เราจะออกตัวก่อนเลยว่าเราเป็นคนไม่สวยและอ้วนผิวแทน เราจะขอเรียงไทม์ไลน์ก่อนนะ
1.วันที่ได้เจอกันวันแรก คือตอนนั้นยอมรับว่าไม่ได้คิดอะไรมาก เราโทรคุยกันผ่านไลน์ เพราะว่าก่อนหน้านี้เจอกันในแอปหาคู่แอพนึง ตอนโทรคุยกัน เขาบอกว่า จะพาเราไปที่ห้าง ห้างหนึ่ง เพราะว่าห้างนั้นอยู่ใกล้หอพักที่เราพักอยู่ เราก็คิดว่าเออ ไปได้ เพราะมันอยู่ใกล้ๆนี่เอง เราก็เลยตกลงไปกับเขาแต่พอขึ้นรถมอไซกับเขาปุ๊บเขาก็เลี้ยวรถกลับแล้วพาไปบ้านเขา ตอนแรกเราก็ถามว่า"จะไปไหนไม่ไปห้างแล้วหรอ" เขาตอบว่าเขาลืมของที่บ้าน เราก็เลยแบบไม่เป็นไรงั้นไปบ้านเขาก่อนก็ได้ บ้านเขาเป็นบ้าน 2 ชั้น ตอนเขาพาขึ้นไปสยองมากเลยค่ะ ไม่เคยเจอที่ไหนสกปรกขนาดนี้มาก่อน ในห้องมีแต่เศษขยะกับ ถุงขนมที่กินแล้วทิ้ง แล้วพอเข้าไปในห้องของเขา ก็ได้รู้ว่าเขา สูบกัญชา ในหัวตอนนั้นก็อยากกลับบ้านมาก แต่ว่าเราก็คิดนะคะ ว่าเราไม่ได้สวยอะไรขนาดนั้นก็คงไม่ได้ทำอะไรเราหรอก แต่เราคิดผิดค่ะ เขาทำ... พอทำเสร็จแล้ว เราก็บอกให้เขาพาไปซื้อยาคุม ถึงแม้ว่าจะแตกข้างนอกเราก็ ไม่ยอมค่ะ เราไม่อยากให้มีเด็กที่ไหนเกิดมาเพราะความ ไม่พร้อมแบบนี้ ซัก 20:00 น เขาพาออกไปข้างนอกค่ะ กว่าเขาจะจอดให้แวะร้านยา ก็ประมาณ 22:00 น ค่ะ ในตอนนั้นเราก็ได้สอบถามคุณหมออย่างละเอียดนะคะว่าแบบ ยำแบบนี้ใช้ยังไงแล้วก็ถ้าจะซื้อแบบ รายเดือนก็จะใช้ยังไง ตอนนั้นเราเครียดมากเลยค่ะว่าทำไม เราถึงออกมากับผู้ชายแบบนี้ ทั้งๆที่คุยกัน แค่ วันนี้วันเดียว
วันที่ 2 เราอยู่กับเขาค่ะเพราะว่าเขาไม่ยอมพาเราไปส่งที่หอพัก เรายอมรับว่า เราหลงเขานิดนึง เพราะว่าเขาชอบร้องเพลงให้ฟังเป็นมุมหวานๆของเขา แต่พอตกดึกมาอีกที เราก็เริ่มคิดได้แล้วว่าทำไมเราจะต้องมาอยู่กับไอ้คนนี้ เพราะว่าไม่ว่าจะกินข้าว ซื้อขนม ซื้อน้ำเต้าหู้เราก็เป็นคนจ่ายทั้งหมด เขาไม่มีอาการเหมือนแบบอยากจะเลี้ยงเราหรือว่าอยากจะแชร์ ของที่เขาซื้อเองกับมือด้วยค่ะ ในตอนนั้นเรารู้สึกเหมือนตู้ atm เดินได้เลย เขาชอบพูดแล้วทำหน้าจริงจังประมาณว่าแบบ "อ้วนเขาขอต่อยเธอได้ไหม"อะไรแบบนี้ ซึ่งเรามองสายตาเขาแล้วเราไม่ชอบอะไรเลย เราไม่อยากอยู่กับเขาเลย เพราะว่าเขาสูบกัญชาตลอดเวลา เราไม่ชอบเลย แล้วที่บ้านเขาจะมีพี่คนนึงชอบเดินมาขอสูบด้วย แล้วมาอยู่ ตั้งแต่ 22:00 น ยัน 3:00 น นาทีนั้นเราแทบไม่ได้นอนเลยค่ะ แล้วก็รำคาญพี่แกมาก เขาไม่มีความเกรงใจเลยค่ะ
วันที่ 3 วันนี้เป็นวันศุกร์และเราควรได้ไปเรียน เพราะว่าเมื่อคืนนี้ เขาสัญญากับเราว่าจะพาเรามาส่งที่หอพักถ้าไม่ใช่ตอนกลางคืน หรือ ไม่ก็ตอนเช้าจะต้องมาส่งเรา แต่ไม่ใช่เลยค่ะ เราพยายามปลุกเขาแล้วตอนเช้า เขาก็ไม่ตื่น เรากลัวเขาหงุดหงิดมากเลยค่ะ เพราะว่าเขามีอาการ เหมือนคนจิตๆด้วย และตัวเขาเองเขาก็บอกว่าเขาเป็นโรคซึมเศร้า เราไม่ชอบอะไรที่เอามาอ้างแบบนี้เลยค่ะ ในใจตอนนั้นคือกลัวเขามาก เราเลยรอเขาตื่น แต่พอเขาตื่นมันก็ใกล้เที่ยงแล้ว ในใจเราโมโหมากเลย เพราะว่าเมื่อคืนนี้สัญญาแล้วว่าจะมาส่ง แล้วเขาก็พูดเองด้วยว่า ถ้าเขาสัญญาอะไรแล้ว เขาจะทำตาม แล้ววันนี้ก็เกิดเหตุการณ์หลายอย่างมาก เขาพาเรามาหอในตอนบ่าย เพราะว่าเราบอกว่าเราอยากอาบน้ำ แต่งตัว เพราะว่าเราอยู่กับเขามา 2 วันแล้วแล้ววันนี้เป็นวันที่ 3 เราไม่อยากไปกับเขาเลยแต่เราก็ต้องจำเป็น ตอนขับรถจะกลับบ้านเขา เขาก็พูดว่าอยากกินน้ำโกโก้ แล้วเขาก็ เลี้ยวไปหน้าวัดแห่งหนึ่ง ซึ่งตรงนั้นจะมีร้านขายน้ำหรือว่าขนมต่างๆ เขาพาเรามาจอดที่หน้าร้านขายน้ำ เขาก็สั่งน้ำแล้ว เราก็เลยแบบ ถ้าจะให้เขาสั่งคนเดียวแล้วเราต้องเป็นคนจ่าย มันก็เกินไปเราก็เลยสั่งด้วย เพราะเราดูแล้วว่าเขาไม่มีวี่แววว่าจะจ่ายของตัวเองหรอก แล้วพอเขาสั่งน้ำได้สักแป๊บนึง เขาก็สตาร์ทรถแล้ว ขับออกไปปล่อยให้เรายืนเหวอกับป้าร้านน้ำ ในหัวตอนนั้นเราคิดเลยคือ จะจ่ายตังค์ป้าก่อนแล้วเดินเฟสออกไปไหม เพราะว่าในตอนนั้นเราก็มีเงิน อยู่ประมาณนึง ในหัวเราคิดว่าจะเรียก Grab ไปส่งที่หอ แต่เราก็คิดอีกว่าเขารู้ที่อยู่หอเราแล้ว เราจะหนีไปก็ไม่ได้หรอก เราก็เลยยืนอยู่กับป้าร้านน้ำอยู่อย่างนั้น จนป้าราน้ำกำลังชงเสร็จ เขาก็ขับรถวนกลับมาอีกรอบนึง ในตอนที่เราสแกนจ่ายเงินให้ป้าร้านน้ำ ในหัวเราคือรังเกียจผู้ชายคนนี้มาก ทำไมเราจะต้องมาเจอคนแบบนี้ด้วย แล้วเขาก็พาเรากลับไปบ้านตกเย็น เขาก็ถามเราว่าหิวข้าวไหม คำพูดเหมือนเทคแคร์นะคะ แต่ความจริงคือ ถ้าเราหิวข้าว เขาจะพาออกไปข้างนอกแล้วให้เราจ่าย แล้วมันก็ได้เป็นไปตามสเต็ปเดิม แน่นอนว่าเราจ่าย
วันที่ 4 วันนี้เป็นวันเสาร์ ซึ่ง เราก็ได้บอกเขาอีกว่า เราจะกลับ วันอาทิตย์นะ ไม่ไปส่งไม่ได้แล้วนะ เราพูดประมาณนี้ เขาก็เหมือนไม่อยากให้เรากลับ เขาทำหน้าคิดอยู่แป๊บนึง แล้วก็เงยหน้าขึ้นมาถามแล้วว่า เค้าไปอยู่หอด้วยได้หรือเปล่า เราก็เลยสวนกลับไปว่า จะมาอยู่กี่วัน แต่ในใจเราบอกว่าไม่ต้องมาจ้าไม่ต้องเสร่อมาอยากอยู่กับกูเนาะ เขาบอกว่าจะมาอยู่กับเรา 2-3 วัน ในหัวแล้วคือแบบ
แล้ว
วันที่ 5 วันอาทิตย์ ตอนบ่าย เขามาส่งเราที่หอเพราะว่ารถที่เขาขับอยู่มันเป็นของพ่อเขา แล้วอย่างที่เราบอกไปว่าเขาดูจิตๆ เพราะว่าวันแรกที่ นอนด้วยกันเลยเขาก็ เหมือนแผลงฤทธิ์ให้เราเห็นว่า เขากับพ่อไม่ถูกกันน่ะ แต่ก็ไม่รู้อีกว่า จริงหรือเปล่า เพราะว่าหลังจากที่เขาเอาเรามาส่งแล้วเขาก็ให้พ่อเขาขับรถมาส่งเขาอีกทีนึง ตกเย็นมาเราได้โทรหาพ่อของเรา เพราะว่าเราไม่ได้โทรคุยกับเขาตั้งแต่ ก่อนที่จะไป อยู่กับผู้ชายคนนี้วันหนึ่ง พอเราได้คุยกับพ่อเราก็ยิ่งคิดได้ว่า เราจะทำให้เงินที่พ่อหามา มาเปล่าประโยชน์กับผู้ชายแบบนี้หรอ เพราะว่าพ่อเป็นคนเดียวที่ส่งเงินให้เราใช้ เราควรสลัดผู้ชายคนนี้ออกจากชีวิตได้แล้ว
วันที่ 6 วันนี้เป็นวันจันทร์ เราไปวิทยาลัยตามปกติ เรามีแท็บเล็ตอยู่เครื่องนึง ซึ่งเขาเห็นแล้วเขาอยากเล่นมัน แล้วไม่อยากปล่อยให้สิ่งของหรือของที่เรารักอยู่กับเขา เรากลัวมากว่าเขาจะเอาของเราไปขายหรือทำอะไรไม่ดีกับของเรา เราก็เลยใช้ข้ออ้างว่าเรา ใช้แท็บเล็ตนี้เรียน แล้วเราก็ปล่อยให้เขาอยู่ในห้องคนเดียวทั้งวันโดยที่ไม่ให้เงินเขาแม้แต่บาทเดียว ซึ่งในห้องเราปกติตอนกลางวันจะร้อนมาก เราปล่อยให้เขาใช้ชีวิตคนเดียวในห้องร้อนๆทั้งวัน จนถึง 5 โมงครึ่งเราถึงค่อยกลับห้อง ขอค่ำมาอีกนิดนึงเราก็บอกว่าเราจะไปกินข้าวกับเพื่อน ที่ร้านตามสั่งหน้าหอ (เพื่อนเราอยู่ห้องตรงข้าม) และนี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่รู้จักกันมา เราไม่ชวนกินข้าว เราเองก็แอบสะใจอยู่นิดนึง เพราะว่าเขาทำหน้าหงอยทันทีที่รู้ว่าเราจะไปกินข้าวกับเพื่อน และไม่ชวนเขา ในตอนนั้นเรามองหน้าเขาแล้วเรารู้สึกแทบกลั้นยิ้มไม่อยู่จริงๆ แล้วเขาก็บอกเราว่า เขาจะไปหาคนรู้จักที่อีกหอนึง ตอนแรกเราได้ยินแล้วก็นึกว่า เขาจะ เก็บของไป แต่ไม่ใช่ เขาแค่ไปเล่นแล้วก็กลับมา พอเรากินข้าวกับเพื่อนที่ร้านตามสั่งเสร็จ เราก็มานั่งที่ โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าห้องเพื่อน เราสองคนนั่งคุยกันตรงนั้นนานมาก จนผู้ชายคนนั้นกลับมา พร้อมกับ ถุงไข่ในมือ เพราะว่าก่อนหน้านี้เขาโทรถามเราว่ามีอะไรกินหรือเปล่า เขามาต้มมาม่าในห้องเราด้วยหม้อหุงข้าวของเรา แล้วก็ไม่ล้างถ้วยให้เราเลย ในตอนนั้นเราโมโหมากจะพูดอะไรไม่ได้
วันที่ 7 วันอังคาร ซึ่งคือวันนี้ เราตื่นมาตอนตี 5 เพื่อที่จะอาบน้ำแล้วแต่งตัวไปเรียน แต่ ความเฟลก็บังเกิด เพราะว่าผู้ชายคนนี้ ฉี่แล้วไม่ราด มันเหม็นมากเหมือนห้องน้ำสาธารณะเลย แล้วเราก็ต้องมาล้างแล้วก็ปล่อยมันทิ้งไว้ เป็นชั่วโมง ตอนนี้เราคิดว่ากลิ่นคงหมดไปแล้ว มันไม่ใช่เลย เราเข้าไปในห้องน้ำก็ยังเหม็นอยู่เหมือนเดิม เราไปเรียนโดยไม่พูดอะไรสักคำ พอกลับมาที่ห้องตอนเย็น เราก็เห็นมันนั่งโมโหอะไรสักอย่างอยู่ สรุปคือมันนั่งโมโหให้น้องผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ เราก็พยายามถามว่าเป็นอะไรทำไมต้องโมโหเด็กด้วย ซึ่งมันก็ไม่ตอบแล้วพาเราพูดเรื่องอื่นด้วย เราเองก็ไม่ยอมเพราะว่า มันพูดถึงอายุของเด็กแล้วเราก็ สงสาร มันบอกว่าเด็กแค่อายุ 14 แต่มาทำมันหัวร้อน เราก็เลยขยี้ถามมัน มันก็พาเราพูดเรื่องอื่น แล้วก็เลยพูดเรื่องอื่นกับมัน ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเราและมัน เราพูดระบายออกมาให้หมดว่าจะรู้สึกกับมันยังไง คิดอะไร และตั้งคำถามด้วยว่าทำไมเราต้องมาอยู่กับคนแบบมัน แล้วพอเถียงกันไปกันมา สักแป๊บนึงมันก็หลุดพูดออกมาว่า เพราะว่าเด็ก 14 คนนั้น ไม่ยอมนัดเจอกับมัน แล้วบอกว่า มันเจอแต่คนที่มีผัวแล้ว มันเลยโมโหเอง แล้วมันก็พูดว่า มีแต่นี่แหละที่โง่นัดเจอกู ในตอนนั้นเราตกใจมาก แต่เราไม่ได้เสียใจอะไรเลย มันพยายามพูดให้เราเสียใจ แล้วพอเรา ไล่มันกลับ มันก็มาพูดเบาๆว่า ไปตรวจเลือดด้วยนะ เพราะโรคที่มันเป็น มันพูดแบบนี้แล้วก็ใจเสียไปเปาะนึงแล้ว แล้วพอมันเก็บของลงกระเป๋าแล้วมันก็โทรหาพ่อมันแล้วมันก็พูดว่า พ่อมารับทีไม่งั้นอีนี่ตายคาตีนแน่ มันพูดแบบนี้เราใจเสียมากกว่าเดิมอีก มันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังมาก พอเราได้ยินแบบนั้นเราก็ไล่มันออกไปหน้าห้อง จู่ๆ สวิทช์อารมณ์มันก็เปลี่ยน มันหัวเราะแห้งๆแล้วมันก็พูดว่า เราเป็นอะไรไปวะ 5 นาทีก่อน เป็นอะไรนะ มันพูดแบบนี้ แล้วเราก็แบบ อะไรวะเนี่ย ไม่รู้ตัวจริงๆหรอว่ากูกำลังไล่ออกจากห้อง แล้วยังมีการพูดว่า วันที่... เธอจะมาดูเราแข่งไหม มันปรับโหมดเร็วมาก จนเราเหวอเลย แล้วเราก็พูดว่าไม่ไป เราก็เลยพูดสรุปให้มันฟังอีกทีว่า เราเลิกกัน เลิกคุย มันก็เลยกลับมาหัวร้อนอีก เราด่าแล้วก็ไล่มันไป มันเหมือนจะง้างหมัดต่อยเราแล้ว มันชอบทำเหมือน มันกำลังจะทำร้ายเราแล้วเราก็ต้องปกป้องตัวเอง แล้วพอเราถูกตัวมันมันก็ว่าเราต่อยมัน ประสาทมาก เราก็ทั้งไล่ทั้งด่า พอมันไปแล้ว เราก็เก็บห้องเลย เพราะว่ามันมาทำห้องเรารกมาก ไม่เกิน นั้น 5 นาที มันกลับมา แล้วมันมาถามหาเงินร้อยนึง ว่าเงินมันตก แล้วก็เลยพูดว่า กูเพิ่งเก็บห้อง แต่เงินตกอะไรก่อน เงินตกตอนขึ้นรถหรือเปล่า พูดแบบนี้ มันยืนหาอยู่สักแป๊บนึงแล้วมันก็ไป มันยังโทรกลับมาว่าเห็นเงินมันหรือเปล่า แล้วโมโหมากเป็นอะไรกันนักกันหนา กะอีกแค่หนึ่งเงินร้อยเดียว แล้วก่อนมันไปมันก็ ขู่เราประมาณว่า จะมายิงเราจะมาทำร้ายเรา อะไรแบบนี้ เรากลัวมากเราควรจะได้หอดีไหมคะ
เจอผู้ชายแบบนี้ทำไงดี?
1.วันที่ได้เจอกันวันแรก คือตอนนั้นยอมรับว่าไม่ได้คิดอะไรมาก เราโทรคุยกันผ่านไลน์ เพราะว่าก่อนหน้านี้เจอกันในแอปหาคู่แอพนึง ตอนโทรคุยกัน เขาบอกว่า จะพาเราไปที่ห้าง ห้างหนึ่ง เพราะว่าห้างนั้นอยู่ใกล้หอพักที่เราพักอยู่ เราก็คิดว่าเออ ไปได้ เพราะมันอยู่ใกล้ๆนี่เอง เราก็เลยตกลงไปกับเขาแต่พอขึ้นรถมอไซกับเขาปุ๊บเขาก็เลี้ยวรถกลับแล้วพาไปบ้านเขา ตอนแรกเราก็ถามว่า"จะไปไหนไม่ไปห้างแล้วหรอ" เขาตอบว่าเขาลืมของที่บ้าน เราก็เลยแบบไม่เป็นไรงั้นไปบ้านเขาก่อนก็ได้ บ้านเขาเป็นบ้าน 2 ชั้น ตอนเขาพาขึ้นไปสยองมากเลยค่ะ ไม่เคยเจอที่ไหนสกปรกขนาดนี้มาก่อน ในห้องมีแต่เศษขยะกับ ถุงขนมที่กินแล้วทิ้ง แล้วพอเข้าไปในห้องของเขา ก็ได้รู้ว่าเขา สูบกัญชา ในหัวตอนนั้นก็อยากกลับบ้านมาก แต่ว่าเราก็คิดนะคะ ว่าเราไม่ได้สวยอะไรขนาดนั้นก็คงไม่ได้ทำอะไรเราหรอก แต่เราคิดผิดค่ะ เขาทำ... พอทำเสร็จแล้ว เราก็บอกให้เขาพาไปซื้อยาคุม ถึงแม้ว่าจะแตกข้างนอกเราก็ ไม่ยอมค่ะ เราไม่อยากให้มีเด็กที่ไหนเกิดมาเพราะความ ไม่พร้อมแบบนี้ ซัก 20:00 น เขาพาออกไปข้างนอกค่ะ กว่าเขาจะจอดให้แวะร้านยา ก็ประมาณ 22:00 น ค่ะ ในตอนนั้นเราก็ได้สอบถามคุณหมออย่างละเอียดนะคะว่าแบบ ยำแบบนี้ใช้ยังไงแล้วก็ถ้าจะซื้อแบบ รายเดือนก็จะใช้ยังไง ตอนนั้นเราเครียดมากเลยค่ะว่าทำไม เราถึงออกมากับผู้ชายแบบนี้ ทั้งๆที่คุยกัน แค่ วันนี้วันเดียว
วันที่ 2 เราอยู่กับเขาค่ะเพราะว่าเขาไม่ยอมพาเราไปส่งที่หอพัก เรายอมรับว่า เราหลงเขานิดนึง เพราะว่าเขาชอบร้องเพลงให้ฟังเป็นมุมหวานๆของเขา แต่พอตกดึกมาอีกที เราก็เริ่มคิดได้แล้วว่าทำไมเราจะต้องมาอยู่กับไอ้คนนี้ เพราะว่าไม่ว่าจะกินข้าว ซื้อขนม ซื้อน้ำเต้าหู้เราก็เป็นคนจ่ายทั้งหมด เขาไม่มีอาการเหมือนแบบอยากจะเลี้ยงเราหรือว่าอยากจะแชร์ ของที่เขาซื้อเองกับมือด้วยค่ะ ในตอนนั้นเรารู้สึกเหมือนตู้ atm เดินได้เลย เขาชอบพูดแล้วทำหน้าจริงจังประมาณว่าแบบ "อ้วนเขาขอต่อยเธอได้ไหม"อะไรแบบนี้ ซึ่งเรามองสายตาเขาแล้วเราไม่ชอบอะไรเลย เราไม่อยากอยู่กับเขาเลย เพราะว่าเขาสูบกัญชาตลอดเวลา เราไม่ชอบเลย แล้วที่บ้านเขาจะมีพี่คนนึงชอบเดินมาขอสูบด้วย แล้วมาอยู่ ตั้งแต่ 22:00 น ยัน 3:00 น นาทีนั้นเราแทบไม่ได้นอนเลยค่ะ แล้วก็รำคาญพี่แกมาก เขาไม่มีความเกรงใจเลยค่ะ
วันที่ 3 วันนี้เป็นวันศุกร์และเราควรได้ไปเรียน เพราะว่าเมื่อคืนนี้ เขาสัญญากับเราว่าจะพาเรามาส่งที่หอพักถ้าไม่ใช่ตอนกลางคืน หรือ ไม่ก็ตอนเช้าจะต้องมาส่งเรา แต่ไม่ใช่เลยค่ะ เราพยายามปลุกเขาแล้วตอนเช้า เขาก็ไม่ตื่น เรากลัวเขาหงุดหงิดมากเลยค่ะ เพราะว่าเขามีอาการ เหมือนคนจิตๆด้วย และตัวเขาเองเขาก็บอกว่าเขาเป็นโรคซึมเศร้า เราไม่ชอบอะไรที่เอามาอ้างแบบนี้เลยค่ะ ในใจตอนนั้นคือกลัวเขามาก เราเลยรอเขาตื่น แต่พอเขาตื่นมันก็ใกล้เที่ยงแล้ว ในใจเราโมโหมากเลย เพราะว่าเมื่อคืนนี้สัญญาแล้วว่าจะมาส่ง แล้วเขาก็พูดเองด้วยว่า ถ้าเขาสัญญาอะไรแล้ว เขาจะทำตาม แล้ววันนี้ก็เกิดเหตุการณ์หลายอย่างมาก เขาพาเรามาหอในตอนบ่าย เพราะว่าเราบอกว่าเราอยากอาบน้ำ แต่งตัว เพราะว่าเราอยู่กับเขามา 2 วันแล้วแล้ววันนี้เป็นวันที่ 3 เราไม่อยากไปกับเขาเลยแต่เราก็ต้องจำเป็น ตอนขับรถจะกลับบ้านเขา เขาก็พูดว่าอยากกินน้ำโกโก้ แล้วเขาก็ เลี้ยวไปหน้าวัดแห่งหนึ่ง ซึ่งตรงนั้นจะมีร้านขายน้ำหรือว่าขนมต่างๆ เขาพาเรามาจอดที่หน้าร้านขายน้ำ เขาก็สั่งน้ำแล้ว เราก็เลยแบบ ถ้าจะให้เขาสั่งคนเดียวแล้วเราต้องเป็นคนจ่าย มันก็เกินไปเราก็เลยสั่งด้วย เพราะเราดูแล้วว่าเขาไม่มีวี่แววว่าจะจ่ายของตัวเองหรอก แล้วพอเขาสั่งน้ำได้สักแป๊บนึง เขาก็สตาร์ทรถแล้ว ขับออกไปปล่อยให้เรายืนเหวอกับป้าร้านน้ำ ในหัวตอนนั้นเราคิดเลยคือ จะจ่ายตังค์ป้าก่อนแล้วเดินเฟสออกไปไหม เพราะว่าในตอนนั้นเราก็มีเงิน อยู่ประมาณนึง ในหัวเราคิดว่าจะเรียก Grab ไปส่งที่หอ แต่เราก็คิดอีกว่าเขารู้ที่อยู่หอเราแล้ว เราจะหนีไปก็ไม่ได้หรอก เราก็เลยยืนอยู่กับป้าร้านน้ำอยู่อย่างนั้น จนป้าราน้ำกำลังชงเสร็จ เขาก็ขับรถวนกลับมาอีกรอบนึง ในตอนที่เราสแกนจ่ายเงินให้ป้าร้านน้ำ ในหัวเราคือรังเกียจผู้ชายคนนี้มาก ทำไมเราจะต้องมาเจอคนแบบนี้ด้วย แล้วเขาก็พาเรากลับไปบ้านตกเย็น เขาก็ถามเราว่าหิวข้าวไหม คำพูดเหมือนเทคแคร์นะคะ แต่ความจริงคือ ถ้าเราหิวข้าว เขาจะพาออกไปข้างนอกแล้วให้เราจ่าย แล้วมันก็ได้เป็นไปตามสเต็ปเดิม แน่นอนว่าเราจ่าย
วันที่ 4 วันนี้เป็นวันเสาร์ ซึ่ง เราก็ได้บอกเขาอีกว่า เราจะกลับ วันอาทิตย์นะ ไม่ไปส่งไม่ได้แล้วนะ เราพูดประมาณนี้ เขาก็เหมือนไม่อยากให้เรากลับ เขาทำหน้าคิดอยู่แป๊บนึง แล้วก็เงยหน้าขึ้นมาถามแล้วว่า เค้าไปอยู่หอด้วยได้หรือเปล่า เราก็เลยสวนกลับไปว่า จะมาอยู่กี่วัน แต่ในใจเราบอกว่าไม่ต้องมาจ้าไม่ต้องเสร่อมาอยากอยู่กับกูเนาะ เขาบอกว่าจะมาอยู่กับเรา 2-3 วัน ในหัวแล้วคือแบบ
วันที่ 5 วันอาทิตย์ ตอนบ่าย เขามาส่งเราที่หอเพราะว่ารถที่เขาขับอยู่มันเป็นของพ่อเขา แล้วอย่างที่เราบอกไปว่าเขาดูจิตๆ เพราะว่าวันแรกที่ นอนด้วยกันเลยเขาก็ เหมือนแผลงฤทธิ์ให้เราเห็นว่า เขากับพ่อไม่ถูกกันน่ะ แต่ก็ไม่รู้อีกว่า จริงหรือเปล่า เพราะว่าหลังจากที่เขาเอาเรามาส่งแล้วเขาก็ให้พ่อเขาขับรถมาส่งเขาอีกทีนึง ตกเย็นมาเราได้โทรหาพ่อของเรา เพราะว่าเราไม่ได้โทรคุยกับเขาตั้งแต่ ก่อนที่จะไป อยู่กับผู้ชายคนนี้วันหนึ่ง พอเราได้คุยกับพ่อเราก็ยิ่งคิดได้ว่า เราจะทำให้เงินที่พ่อหามา มาเปล่าประโยชน์กับผู้ชายแบบนี้หรอ เพราะว่าพ่อเป็นคนเดียวที่ส่งเงินให้เราใช้ เราควรสลัดผู้ชายคนนี้ออกจากชีวิตได้แล้ว
วันที่ 6 วันนี้เป็นวันจันทร์ เราไปวิทยาลัยตามปกติ เรามีแท็บเล็ตอยู่เครื่องนึง ซึ่งเขาเห็นแล้วเขาอยากเล่นมัน แล้วไม่อยากปล่อยให้สิ่งของหรือของที่เรารักอยู่กับเขา เรากลัวมากว่าเขาจะเอาของเราไปขายหรือทำอะไรไม่ดีกับของเรา เราก็เลยใช้ข้ออ้างว่าเรา ใช้แท็บเล็ตนี้เรียน แล้วเราก็ปล่อยให้เขาอยู่ในห้องคนเดียวทั้งวันโดยที่ไม่ให้เงินเขาแม้แต่บาทเดียว ซึ่งในห้องเราปกติตอนกลางวันจะร้อนมาก เราปล่อยให้เขาใช้ชีวิตคนเดียวในห้องร้อนๆทั้งวัน จนถึง 5 โมงครึ่งเราถึงค่อยกลับห้อง ขอค่ำมาอีกนิดนึงเราก็บอกว่าเราจะไปกินข้าวกับเพื่อน ที่ร้านตามสั่งหน้าหอ (เพื่อนเราอยู่ห้องตรงข้าม) และนี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่รู้จักกันมา เราไม่ชวนกินข้าว เราเองก็แอบสะใจอยู่นิดนึง เพราะว่าเขาทำหน้าหงอยทันทีที่รู้ว่าเราจะไปกินข้าวกับเพื่อน และไม่ชวนเขา ในตอนนั้นเรามองหน้าเขาแล้วเรารู้สึกแทบกลั้นยิ้มไม่อยู่จริงๆ แล้วเขาก็บอกเราว่า เขาจะไปหาคนรู้จักที่อีกหอนึง ตอนแรกเราได้ยินแล้วก็นึกว่า เขาจะ เก็บของไป แต่ไม่ใช่ เขาแค่ไปเล่นแล้วก็กลับมา พอเรากินข้าวกับเพื่อนที่ร้านตามสั่งเสร็จ เราก็มานั่งที่ โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าห้องเพื่อน เราสองคนนั่งคุยกันตรงนั้นนานมาก จนผู้ชายคนนั้นกลับมา พร้อมกับ ถุงไข่ในมือ เพราะว่าก่อนหน้านี้เขาโทรถามเราว่ามีอะไรกินหรือเปล่า เขามาต้มมาม่าในห้องเราด้วยหม้อหุงข้าวของเรา แล้วก็ไม่ล้างถ้วยให้เราเลย ในตอนนั้นเราโมโหมากจะพูดอะไรไม่ได้
วันที่ 7 วันอังคาร ซึ่งคือวันนี้ เราตื่นมาตอนตี 5 เพื่อที่จะอาบน้ำแล้วแต่งตัวไปเรียน แต่ ความเฟลก็บังเกิด เพราะว่าผู้ชายคนนี้ ฉี่แล้วไม่ราด มันเหม็นมากเหมือนห้องน้ำสาธารณะเลย แล้วเราก็ต้องมาล้างแล้วก็ปล่อยมันทิ้งไว้ เป็นชั่วโมง ตอนนี้เราคิดว่ากลิ่นคงหมดไปแล้ว มันไม่ใช่เลย เราเข้าไปในห้องน้ำก็ยังเหม็นอยู่เหมือนเดิม เราไปเรียนโดยไม่พูดอะไรสักคำ พอกลับมาที่ห้องตอนเย็น เราก็เห็นมันนั่งโมโหอะไรสักอย่างอยู่ สรุปคือมันนั่งโมโหให้น้องผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ เราก็พยายามถามว่าเป็นอะไรทำไมต้องโมโหเด็กด้วย ซึ่งมันก็ไม่ตอบแล้วพาเราพูดเรื่องอื่นด้วย เราเองก็ไม่ยอมเพราะว่า มันพูดถึงอายุของเด็กแล้วเราก็ สงสาร มันบอกว่าเด็กแค่อายุ 14 แต่มาทำมันหัวร้อน เราก็เลยขยี้ถามมัน มันก็พาเราพูดเรื่องอื่น แล้วก็เลยพูดเรื่องอื่นกับมัน ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเราและมัน เราพูดระบายออกมาให้หมดว่าจะรู้สึกกับมันยังไง คิดอะไร และตั้งคำถามด้วยว่าทำไมเราต้องมาอยู่กับคนแบบมัน แล้วพอเถียงกันไปกันมา สักแป๊บนึงมันก็หลุดพูดออกมาว่า เพราะว่าเด็ก 14 คนนั้น ไม่ยอมนัดเจอกับมัน แล้วบอกว่า มันเจอแต่คนที่มีผัวแล้ว มันเลยโมโหเอง แล้วมันก็พูดว่า มีแต่นี่แหละที่โง่นัดเจอกู ในตอนนั้นเราตกใจมาก แต่เราไม่ได้เสียใจอะไรเลย มันพยายามพูดให้เราเสียใจ แล้วพอเรา ไล่มันกลับ มันก็มาพูดเบาๆว่า ไปตรวจเลือดด้วยนะ เพราะโรคที่มันเป็น มันพูดแบบนี้แล้วก็ใจเสียไปเปาะนึงแล้ว แล้วพอมันเก็บของลงกระเป๋าแล้วมันก็โทรหาพ่อมันแล้วมันก็พูดว่า พ่อมารับทีไม่งั้นอีนี่ตายคาตีนแน่ มันพูดแบบนี้เราใจเสียมากกว่าเดิมอีก มันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังมาก พอเราได้ยินแบบนั้นเราก็ไล่มันออกไปหน้าห้อง จู่ๆ สวิทช์อารมณ์มันก็เปลี่ยน มันหัวเราะแห้งๆแล้วมันก็พูดว่า เราเป็นอะไรไปวะ 5 นาทีก่อน เป็นอะไรนะ มันพูดแบบนี้ แล้วเราก็แบบ อะไรวะเนี่ย ไม่รู้ตัวจริงๆหรอว่ากูกำลังไล่ออกจากห้อง แล้วยังมีการพูดว่า วันที่... เธอจะมาดูเราแข่งไหม มันปรับโหมดเร็วมาก จนเราเหวอเลย แล้วเราก็พูดว่าไม่ไป เราก็เลยพูดสรุปให้มันฟังอีกทีว่า เราเลิกกัน เลิกคุย มันก็เลยกลับมาหัวร้อนอีก เราด่าแล้วก็ไล่มันไป มันเหมือนจะง้างหมัดต่อยเราแล้ว มันชอบทำเหมือน มันกำลังจะทำร้ายเราแล้วเราก็ต้องปกป้องตัวเอง แล้วพอเราถูกตัวมันมันก็ว่าเราต่อยมัน ประสาทมาก เราก็ทั้งไล่ทั้งด่า พอมันไปแล้ว เราก็เก็บห้องเลย เพราะว่ามันมาทำห้องเรารกมาก ไม่เกิน นั้น 5 นาที มันกลับมา แล้วมันมาถามหาเงินร้อยนึง ว่าเงินมันตก แล้วก็เลยพูดว่า กูเพิ่งเก็บห้อง แต่เงินตกอะไรก่อน เงินตกตอนขึ้นรถหรือเปล่า พูดแบบนี้ มันยืนหาอยู่สักแป๊บนึงแล้วมันก็ไป มันยังโทรกลับมาว่าเห็นเงินมันหรือเปล่า แล้วโมโหมากเป็นอะไรกันนักกันหนา กะอีกแค่หนึ่งเงินร้อยเดียว แล้วก่อนมันไปมันก็ ขู่เราประมาณว่า จะมายิงเราจะมาทำร้ายเรา อะไรแบบนี้ เรากลัวมากเราควรจะได้หอดีไหมคะ