สวัสดีครับพี่ๆชาวพันทิปทุกท่าน นี่เป็นกระทู้แรกของผม
มีเรื่องจะขอความคิดเห็นครับ พอดีแฟนผมที่คบกันมาราวๆ 3-4 ปี เขาเป็นโรคซึมเศร้ามาหลายปีแล้วครับ เขาบอกว่าเขาเคยหายไปแล้วรอบนึงแล้วก็กลับมาเป็นอีก ช่วงที่คบกับผมได้สักพักนึง อาการของเขาก็เหมือนที่จั๊วหัวไว้เลยครับ ด้วยผมเองก็ทำงาน อยู่กับเขาได้สัปดาห์ละ2-3 วัน ไม่ได้เจอกันทุกวัน แต่บางวันที่ผมทำงานไม่ได้ว่างเขาก็มักจะบอกว่าเหงา อยากมีคนมาอยู่ด้วย โทรหาเพื่อนให้มาอยู่ด้วย เพื่อนเขาส่วนใหญ่ก็จะเป็นผู้ชายซะด้วยซึ่งผมก็รู้จักประมาณนึง และเขาก็ดักทางผมไว้ว่าไม่ต้องห่วงไม่มีอะไร เวลามีเพื่อนมาหาที่ห้องส่วนใหญ่แล้วเขาก็จะบอกและวิดีโอคอลมาให้ดูแทบจะตลอด แต่พอมันบ่อยเข้าเราก็อดคิดไม่ได้เหมือนกันยิ่งช่วงนี้มีเพื่อนเขาคนนึงซึ่งผมก็รู้จักแต่ไม่ได้สนิทเท่าไหร่ คุยกันบ่อยเป็นพิเศษในช่วงนี้ ผมเป็นคนไม่ค่อยชอบดูโทรศัพท์แฟนแต่ครั้งนี้มันสงสัยจริงๆ แต่ก็ยังไม่เจอข้อความที่เป็นเชิงชู้สาวมากพอ แต่ก็คุยกันไม่เหมือนเพื่อนคนอื่นคำที่พิมพ์น่ะนะ แล้วเขามีนิสัยอย่างนึงคือชอบกินเบียร์อันนั้นก็ไม่ใช่ปัญหาเท่าไหร่ใครจะชอบกินอะไร แต่เวลาเขากินเยอะเข้า เขาจะสติหลุด กินแบบทิ้งตัว คือถ้าเขาออกไปกินเหล้าข้างนอกเขาไม่เคยวางแผนว่าจะกลับบ้านเองยังไงต้องโทรให้เพื่อนไปรับทุกครั้ง ตี1ตี2 (เวลาผมว่างผมก็จะไปกับเขาด้วยคอยเอาเขากลับบ้านนี่แหละ) แต่พอเมาแล้วกลับยากมาก เปลี่ยนไปเป็นอีกคนเลย จะกินๆ ต่ออีก ถ้าไม่ใช้ถ้อยคำด่าที่รุนแรงก็ไม่กลับ พอเขามีลักษณะนิสัยแบบนี้และต้องโทรให้เพื่อนที่เป็นผู้ชายไปรับตลอดผมก็ห่วงว่ามันจะเกิดอะไรไม่ดีขึ้นเพราะเวลาเขาเมาเขาไม่ค่อยรู้ตัวเลย ผมเคยคุยกับเขาจริงจังเรื่องกินเหล้าเบียร์ว่าเลิกกินเถอะ ผมเหนื่อยที่ต้องคอยตามเวลาเขาเมาถึงบ้านหรือยังอะไรแบบนี้เป็นห่วง หรือถ้าเลิกไม่ได้ก็พยายามกินน้อยๆ คุมสติตัวเองหน่อย เขาบอกว่าเขาควบคุมไม่ได้แล้วก็อ้างว่าเป็นซึมเศร้า สุราบำบัดอะไรเขาเนี่ย ผมอ่านสำนักไหนก็มีแต่บอกว่าคนเป็นซึมเศร้าไม่ควรดื่มแอลกอฮอล์ ผมก็ไม่รู้เขาเอามาจากไหน เคยรับปากว่าจะปรับตัวเรื่องออกไปดื่มแต่สักพักก็เป็นเหมือนเดิม แลำบำบัดอะไรไม่ได้ พอกลับมาห้องส่างเมาก็พ่นเรื่องทุกข์ๆออกมาเหมือนเดิม จนบางครั้งผมก็เบื่อจะฟัง ผมไม่เข้าใจคนเป็นโรคซึมเศร้าแต่ผมก็พยายามเข้าใจเขาแบบที่ผมพอจะทำได้ ผมรู้สึกว่าผมบอกเขาไปถ้าเขารักผม เขาก็น่าจะเขื่อผมบ้าง เคสเมื่อเร็วๆ นี้ไม่นานผมรู้เลยว่าเกินควบคุม กินเบียร์กับเพื่อนถึงตี1-2 แล้วโทรมาหาผมว่าจะไปนั่งที่ร้านต่อโดยเพื่อนที่กินด้วยกันที่บ้านไม่ได้ไปด้วย เขาบอกว่าจะโทรหาเพื่อนคนอื่นมานั่งเป็นเพื่อน ผมเลยบอกว่ากลับเลยดึกแล้ว เขาก็วางไป สักพักโทรกลับมาก็คิดว่าถึงบ้าน นั่งอยู่ร้านเหล้าเฉย บางครั้งผมก็เหนื่อย แต่พอหายเมามองหน้าก็สงสาร คือ เมากับไม่เมานี่ แทบจะคนละคนกันเลยครับ เคยบอกกับเขา 1-2 ครั้งแล้วว่าถ้าพฤติกรรมยังเป็นแบบนี้จะเลิก เขาก็บอกว่าอย่าเลิกนะ ไม่เลิกๆ แต่ไม่คิดจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อผมเลย เข้าใจว่าเป็นโรคซึมเศร้าแต่ผมไม่เห็นความพยายามของเขาเลย
แฟนเป็นโรคซึมเศร้า มักจะพึ่งพาคนอื่นตลอดเวลาก่อนจะพึ่งพาตนเอง อยู่คนเดียวไม่ค่อยได้
มีเรื่องจะขอความคิดเห็นครับ พอดีแฟนผมที่คบกันมาราวๆ 3-4 ปี เขาเป็นโรคซึมเศร้ามาหลายปีแล้วครับ เขาบอกว่าเขาเคยหายไปแล้วรอบนึงแล้วก็กลับมาเป็นอีก ช่วงที่คบกับผมได้สักพักนึง อาการของเขาก็เหมือนที่จั๊วหัวไว้เลยครับ ด้วยผมเองก็ทำงาน อยู่กับเขาได้สัปดาห์ละ2-3 วัน ไม่ได้เจอกันทุกวัน แต่บางวันที่ผมทำงานไม่ได้ว่างเขาก็มักจะบอกว่าเหงา อยากมีคนมาอยู่ด้วย โทรหาเพื่อนให้มาอยู่ด้วย เพื่อนเขาส่วนใหญ่ก็จะเป็นผู้ชายซะด้วยซึ่งผมก็รู้จักประมาณนึง และเขาก็ดักทางผมไว้ว่าไม่ต้องห่วงไม่มีอะไร เวลามีเพื่อนมาหาที่ห้องส่วนใหญ่แล้วเขาก็จะบอกและวิดีโอคอลมาให้ดูแทบจะตลอด แต่พอมันบ่อยเข้าเราก็อดคิดไม่ได้เหมือนกันยิ่งช่วงนี้มีเพื่อนเขาคนนึงซึ่งผมก็รู้จักแต่ไม่ได้สนิทเท่าไหร่ คุยกันบ่อยเป็นพิเศษในช่วงนี้ ผมเป็นคนไม่ค่อยชอบดูโทรศัพท์แฟนแต่ครั้งนี้มันสงสัยจริงๆ แต่ก็ยังไม่เจอข้อความที่เป็นเชิงชู้สาวมากพอ แต่ก็คุยกันไม่เหมือนเพื่อนคนอื่นคำที่พิมพ์น่ะนะ แล้วเขามีนิสัยอย่างนึงคือชอบกินเบียร์อันนั้นก็ไม่ใช่ปัญหาเท่าไหร่ใครจะชอบกินอะไร แต่เวลาเขากินเยอะเข้า เขาจะสติหลุด กินแบบทิ้งตัว คือถ้าเขาออกไปกินเหล้าข้างนอกเขาไม่เคยวางแผนว่าจะกลับบ้านเองยังไงต้องโทรให้เพื่อนไปรับทุกครั้ง ตี1ตี2 (เวลาผมว่างผมก็จะไปกับเขาด้วยคอยเอาเขากลับบ้านนี่แหละ) แต่พอเมาแล้วกลับยากมาก เปลี่ยนไปเป็นอีกคนเลย จะกินๆ ต่ออีก ถ้าไม่ใช้ถ้อยคำด่าที่รุนแรงก็ไม่กลับ พอเขามีลักษณะนิสัยแบบนี้และต้องโทรให้เพื่อนที่เป็นผู้ชายไปรับตลอดผมก็ห่วงว่ามันจะเกิดอะไรไม่ดีขึ้นเพราะเวลาเขาเมาเขาไม่ค่อยรู้ตัวเลย ผมเคยคุยกับเขาจริงจังเรื่องกินเหล้าเบียร์ว่าเลิกกินเถอะ ผมเหนื่อยที่ต้องคอยตามเวลาเขาเมาถึงบ้านหรือยังอะไรแบบนี้เป็นห่วง หรือถ้าเลิกไม่ได้ก็พยายามกินน้อยๆ คุมสติตัวเองหน่อย เขาบอกว่าเขาควบคุมไม่ได้แล้วก็อ้างว่าเป็นซึมเศร้า สุราบำบัดอะไรเขาเนี่ย ผมอ่านสำนักไหนก็มีแต่บอกว่าคนเป็นซึมเศร้าไม่ควรดื่มแอลกอฮอล์ ผมก็ไม่รู้เขาเอามาจากไหน เคยรับปากว่าจะปรับตัวเรื่องออกไปดื่มแต่สักพักก็เป็นเหมือนเดิม แลำบำบัดอะไรไม่ได้ พอกลับมาห้องส่างเมาก็พ่นเรื่องทุกข์ๆออกมาเหมือนเดิม จนบางครั้งผมก็เบื่อจะฟัง ผมไม่เข้าใจคนเป็นโรคซึมเศร้าแต่ผมก็พยายามเข้าใจเขาแบบที่ผมพอจะทำได้ ผมรู้สึกว่าผมบอกเขาไปถ้าเขารักผม เขาก็น่าจะเขื่อผมบ้าง เคสเมื่อเร็วๆ นี้ไม่นานผมรู้เลยว่าเกินควบคุม กินเบียร์กับเพื่อนถึงตี1-2 แล้วโทรมาหาผมว่าจะไปนั่งที่ร้านต่อโดยเพื่อนที่กินด้วยกันที่บ้านไม่ได้ไปด้วย เขาบอกว่าจะโทรหาเพื่อนคนอื่นมานั่งเป็นเพื่อน ผมเลยบอกว่ากลับเลยดึกแล้ว เขาก็วางไป สักพักโทรกลับมาก็คิดว่าถึงบ้าน นั่งอยู่ร้านเหล้าเฉย บางครั้งผมก็เหนื่อย แต่พอหายเมามองหน้าก็สงสาร คือ เมากับไม่เมานี่ แทบจะคนละคนกันเลยครับ เคยบอกกับเขา 1-2 ครั้งแล้วว่าถ้าพฤติกรรมยังเป็นแบบนี้จะเลิก เขาก็บอกว่าอย่าเลิกนะ ไม่เลิกๆ แต่ไม่คิดจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อผมเลย เข้าใจว่าเป็นโรคซึมเศร้าแต่ผมไม่เห็นความพยายามของเขาเลย