คือหนูก็เป็นเด็กมัธยมต้นคนนึงที่ไม่ได้เรียบร้อยอะไรแต่ก็ไม่ได้ทำตัวแย่ คือวันเปิดเทอมเขาก็จะให้เลือกที่นั่งกันใช่มะ ทีนี้ก็มีเพื่อนที่รู้จักแต่ไม่ได้สนิทขราดนั้น แต่ก็คนรู้จักเลยตัดสินใจนั่งข้างกัน ตอนแรกก็ไม่ได้อะไร หลังๆมันคือนรกของหนูชัดๆ คือเขาชอบเอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางของโลก ไม่รับฟังคำคนอื่น
หลังจากที่เริ่มรู้นิสัยของเขา หนูก็จะพยายามใจเย็น เพราะปกติหนูใจร้อนและหัวร้อนง่ายมาก ยิ่งเจอแบบนี้ยิ่งปวดหัวเข้าไปใหญ่ ก็คือตอนนั้นหนูกับเพื่อนคนอื่นก็มานั่งปั่นงานกันตอนกลางวัน ปั่นแบบเหลือ3นาทีสุดท้ายของเวลาพัก ทีนี้เขาก็น้ำตาคลอมาแล้วบอกมีเรื่องจะระบาย หนูก็เลยบอกว่า "มีอะไรพูดเลยเดี๋ยวฟัง" เพราะว่าตากับมือหนูโฟกัสไปที่งาน แล้วเขาก็บอกว่า "ไม่ฟังกูอะ กูไม่เล่าแล้ว" ทีนี้หนูเดือดมาก เลยบอกกลับไปว่า "เอ้า ก็กูบอกอยู่นี้ไง ว่ามีอะไรให้เล่าเลย ตากับมือกูต้องมองไปที่งานไหม" พอทำเสร็จหนูเลยลงไปส่งงานแล้วครูยังไม่เข้าเลยกลับไปนั่งที่แล้วก็ถามกับเขาว่า "ทำงานเสร็จแล้ว มีอะไรจะเล่า" แล้วมันไม่ตอบ รู้เลยว่ามันงอน แต่หนูก็ไม่ได้ง้อเพราะไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่อยากให้ค่า
และบางทีมันโกรธกับเพื่อนคนอื่นมาแล้วหนูจะไปรู้ไหม คือหนูไปเล่นกับคนที่มันโกรธแล้วมันมางอนหนู มันบอกว่า"ก็รู้ว่ากูโกรธมัน ทำไมยังไปเล่นกับมันอีก" ตอนนั้นคือแบบหนูห้ะมาก คือคุณพี่โกรธเขาแล้วเกี่ยวอะไรกับดิฉัน มันเป็นแบบนี้บ่อยมาก ครั้งนั้นหนูทนไม่ไหวเลยตอกกลับไปว่า "คือกุก็เป็นคนเหมือนกับ ไม่ใช่ที่รองรับอารมณ์ของนะ กุทนมามากพอแล้ว กุไม่มีเวลาที่จะมาง้อ" และมันก็เงียบ ก็คิดว่าจะสำนึกจะเข้าใจสุดท้ายก็ทำเหมือนเดิม และก็ด่าอะไรแรงไม่ได้ เดี๋ยวเขาก็เอาเรื่องซึมเศร้ามาอ้างอีก รู้ว่าเขาเจออะไรมาบ้างถึงได้เป็นซึมเศร้าแต่ถ้าหนูยังทนไม่พูดออกไปคงได้เป็นประสาท
เพื่อนแบบนี้ฉันไม่อยากมีหรอกจ๊ะ!?!!?
หลังจากที่เริ่มรู้นิสัยของเขา หนูก็จะพยายามใจเย็น เพราะปกติหนูใจร้อนและหัวร้อนง่ายมาก ยิ่งเจอแบบนี้ยิ่งปวดหัวเข้าไปใหญ่ ก็คือตอนนั้นหนูกับเพื่อนคนอื่นก็มานั่งปั่นงานกันตอนกลางวัน ปั่นแบบเหลือ3นาทีสุดท้ายของเวลาพัก ทีนี้เขาก็น้ำตาคลอมาแล้วบอกมีเรื่องจะระบาย หนูก็เลยบอกว่า "มีอะไรพูดเลยเดี๋ยวฟัง" เพราะว่าตากับมือหนูโฟกัสไปที่งาน แล้วเขาก็บอกว่า "ไม่ฟังกูอะ กูไม่เล่าแล้ว" ทีนี้หนูเดือดมาก เลยบอกกลับไปว่า "เอ้า ก็กูบอกอยู่นี้ไง ว่ามีอะไรให้เล่าเลย ตากับมือกูต้องมองไปที่งานไหม" พอทำเสร็จหนูเลยลงไปส่งงานแล้วครูยังไม่เข้าเลยกลับไปนั่งที่แล้วก็ถามกับเขาว่า "ทำงานเสร็จแล้ว มีอะไรจะเล่า" แล้วมันไม่ตอบ รู้เลยว่ามันงอน แต่หนูก็ไม่ได้ง้อเพราะไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่อยากให้ค่า
และบางทีมันโกรธกับเพื่อนคนอื่นมาแล้วหนูจะไปรู้ไหม คือหนูไปเล่นกับคนที่มันโกรธแล้วมันมางอนหนู มันบอกว่า"ก็รู้ว่ากูโกรธมัน ทำไมยังไปเล่นกับมันอีก" ตอนนั้นคือแบบหนูห้ะมาก คือคุณพี่โกรธเขาแล้วเกี่ยวอะไรกับดิฉัน มันเป็นแบบนี้บ่อยมาก ครั้งนั้นหนูทนไม่ไหวเลยตอกกลับไปว่า "คือกุก็เป็นคนเหมือนกับ ไม่ใช่ที่รองรับอารมณ์ของนะ กุทนมามากพอแล้ว กุไม่มีเวลาที่จะมาง้อ" และมันก็เงียบ ก็คิดว่าจะสำนึกจะเข้าใจสุดท้ายก็ทำเหมือนเดิม และก็ด่าอะไรแรงไม่ได้ เดี๋ยวเขาก็เอาเรื่องซึมเศร้ามาอ้างอีก รู้ว่าเขาเจออะไรมาบ้างถึงได้เป็นซึมเศร้าแต่ถ้าหนูยังทนไม่พูดออกไปคงได้เป็นประสาท