เราท้องได้ 5เดือนกว่าแล้วตอนนี้ หมอจิตเวชบอกเราเข้าซึมเศร้าแล้ว คงเพราะท้องแล้วเครียดด้วย มีแรงกดดันเข้ามา ทำให้ความคิดดิ่งลงได้ง่าย ช่วงนี้เราร้องไห้หนักมาก เรื่องหลักๆมาจากครอบครัวแฟน ช่วงที่ท้องใหม่ๆ แม่แฟนรู้นะว่าเราท้อง แต่ไม่เคยมาถาม มาดูหรือแนะนำอะไรเราเลยทั้งที่เขาก็เคยพูดว่าอยากได้หลาน มีแต่แม่เรากับเพื่อนๆที่สนิทและคนที่ทำงานคอยเป็นห่วง จนเราท้องเข้าเดือนที่2ที่3 แม่แฟนก็มาพูดกับเราว่า ทำใจไว้นะถ้าคลอดออกมาแล้วเขาจะขอตรวจ DNA ลูกเรา ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนโดนดูถูก ทั้งที่เราก็ไม่ได้ยุ่งกับใครมีแค่แฟนคนเดียว เราก็ตอบกลับไปว่าได้ค่ะ แฟนก็มาบอกที่หลังว่าแม่เขาไม่มั่นใจเพราะแฟนเรามีแฟนกี่คนก็ไม่เคยท้อง บวกกับที่เราปล่อยมีน้องกันมาตลอด2ปีไม่ท้องสักที(แบบไปๆมาๆ) แต่พอมาอยู่ด้วยกันได้เกือบ2เดือน หมอบอกว่าเราท้องได้4สัปดาห์(แต่ก่อนหน้านี้เราได้ไปหาหมอสูตินารีและได้ทานยาปรับฮอร์โมนมาด้วยนะ) และยังมีเรื่องที่เขาบอกว่าเราทำงานบ้านไม่เรียบร้อยไม่ได้มาตรฐานเขา ทั้งที่เราก็ทำทุกอย่างวันหยุด1วันนี้คือหมดไปกับการทำงานบ้านกวาดบ้าน ล้างจาน ทำกับข้าว ซักผ้า ซักผ้าปูที่นอน ขัดห้องน้ำ อาบน้ำหมา ซักผ้าขี้ริ้วและที่นอนหมา เราเหนื่อยมากกกก ครอบครัวเขามีเริ่มมาแซะ นี่บ้านคนหรือบ้านหมา ด่าหมาเราบอกให้มันตายๆไปซะถ้ากินกระดูกไม่ได้ หนักสุดคือตอนนี้เขามาทำกับข้าวให้แฟนเรากินในบ้านเช่าที่เราอยู่ แล้วคือไม่มีการเรียกเรากินสักคำ เรียกแต่คนในครอบครัวตัวเอง แฟนเราก็ไม่เรียกเรากินข้าว เราต้องออกไปหาซื้อกินเอง เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาแต่ที่เป็นปัญหาคือคำพูดกับการกระทำที่ทำเหมือนเราไม่ได้อุ้มท้องลูกและหลานเขาไว้เลย พยามจัดการความรู้สึกตัวเองแล้วแต่มันก็ดิ่งและคิดวนอยู่แบบนี้ตลอดเวลา เจอแบบนี้เราควรทำหรือคิดยังไงดีคะ
ปล.คุยกับแฟนและพยามปรับกันแล้วสุดท้ายเหมือนเราสู้อยู่คนเดียว
คุณสะใภ้ทั้งหลาย มีวิธีรับมือกับครอบครัวแฟนอย่างไรบ้างคะ
ปล.คุยกับแฟนและพยามปรับกันแล้วสุดท้ายเหมือนเราสู้อยู่คนเดียว