อคติกับแม่ที่ทิ้งไปแต่เด็ก กลับมาก็ขอแต่เงิน พยายามเข้าใจในมุมมองแต่ทำไม่ได้

ตอนเด็กแม่ทิ้งไป ให้อยู่กับพ่อ(ตอนนั้นไม่สนิทกับพ่อเลย)
ตอนแม่ทิ้งไปใหม่ๆร้องไห้อยู่2-3เดือน(ตอนนั้นเกลียดพ่อที่ไม่รั้งแม่)
*พ่อให้เหตุผลว่าแยกกันทำงาน*
*เราไม่รู้พ่อแม่หย่ากัน*
จนขึ้นมัธยมไปเจอใบหย่าพ่อแม่ เลยเข้าใจว่าไม่ได้แยกกันทำงาน
เราก็อยากรู้ทำไมแม่ไม่เอาเราไปอยู่ด้วย เขาให้เหตุผลว่าอยู่กับพ่อสบายกว่า อยู่กับแม่นั้นลำบาก พอฟังเหตุผลจากที่เคยร้องไห้ ก็โกรธฝั่งใจเลยค่ะ เพราะไม่สนิทกับพ่อละมาอยู่กับพ่อ พ่อเป็นคนเงียบขรึม เคร่ง ไม่ยิ้ม กดดันที่ต้องอยู่กับพ่อ ความคิดเรา แกไม่เคยเห็นด้วยอะไรกับเราเลย อยู่ด้วยกันก็ทะเลาะ แต่เขาก็รักเรามากค่ะ
ส่วนแม่ ติดต่อเรากลับมาช่วงที่ขึ้นมหาลัย เพราะบอกว่าเราโตแล้ว สามารถรู้ความจริงอะไรได้แล้ว ช่วงนั้นเราทำงานพาร์ทไทม์ ชอบทักมาว่าเดือดร้อนนุ้นนี้ แต่เราก็เห็นแก่ ซื้อรถให้สามีใหม่ได้ (มุมเรามองไม่ค่อยจะดีค่ะ คิดว่าสามีเขายังเลี้ยงได้ แต่กลับบอกถ้าเราไปอยู่ด้วยจะลำบาก) แกเคยให้เงินประกัน มาหมื่น พอเรามีเงินพอ เราเลย โอนคืนค่ะ แล้วไม่อยากติดต่อแล้ว เพราะเราไม่มีความผูกพันไว้แล้ว
ทุกวันนี้เขาก็ยังทักมา แต่เรื่องเงินค่ะ เราก็ยังอคติที่เขาทิ้งเราไป แต่กลับมาเพราะเรื่องเงิน ไม่อยากคิดแต่หยุดคิดไม่ได้