รู้สึกอ่อนไหวให้แฟนเห็นไม่ได้

เราเหนื่อย ยิ่งช่วงก่อนเป็นปจด.เรามีอาการร้องไห้หนักมาก คิดมาก แต่ไม่อยากให้แฟนรู้ แค่เค้าทำงานก็เหนื่อยแล้ว ตื่นแต่เช้ามาราวน์คนไข้กว่าจะได้กลับบ้านก็ดึก แค่งานของเค้าก็น่าเครียดพอแล้ว เราเลยเก็บไว้คนเดียว เราพยายามหากิจกรรมที่ทำให้ตัวเองไม่เครียดแต่สุดท้ายกลับมาห้องก็เป็นแบบเดิม เราเคยอยากกินยาฆ่าตัวตายแต่กว่าไม่ตายแล้วเป็นภาระแฟน ภาระคนอื่น เราไม่อยากทำตัวเหมือนตัวเองอ่อนแอ เรียกร้องความสนใจ คือถ้าจะไปจริงๆก็คือวันนั้นเราต้องชัวว่าไม่มาเห็นคนอื่นแล้วแบบไปแล้วไปเลย แต่เรากลัวแฟนเราเสียใจเค้ารักเรามาก เรื่องแย่ๆของเราเค้าก็ยังอยู่ข้างๆเรา เราพยายามเข้มแข็งแล้วแต่บางครั้งมันก็ร้องไห้ออกมาเองไม่รู้ว่าร้องไห้เพราะอะไร รู้แค่เหนื่อย อยากร้อง เราไม่รู้ว่าเราป่วยรึป่าวแล้วเราก็ไม่กล้าไปหาหมอด้วยเรากลัวว่าถ้าคนอื่นรู้ว่าเราป่วยขึ้นมาจริงๆเค้าจะมองว่าเราอ่อนไหวง่าย ต้องมาคอยดูแล กลัวเป็นภาระคนอื่น