การทำสมาธิก็เหมือนการออกกำลังกาย (ทางจิต)

เมื่อจิตเป็นสมาธิ ย่อมรู้เห็นตามความเป็นจริง(ยถาภูตญาณทัสสนะ) รู้เห็นตามความเป็นจริงคืออะไร และเห็นอะไรตามความเป็นจริง อะไรที่ถูกเห็นตามความเป็นจริง ใช่ขันธ์๕เป็นไตรลักษณ์(อนิจจัง,ทุกขัง,อนัตตา) , อสุ

พอกำหนดดูฉันทะม◌ันยังต้องแล่นให้ไปเกิดเป็นพหรม เป็นจอมเวทย์อีกหลายชาติ แล้วมันจะดับตอนไหนครับ หรือ ยังไงก็ไม่สิ้นสุด จนกว่าเหตุปัจจัยจะแล่นไปถึงคราวได้รับเป็นพระพุทธเจ้าเลย ทำไมมันไกลจังครับ

เมื่อก่อนฝึกสมาธิครับมันช่วยให้จิตใจสงบ ตอนนี้ไม่ได้ฝึกครับเพราะไม่ค่อยมีเวลา ทำงานประจำ เข้ากะ ประสปการณ์ ในการฝึก ช่วงฝึกนั่งวันแรกนั่งวันล่ะประครึ่งชั่วโมง รู้สึกว่าวันแรกๆจิตยังไม่ค่อยสงบคิดเรื่อ

เมื่อล่วงสักกายทิฏฐิแล้ว การภาวนา จึงเป็นสมาธิอันพ้นจากตัวจากตน เป็นสมาธิ3อันนิมิตตสมาธิ อัปณิหิตสมาธิ สุญตสมาธิ สมาธิที่ล่วงจากอัตตาแล้ว แต่ทำไมการโคจรของฌ◌าน มันยังวนเวียนไปใน อรุปฌานอยู่ได้ครับ เห

ปรมัตถธรรม แท้จริง เป็นเพียง อนุภาคสสาร ที่เกิดดับ ก่อสร้าง เลิกก่อสร้าง เท่านั้น เป็น ความจริงแท้ ​คือ ทุกข์เกิด และ ทุกข์ดับ เท่านั้น ไม่มีชื่อเรียกอะไรทั้งสิ้น แม้ใน อภิธรรม จะกล่าวถึง จิต เจตสิก ร

มีพระบาลีซึ่งพระพุทธโฆษาจารย์รจนาไว้ว่า: “นตฺถิ ฌานํ อปญฺญสฺส นตฺถิ ปญฺญา อฌายิโน, ยมฺหิ ฌานญฺจ ปญฺญาจ นิพฺพานสฺเสว สนฺติเก”  แปลว่า  “ฌานย่อมไม่มีในผู้ที่ไม่มีปัญญา ปัญญ