ผิดมากไหม ที่รู้สึกว่าไม่มีความรัก ความผูกพันธ์กับพ่อแม่เลย

ต้องบอกก่อนว่าเท่าที่เรารับรู้มา เราอยู่กับตายายตั้งแต่เกิดได้ไม่ถึงเดือน ส่วนพ่อแม่เขาก็มาหาบ่อยๆ ไม่ได้ขาดการติดต่อใดๆเพียงแต่พ่อแม่ไม่ได้เลี้ยงเรามา พอช่วงวัยรุ่นเราก็ออกมาใช้ชีวิตข้างนอกคนเดียว ทำงาน จนมามีครอบครัว  ส่วนทางพ่อแม่เราก็ติดต่อ ไปมาหาสู่กันตลอดไม่ได้ห่างหายไปไหนนะ เวลาพวกเขาไม่สบาย เราก็พลัดกันพาไปหาหมอกับน้องสาวตลอด เพียงแต่ความรู้สึกลึกๆเรามันไม่ได้รู้สึกผู้พันธ์กับพวกเขาหรือรักพวกเขามากมายเหมือนที่ว่าลูกรักต้องพ่อแม่แบบคนอื่นๆ ความรู้สึกเรามันเฉยๆกับพวกเขามากเลย  ถามว่าพวกเขาดีไหม ตอบเลย ว่าพวกเขาก็ดี แต่อาจไม่ได้ซัพพอร์ตในทุกเรื่อง  เรารู้สึกไม่ดี ความรู้สึกของตัวเองมากๆ แต่มันก็ฝืนใจให้รักพวกเขาแบบมากๆไม่ได้เหมือนกัน  #เราผิดมากไหมที่มีความรู้สึกนึกคิดแบบนี้ #เราเป็นคนอกตัญญูมากเลยใช่ไหม