คิดถึงบ้านมาก ทรมานจังเลย

เราเองเป็นคนนึงที่ถูกเลี้ยงมาแบบหัวโบราณ ถูกปลูกฝังความคิดมาแบบคนสมัยก่อน มีวิถีการดำเนินชีวิตแบบคนกรุงเทพทั่วไป พ่อแม่เราแยกทางตั้งแต่ยังเล็กๆค่ะ แต่ก็ชั่งเขาเถอะเนอะ ชีวิตตอนเด็กดำเนินมาแบบเรียบ

คือเราเกิดมาบนครอบครัวฝั่งพ่อและฝั่งแม่ไม่ถูกกันและพ่อแม่ก็เลิกลากันตั้งแต่เรายังแบบเบาะ เราได้มาอยู่ครอบครัวฝั่งแม่ซึ่งถือว่าโชคดีที่สุด มีตามียายที่รักเรามาก พอเราโตขึ้นเราก็ไปมาหาสู่ญาติทางพ่อเด็กๆ

หนูมาจากภาคใต้มาเรียนที่ม.เกษตรศาสตร์ศรีราชา หนูไม่เคยห่างบ้านมานานขนาดนี้ (ส่วนตัวมอ.กับม.ทักษิณสอบได้)แต่คนที่บ้านอยากให้มาเรียนม.ที่มีชื่อเสียงสังคมใหม่ๆเราก็ไม่อยากขัดใจเพราะคิดว่าที่ไหนก็เหมือนกั

สวัสดีค่ะหนูอายุ17เป็นเด็กมอปลายธรรมดามีคุณปู่บุญธรรมคอยส่งเสียเรื่องเงินเรื่องเงินที่ใช้ในชีวิตประจำวัน(ไม่ใช่คุณปู่เเท้ๆ)คุณปู่ช่วยเหลือหนูมาตั้งเเต่คลอดออกจากท้องเเม่ปู่เป็นเจ้านายเเม่รักหนูเเละดูเ

เรื่องมีอยู่ว่า พ่อกับแม่เราหย่าขาดกันได้ประมาณ 4 ปีแล้วจบแบบไม่ดี ทะเลาะกันหนักมาก ก็ได้แบ่งทรัพย์สินกันคนละครึ่ง น้องอยู่กับพ่อ เราอยู่กับแม่ อยู่หมู่บ้านเดียวกัน เรากับพ่อยังรักกันดีนะ เราก็ไปเล่นบ

เราอยู่ในครอบครัวที่เรารักมา เรารักตากับยายมากๆ เป็นคนดี รู้เรื่องเยอะ เราเรียนเอกชน เเต่พ่อกับเเม่เเยกทางกันตั้งเเต่เราเล็กๆ พอช่วงอนุบาลตายายเสีย เลยต้องย้ายมาอยู่ฝั่งบ้านพ่อเลี้ยงเราโดนทุบตีบ่อยจนบ

คือผมกับเขาเลิกกันไปนานแล้ว 1ปีกว่าแล้ว ที่เลิกกันไป ผมคิดถึงเขาทุกวัน ไม่มีวันไหนเลยที่ไม่คิดถึง  ร้องไห้แทบจะทุกคืน บางคืน นอนไม่หลับ บางคืน เหนื่อยจนหลับไปเลย  ผม ดูเป็นคนเห็นแก่ตัวมากไปเ

คือช่วงนี้เราดิ่งมาก เป็นมาหลายเดือนแล้ว เพราะเจอปัญหาที่บ้าน ตัวเราไม่ได้อยู่กับพ่อแม่เพราะพวกท่านไปทำงานต่างจังหวัด ส่วนเราอยู่กับย่าแล้วก็น้องสาวของพ่อ2คน ซึ่งพวกเขากับพ่อแม่เราทะเลา

ผมคิดถึงเขามากอยู่ด้วยแล้วมีความสุขเนื่องจากผมอยู่ต่างจังหวัดแล้วเขาอยู่กทม. มันเป็นวันหยุดปิดเทมอเขาจึงกลับมาบ้านแล้วเราได้เจอกัน  เรื่อยมา จนมาถึงวันนี้ เขาจะต้องกลับผมรู้สึกเจ็บปวด พร้อมกับควา

เราคิดถึงยายมากเลย อยากให้ยายมาอยู่ด้วย แต่หลายๆเรื่องมันทำให้ยายมาอยู่กับเราไม่ได้ เราก็ไม่ว่างที่จะไปหายาย เราคิดถึงยายมากๆคิดถึงจนร้องไห้ทุกวัน มันทรมานมากเลยค่ะที่คิดถึงแต่ไปหาไม่ได้สักที เวลาโทรห