ก่อนอื่นขอเล่าก่อนนะคะ
ก่อนหน้านี้เรามาบ้านแฟน3-4ครั้ง ตอนช่วงที่เรามาหา แฟนทำงานอยุ่บ้าน แล้วครั้งที่3 แฟนตัดสินใจจะไปทำงานอยุ่กับเรา ซึ่งที่บ้านเขาไม่มีใครเห็นด้วย แต่ก็ห้ามเขาไม่ไม่ได้
แล้วช่วงปีใหม่เรากับแฟนกลับมาบ้านแฟน เราเจอคำๆพูดนึงที่แม่แฟนพูดกับเรา เราอยากออกจากชีวิตแฟนไปเลย แต่แฟนเราเขาเป็นคนใจเย็นเขาก็ถามเรา แล้วตอนนั้นเราก็จับมือกันมาผ่านช่วงที่เราอยุ่สึกแย่
จนมาวันนี้  แม่เขาเข้ารพ.อาการโคม่า ครอบครัวเขาอยากให้เขากับมาอยุ่บ้าน (จนมาเราคุยกันแล้ว เขาตัดสินใจจะกับมาอยุ่บ้าน) เขาบอกว่าเขาจะมาอยุ่บ้าน ครอบครัวเขาก็ถามเราว่าจะมาหาทำไรอยุ่ที่นี่ไหม ซึ่งเรามีคำตอบอยุ่แล้วว่สไม่มาอยุ่ ( เรารุ้สึกว่าที่นี้หางานยาก เรากลัวไม่มีเงินใช้ เรายังการหาเงิน ) 

อีก2วันเราก็ต้องกลับบ้าน ...แล้วก็คงกลับคนเดียว

นั่นแหละ เราคิดไม่ตกว่าเราจะไปต่อกับแฟน หรือปล่อยมือกันดี  เรารู้สึกว่าเราเข้ากับครอบครัวไม่ได้ เราคิดมากตลอดเวลาที่เจอครอบครัวถาม 

ออกความเห็นได้นะคะ เรารุ้ว่ามันก็ขึ้นอยุ่กับความรุ้สึกเรา