ฉันเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้า ได้รับการบำบัดมามากกว่า3ปี จนสุดท้ายชีวิตพลิกผัน ด้วยปัจจัยหลายๆอย่าง ฉันพยายามฆ่าตัวตายมา5ครั้ง ในแต่ละครั้งมันมีสัญญาณบอกถึงความรุนแรงที่ไต่ระดับขึ้นมา(ตอนนี้ฉันไม่คิดจะฆ่าตัวตายอีกแล้วเพราะสิ่งที่เคยทำมันไม่เคยสำเร็จเลยสักครั้ง) แต่ ที่ น่าตกใจคือฉันกลายเป็น เสพติดความเจ็บปวด ทั้ง ทางกาย และติดใจ ฉัน จะรู้สึก ดีถ้าร่าง กาย ของ ฉัน มีบาดแผลมันรู้ สึก สะใจที่ได้ ลงโทษ ตัว เอง ฉันชอบเอาตัวไปอยู่กับสิ่งที่มันทำร้ายจิตใจตัวเองมากๆ โดยเฉพาะในเรื่องของความรัก สังคมครอบครัว ณ.ตอนนี้ฉันอยู่อีกโลกที่ไม่น่าจะหันหลังกลับไปใช้ชีวิตปกติได้อีกแล้ว ฉันกลายเป็นคนไม่ดีกับตัวเอง และครอบครัวเอามากๆ เลวร้ายกว่านั้นคือฉันเริ่มสนุกกับการที่ได้เห็นคนมีเรื่องราวที่ทำให้ต้องเสียน้ำตา สังคมของฉันตอนนี้มันแคบลงอย่างเห็นได้ชัด ฉันไม่มีศรัทธาในอะไรอีกต่อไปแล้ว ฉันไม่กล้ามีเพื่อน ไม่กล้ากลับไปมีครอบครัว ไม่กล้าเข้าสังคม สุดท้ายคือฉันไม่มีงานทำ โชคยังดีที่ตอนนี้ฉันยังมีข้าวกิน มีที่อยู่ ฉันแค่ต้องการกลับมาเป็นปกติ เพราะฉันยังมีความเป็นคน และยังรู้สึกผิดชอบชั่วดี แต่มันไม่สามารถควบคุมความรู้สึกได้เลย
เมื่อฉันเริ่มเสพติดความเจ็บปวด