การที่ครอบครัวยังคอยช่วยเหลือซัพพอร์ตในสิ่งที่เราต้องการแบบนี้เรียกว่ารักใช่ไหมคะแต่ทำไมเราถึงยังไม่รู้สึกว่าเขารักหรืออินกับความสัมพันธ์ในครอบครัวครอบครัวเราเป็นครอบครัวใหญ่มีพี่น้องร่วมสายเลือด7คนเราเป็นพี่คนโตสุดแต่เราจะต่างตรงที่เวลาทำอะไรผิดก็จะโดนว่าบ่อยหรือจะโดนประชดประชันโดนคำพูดบั่นทอนจิตใจจนทำให้เรารู้สึกน้อยใจแต่ที่ว่าเขาลำเอียงเวลาคนในบ้านทำอะไรผิดเขาก็จะให้อภัยหรือเข้าใจกันแต่คนในบ้านเวลาเรามีปัญหาอะไรแต่ละคนก็เหมือนจะอยากซ้ำเติมเราแค่คนเดียวเหมือนเรามาเป็นส่วนเกินในครอบครัวคนอื่นชีวิตเราโตมากับย่าพ่อแม่เราแยกทางกันมีครอบครัวใหม่พ่อมีครอบครัวใหม่เขาก็จะอยู่กับครอบครัวแต่เราเป็นลูกติดมีปัญหากับเมียใหม่พ่อเขาเลยไม่ค่อยปลื้มเราความที่ไม่ได้เลี้ยงเรามาเลยพ่อเลยไม่รู้สึกผูกพันธ์กับเรามากแต่เขาไม่เคยบอกว่าเขาไม่รักเราเวลามาหาก็อาจจะให้เงินบ้างเพราะเราไม่ได้อยู่กับเขาแต่ก็จะไม่ค่อยได้รับความรักเท่าครอบครัวใหม่เช่นเวลามีรูปครอบครัวหรือไปเที่ยวที่ไหนก็จะไม่มีเราอันนี้เราก็เข้าใจว่าเราไม่ได้อยู่กับเขาแต่เราก็เราอยากรู้สึกว่าเราได้ความรักจากเขาหรือใส่ใจเราบ้างส่วนแม่เราตอนนี้เสียแล้วค่ะเพราะป่วยตอนเด็กๆก็แวะมาหาเราบ้างเราถึงไม่ค่อยผูกพันธ์กับพ่อแม่แต่เรารักย่าผูกพันธ์กับย่าเพราะเขาเลี้ยงเรามามากกว่าเวลามีปัญหาอะไรย่าเราก็จะเป็นคนที่คอยดูแลมาตลอดแต่ย่าเราก็ดูแลทุกคนในครอบครัวเราก็เป็นหลานคนนึงแต่รู้สึกว่าไม่ค่อยผูกพันธ์กับใครบางอารมณ์ก็เข้าใจบางอารมณ์ก็รู้สึกว่าเขาไม่รักหรือลำเอียงรึป่าวตอนนี้เราก็แยกมาอยู่หอแต่ยังไม่มีงานทำแต่ก็ยังใช้เงินจากที่บ้านอยู่เขาก็จ่ายให้เราทุกเดือนแล้วก็ยังบอกว่าถ้าไม่รักเขาคงไม่ให้เงินเราใช้หรอกแต่เราคิดว่าความรักจริงๆมันมาจากเงินจากสิ่งของหรอคะแต่ก็ยังโทรคุยติดต่อกันเขาก็จะมาหาเราบ้างเป็นบางครั้งหรือเราไม่ควรน้อยใจหรือคิดว่าไม่รักแต่ความรู้สึกทำไมมันเป็นแบบนั้นก็ไม่รู้