คือช่วงนี้มีอะไรให้สามีเราคิดเยอะมาก ไม่ว่าจะเรื่องบ้านเรื่องเงินแถมเพื่อนก็มีแต่จะหาผลประโยชน์กับเขาแต่พอเขาเดือดร้อนต้องการให้ช่วย(ไม่ใช่เรื่องเงินนะคะ)คนพวกนี้เขาไม่ค่อยอยู่ช่วยเท่าไร วันนี้ก็พึ่งเพื่อนเขาไม่ได้ เขาเลยระเบิดออกมาหมดเลย เขาบอกเขามองไปไหนก็มืด ไม่รู้จะทำยังไง ไม่มีใครถามว่าเขาเหนื่อยมั้ย?(ซึ่งเราเคยถามว่าเหนื่อยมั้ยเขาก็ตอบกวนๆแบบว่าไม่ใช่เสานะจะได้ไม่เหนื่อย) เพื่อนก็มีแต่หาประโยชน์กับเขา พอเราแนะนำทางออกให้ เขาก็ไม่เอา เขาบอกไม่อยากพึ่งใครแล้ว ตอนนี้มีแต่ทุกข์ไม่มีความสุข เราเอะใจคำนี้เราเลยถามเขาว่า แม้แต่เรากับลูกก็ไม่มีความสุขเลยเหรอ เขาตอบว่าใช่ เขาอยากตายเผื่อเรากับลูกจะสบายขึ้นเขาเหนื่อยขณะที่เขาพูดเขาก็ร้องไห้ออกมาด้วย เราเลยเงียบ สักพักเราเลยพูดขึ้นว่า ถ้าเรากับลูกไม่ใช่ความสุขก็ไม่เป็นไร ถ้าเรากับลูกไม่ใช่เหตุผลในการมีชีวิตอยู่ก็ไม่เป็นไรนะ เขาก็เงียบ ไม่ได้ตอบอะไรอีก ก็แยกย้ายกัน เราก็วุ่นวายกะลูก2 คน (คนโตจะ4ขวบคนเล็ก 1 เดือนนิดๆ) ส่วนเขาก็เดินไปหลังบ้าน แล้วยังไงต่อค่ะ เรารู้สึกแย่มาก ก่อนหน้านี้เขาทิ้งเราไว้คนเดียวตอนท้องลูกคนโตได้1 เดือนเขาไม่เหลืออะไรไว้ให้เราเลยค่ะแถมมีหนี้ค่างวดรถไว้ให้เราอีกเกือบ2 หมื่นเขาติดคุกคดียาค่ะ พอเขาออกมาเมื่อเดือนกุมภาปีที่แล้วลูกคนโตจะ3ปีแล้วค่ะ เราก็ใช้เวลา 1-2 เดือนเพื่อกลับมาคบกันใหม่เราก็มีออกนอกลู่นอกทางบ้างเพราะเราทำงานไปเจอคนมากมายเราก็ไม่ใช่คนขี้เหร่พอจะไม่มีใครมาจีบเลย(แต่ตอนเขาอยู่ข้างในเราส่งเงินและจดหมายให้เขาทุกเดือน)แต่พอเขาบอกจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเราก็โอเคเลิกทุกอย่าง แล้ววันนี้มาบอกว่าเรากับลูกไม่ใช่ความสุข ไม่ใช่เหตุผลที่เขาอยากมีชีวิตเราต้องคิดยังไง เราได้แต่ร้องไห้จะเอาไงดี ก่อนหน้าที่จะกลับมาคบกันเขาบอกกับเราว่า เขาอยากมีเราเขาไม่อยากให้ลูกเขาเป็นแบบเขา เขาไม่อยากให้ครอบครัวเราแตกแยกเขาทั้งกราบทั้งไหว้เราเพื่อให้เรากลับมา ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ
เมื่อเรากับลูกไม่ใช่เหตุผลที่เขาอยากมีชีวิตอยู่ต่อ...เราควรทำยังไงต่อดีค่ะ?