ฉันไม่รู้จะไปพูดความรู้สึกนี้กับใครได้อย่างสบายใจ ขอฉันได้พูดความในใจนะ

ณ ตอนแรงที่ได้เจอกลุ่มเพื่อน ฉันรู้สึกว่าฉันโชคดีกว่าใครที่ได้มีเพื่อนที่ดีๆเป็นกลุ่มที่ไม่ห่วงสวย ตลก เฮฮามากๆ ตั้งใจเรียน ไม่สร้างความเดือดร้อนในคนอื่น กลุ่มที่เป็นแบบนี้ ฉันอยากรักษามิตรภาพเอาไว้มากๆตลอด ม.4 ที่ผ่านมา มีทั้งเรื่องดีๆ มีทะเลาะกันบ้าง ไม่ชอบกันบ้าง แต่ก็ไปรับความเข้าใจกัน แต่ตอนนี้ ตัวฉันอยู่ ม.5 แล้ว พึ่งเปิดเทอมมาได้ไม่นาน ฉันก็เริ่มเหนื่อยกับชีวิตใน ร.ร ฉันอยากมา ร.ร มาโดยตลอด ฉันชอบเรียน ขอบเพื่อนๆ แต่ตอนนี้ เหนื่อยเหลือเกิน ขอเข้าเรื่อง 😁 ฉันรู้สึกไม่ดีเลยกับตัวฉัน ฉันรู้สึกว่ามีคนคนหนึ่งไม่ชอบฉันเพราะฉันไปสาย ไปช่วยเพื่อนไม่ทันทำเวณ มันไม่ใช่ครั้งแรก ฉันเข้าใจว่าเพื่อนจะโกรธ ฉันชดใช้โดยการไปทำเวณอีกวัน โดยที่พวกเพื่อนไม่ต้องไปช่วย ชดเชยให้เพื่อน แต่ฉันรู้สึกได้ว่ารอบนี้ เพื่อนคนหนึ่งไม่ชอบฉันไปแล้ว เพื่อนคนนี้โกรธ้พื่อนที่มาสาย 5 คน มีฉันอยู่ในนั้น ตอนที่อาจารย์ให้ทำงานกลุ่มแต่คนเกิน ฉันเลือกที่จะออกมาเอง เพราะรู้ว่าเพื่อนคนอื่นในกลุ่มก็ไม่อยากออกไปเหมือนกัน ฉันเลยเสนอตัวออกไปเองแบบเต็มใจ เพราะตัวฉันสามารถทำงานกลุ่มคนเดียวได้ คนอื่นที่ไม่ใช่คนในกลุ่มก็ยังให้เกียรติและเกรงใจฉันอยู่บ้าง ต่อให้โดนเอาเปรียบฉันก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร จึงเป็นเหตุผลให้ฉันเสนอตัวออก แต่ก็กลับเห็นว่า เพื่อนคนนั้นที่โกรธเพื่อนที่ไปช่วยไม่ทัน กลับมาเล่นและหัวเราะกันอีกครั้ง ฉันรู้สึกได้ว่าถ้าฉันยังอยู่ในกลุ่ม บรรยากาศคงจะไม่ดีขนาดนี้ ฉันคงทำให้บรรยากาศในกลุ่มจริงจังเกินไป เพื่อนเหล่านั้นคงสบายใจถ้าไม่มีฉัน ฉันก็น้อยใจอยู่บ้าง ฉันอยากจะหนีออกมาอยู่คนเดียว แต่กลัวว่าจะโดนหาว่าเรียกร้องความสนใจ เหนื่อยจริงๆ