อีกาล่าวิญญาณ

"แก่มากแล้วก็ไม่รู้จักเจียมเนื้อเจียมตัวนะตา! จะเลี้ยงอะไรไอ้เจ้าพวกนี้นักหนา ผักผลไม้นี่อีก จะปลูกเอาโล่หรือไง มันเลื้อยล้ำที่เข้าไปในป่าช้าแล้วเนี่ย"
 
"ก็แล้วมันไปหนักกะบาลเอ็งหรือไงวะหึไอ้หมึก ข้าจะมีสัตว์เลี้ยงกี่ตัวกี่ประเภท นั่นก็เรื่องของข้า มันไปเกี่ยวอะไรกับเอ็งห๊า! ผักผลไม้นี่อีก ข้าก็เห็นเอ็งหอบเอากลับบ้านไปแทบจะทุกวัน ข้ายังไม่พูดว่าอะไรเลย เอ็งนี่! ดูถ้าไม่ได้ทะเลาะกับข้า ถ้าจะกระเดือกข้าวไม่ลงคอ"
 
และนี่ก็เป็นอีกครั้ง ที่เสียงตาสุกกับไอ้หมึกเอะอะกันอยู่ที่ท้ายวัด ญาติโยมที่มาทำบุญ ต่างก็ได้พากันส่ายหน้า แต่ก็อีกนั่นล่ะ เพราะอีกไม่นานนัก ทั้งสองคนนั่น ก็จะพากันพักยกเงียบเสียงลงไปเอง แม้จะเป็นที่น่าเอือมระอาหรือน่ารำคาญอยู่บ้าง แต่ก็เห็นว่า ทั้งตาสุขกับไอ้หมึก เมื่อทะเลาะกันเสร็จ ก็ไม่เห็นสองคนนั้นจะหนีห่างออกไปเสียจากกันเลย 
 
ตาสุขสัปเหร่อ แกมีนิสัยรักสันโดษ มักเก็บตัวอยู่แต่ภายในกระต๊อบท้ายวัด  ซึ่งแกนั้น ไม่ได้มีครอบครัวอย่างกับชาวบ้านเขา และด้วยนิสัยส่วนตัวของแก ที่ไม่ชอบเข้าไปสุงสิงกับใคร วัน ๆ จึงไม่ค่อยมีใครได้เห็นหน้าค่าตาแกซักเท่าไหร่ นอกเสียจากตอนที่แก จะออกมาซื้อของใช้ที่ร้านขายของชำกลางหมู่บ้าน กับเวลาที่มีคนตาย ซึ่งแกจะออกมาทำหน้าที่เป็นสัปเหร่ออย่างไม่ขาดตกบกพร่อง และที่สำคัญ แกจะไม่รับเงินทองจากญาติผู้เสียชีวิต แม้ซักครั้งเดียว

ตาสุกนั้น ถึงแกจะอยู่ตัวคนเดียวในกระต๊อบหลังน้อย แต่แกก็ยังคงมีเพื่อนต่างสายพันธุ์ไว้คลายเหงา ซึ่งเป็นสัตว์เลี้ยงหลากหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็นไอ้ด่างไอ้ดำ หรือหมาพันทาง และมีแมวเหมียวอีกหลายชีวิต ทั้งยังมีไก่อีกหลายตัว แต่ทว่าในบรรดาสัตว์เลี้ยงแสนรักของแกเหล่านี้ มีอีกาอยู่ตัวหนึ่ง ซึ่งตาสุขจะรักมากเป็นพิเศษ 

มันมีชื่อว่าดอกรัก ตาสุกแกเลี้ยงมันไว้ในกรงอย่างดี เช้ามาก็จะเปิดให้มันบินออกไปหากินเองอย่างอิสระแถวป่าช้าท้ายวัด นานๆ ทีจะมีบ้าง ที่มันจะออกบินไปไกลยังหมู่บ้านอื่น 
 
แต่ที่น่าประหลาดก็คือ เวลาบ้านหลังไหนในหมู่บ้านนี้ หรือที่หมู่บ้านอื่น มีไอ้เจ้าดอกรักของตาสุขบินไปเกาะบนหลังคาบ้าน หรือมาเกาะอยู่ที่รั้ว ไม่นาน บ้านหลังนั้นก็จะมีคนตาย ซึ่งชาวบ้านต่างพากันเชื่อว่า อีกาของตาสุข มันเป็นอีกาเรียกวิญญาณ 

ติดตามเรื่องราวของตาสุขและอีกาดอกรักของแกได้ที่ลิ้งค์นี้ค่ะ https://www.youtube.com/watch?v=CID4lfgTd8Q