คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
ขิง จัดเป็นยา ( ยาวชีวิก) จึงสามารถทานได้ตลอด
ไม่เกี่ยวกับว่า เป็นชิ้น หรือเป็นเนื้อ หรือไม่
เพราะไม่ได้จัดเป็นอาหาร (ยาวกาลิก)
ส่วนน้ำส้ม น้ำปานะ (ยามกาลิก) จัดเป็นกาลิกคนละประเภท
กับ ขิงซึ่งจัดเป็นยา จึงมีรายละเอียดในการประกอบต่างกัน
เช่น ต้องกรอง ไม่ให้มีเนื้อ ฯลฯ
หากอยากรู้รายละเอียดพึงศึกษาเพิ่มเติมเรื่อง กาลิก 4 ครับ
ไม่เกี่ยวกับว่า เป็นชิ้น หรือเป็นเนื้อ หรือไม่
เพราะไม่ได้จัดเป็นอาหาร (ยาวกาลิก)
ส่วนน้ำส้ม น้ำปานะ (ยามกาลิก) จัดเป็นกาลิกคนละประเภท
กับ ขิงซึ่งจัดเป็นยา จึงมีรายละเอียดในการประกอบต่างกัน
เช่น ต้องกรอง ไม่ให้มีเนื้อ ฯลฯ
หากอยากรู้รายละเอียดพึงศึกษาเพิ่มเติมเรื่อง กาลิก 4 ครับ
แสดงความคิดเห็น
ถือศีลอุโบสถ ชงน้ำขิงดื่มเป็นน้ำปานะ แต่สังเกตุเห็นว่า....
เพราะขนาดน้ำส้มคั้น ซึ่งทานเป็นน้ำปานะได้ก็จริง แต่ห้ามกินส่วนที่เป็นเนื้อ แล้วเศษผงเล็กๆของน้ำขิงล่ะครับทานได้ไหม? (มันเหลือเศษผงเล็กๆติดที่ก้นถ้วยนิดๆหน่อยๆ พยายามกรองออกถึง 4 รอบแล้วครับ)