มีวิธีรับมือกับความโกรธเมื่อนึกถึงคนที่เคยต่อว่าเราในอดีตไหมคะ

เราโดนแม่แฟนต่อว่าค่ะ ท่านไม่ได้จงเกลียดจงชังเราตั้งแต่แรกนะคะ แต่มีเหตุการณ์คือเราและแฟนจะไปเจอลูกเขาที่นานๆเขาจะไปเจอที เพราะเราสองคนมองว่าระยะเวลาเหมาะสมแล้วกับที่คบกันมา  ซึ่งท่านไม่อยากให้เราไปเจอค่ะเนื่องจากน้องยังเด็ก กลัวจะรับไม่ได้เรื่องพ่อมีแฟนใหม่ ซึ่งเรื่องนี้แฟนเราก็ไม่สามารถอธิบายเหตุผลอะไรได้เนื่องจากแม่ไม่รับฟัง อีกอย่างคือท่านป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย ไม่มีใครอยากเอาเหตุผลอะไรไปงัดกับท่านกลัวจะไม่สบายใจและทรุด เราโดนด่าแรงมากแบบที่เราไม่เคยได้รับมาเลยจากครอบครัวเรา เราพยายามอยากจะคุยกับท่านแต่ท่านก็ไม่ยอมคุย

สุดท้ายคือเราและแฟนก็เลือกที่จะอยู่ด้วยกันค่ะ เนื่องจากแม่แฟน และลูกเขาที่อยู่บ้านกับแฟนเก่า ทุกคนอยู่ต่างจังหวัด ไม่มีใครมายุ่งกับชีวิตเราสองคนที่อยู่อีกที่ได้ ความสัมพันธ์เราสองคนยังดีค่ะ ปรับความเข้าใจกันทุกอย่าง ปรับตัวเข้าหากันกับทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา ทุกวันนี้เราไม่ได้โกรธตีโพยตีพายอะไรเลยค่ะ พยายามที่จะไม่คิด พยายามที่จะมองว่าต่างฝ่ายต่างใช้ชีวิต ไม่ได้มีอะไรต้องยุ่งกันในเรื่องการใช้ชีวิต พยายามปลอบใจตัวเองว่าเดี๋ยวเวลาจะทำให้อะไรๆเข้าที่เข้าทางมากขึ้น
แต่พอนึกถึงวันนั้นที่โดนด่าแบบไม่ฟังเหตุผล และเราไม่สามารถปกป้องอะไรตัวเองได้ เรารู้สึกโกรธในใจทุกทีค่ะ เอาตรงๆกว่านั้นอาจจะเรียกว่าแค้นเลยก็ได้ค่ะ

เราอยากให้ความคิดเราสงบลงได้สักที เรื่องมันก็ผ่านมา 2 เดือนแล้วที่ไม่มีใครพูดเรื่องวันนั้นขึ้นมาอีก เราก็ไม่อยากรู้สึกไม่ดีกับแม่แฟน รับได้ที่จะไม่ต้องติดต่ออะไรกัน แต่ที่รับไม่ได้ที่สุดกลับเป็นคำพูดแย่ๆในอดีตที่มันสลัดออกไปไม่ได้สักที