ฉันได้มีปัญหาเข้ามามาก จนใครๆคนรอบตัววาตัวแค่นี้จะไปเครียดอะไรนัก หน่า ... ใช้ชีวิตให้สนุกกับวัยรุ่นเข้าไว้สิ แต่ฉันได้เเต่ตอบตัวเองว่าฉันมีความสุขบ้างไหม และฉันก็คิดว่าฉันเคยสนุกครั้งล่าสุดเมื่อไร หัวครั้งสุดท้ายเมือไร ....
ฉันได้นั่งคิดทบทวนสิ่งที่คนรอบข้างได้พูดกับฉันเองในวันนั้น ...แตฉันก็ไม่ได้มีความสุขแบบนั้นตั้งแตพ่อแม่ฉันแยกทางไปตอนฉันอยู่ปวช 1 ซึ่งเป็นแยกทางทีฉันทรมานมาก ที่สุด จนฉันทำตัวเป็นเด็กมีปัญหา ติดแฟนมากกว่าคนในครอบครัว ไม่คุยกับใคร ไม่ชอบเข้าสังคม อยากอยู่คนยเดียว เบื่อทุกอย่าง ได้แต่ร้องไหม พยามที่จะ #ฆ่าตัวตายมาหลายครั้ง แต่ไม่สำเร็จ ตลอด 1ปีเต็ม ที่ทำอะไรไม่ได้ .... หลายๆคนคคิดว่าเป็นเรื่องเล็กๆ แค่พ่อแม่แยกทางกัน อย่าสำออย เป็นคำๆที่ฉันได้ยินจากเพื่อนๆที่นินทาโดยที่ไมรู้ว่าฉันอยู่ในห้องน้ำ จนฉันเริ่มโตฉันเริ่มได้ทำงาน เอง เก็บเงินเอง โดยที่ไม่ได้เข้าสังคม เพราะฉันกลัวคน ดุ เลยที่จะไม่กล้าจะเจอกับปัญหาฉันกลัวฉันที่จะต้องเจอกับความเศร้า แล้ว-----มีอยู่ความคิดหนึ่งที่ทำให้ฉันสู้และไม่จมกับความเศร้า และเลกคิดฆ่าตัวตายคือ ฉันต้องมีความสุข เหมือนๆที่ฉันเคยได้ยินสิ่งที่คนรอบข้างบอกก
ฉันก็เอาเงินทั่ฉันทำงาน มาเที่ยว มาหัวเราะ กินเหล้าอย่างเต็มที่ มาเที่ยวตามเกาะ ทะเล ฉันสนุกมาก ทำให้ฉันได้รู้ว่าการจมกับปัญหาไม่ได้ดีเสมอไปให้ถอยออกจากปัญหามาครึ่งก้าวแล้วทำตัวให้มีความสุขบ้างในชีวต
เพื่อนมีเรื่องราวที่อยากตายบ้างไหมค่ะระบายได้นะค่ะ
ฉันอยากตาย...