ในวันที่แมวป่วยหนักเราควรเลือกความสุขของแมวหรือของตัวเราเอง

เรื่องมีอยู่ว่าแมวของเราป่วยเป็นไตวายเรื้อรัง รวมถึงมีอาการที่เกี่ยวเนื่องจากโรคดังกล่าว   
เราพาไปรักษาจะครบ 1 เดือนแล้ว
การตรวจในระยะแรกแมวโดนเจาะเลือด อัลตร้าซาวด์ดูไต ตับ กะเพาะ (โกนขนออกช่วงหน้าท้องโดยรอบตัว) 
ผลการอัลตร้าซาวด์ อวัยวะทุกอย่างดูไม่เป็นรูปเป็นร่างแล้ว เสียงทรงไปมาก จนหมอส่ายหน้าว่าแมวเป็นเยอะนะ ทั้งจากตัวโรคเองและด้วยอายุของแมว
หมอจ่ายยามาประมาณ 5-6 ชนิด แถมต้องพาน้องไปให้น้ำเกลืออาทิตย์ละประมาณ 2-3 ครั้ง  

ช่วงหลังที่รู้ว่าต้องไปหาหมอ แมวจะไม่ค่อยอยากมาหาเรา เจอหน้าก็จะเดินหนีบ้าง หลบหน้าบ้าง เดาว่าคงไม่อยากไปหาหมอแหละ แต่ทว่าเวลาไปก็ไม่ได้งอแงหรือดุกัดทำร้ายคุณหมอเลยนะ แต่เราสังเกตว่าเวลาให้น้ำกลือหรือเจาะเลือดเค้าจะมาซุกที่อกเหมือนกับจะบอกว่า "หนูกลัว" ตัวเค้าก็จะสั่นเทา สายตาเค้าเศร้าอย่างเห็นได้ชัด เราปลอบใจว่ารักษาแล้วเดี๋ยวก็หายนะ 
 
ตอนนี้เจาะเลือด Follow ไปแล้ว 3 รอบ (ครั้งแรกค่าไต 8 รอบสอง 4.6 และครั้งล่าสุด 4.8) คุณหมอบอกว่าค่ายิ่งต่ำยิ่งดี ในใจเราหวังว่ามันจะดีขึ้นแต่ก็ไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง ล่าสุดเม็ดเลือดขาวทำงานไม่ปกติอีก คราวนี้ต้องฉีดฮฮร์โมนเข้าไปกระตุ้นการสร้างเม็ดเลือด (ปริมาณยาฉีดตามน้ำหนักตัว) ศัพท์แสงทางการแพทย์ฟังดูก็ไม่เข้าใจทั้ง 100% แต่พอจับทางได้ว่าต้องได้รับยาตัวนี้นะ ยาตัวนั้นเพื่อประคองอาการ เพื่อไปรักษา บลา บลา บลา 

ถามหมอว่าแล้วจะมีโอกาสรักษาหายหรือเปล่า คำตอบที่ได้รับคือไม่หายต้องรักษาไปจนตลอดชีวิต..!

ขอเล่าก่อนว่าการเลี้ยงแมวของเราตั้งแต่แรกตั้งใจเลี้ยงแบบระบบปิด ให้อยู่แต่ในบ้าน ฉี่อึในบ้าน กินอาหารเม็ดในบ้าน (แมวของเราก็แมวไทยธรรมดานี่แหละ ไม่ได้เป็นแมวพันธุ์อะไร) แต่สมาชิกทุกคนลงความเห็นมาในคำถามคำถามหนึ่งว่า "เราชอบอิสระมั้ยล่ะ เราเองยังไม่ชอบให้ใครมากักขังเลย"


ชัดเจน! 
เราปล่อยให้แมวได้ใช้ชีวิตอย่างที่เค้าชอบ
 ชอบไปปีนต้นไม้ใช่มั้ย ไป!
    ชอบไปปีนหลังคาใช่มั้ย ไป!
       ชอบไปล่านกล่างู เอ้าไปเลยลูก! 

จนมาวันนี้ที่ร่างกายเค้าไม่สามารถต้านทานกับโรคต่างๆ กับอายุขัยที่ไม่น้อยแล้วคือ 8 ปี (เทียบกับคนก็เข้าวัยเลข 5) เราจึงคิดว่าความเจ็บปวดที่เค้ากำลังได้รับในตอนนี้ทั้งจากการเจาะ การฉีด การบังคับป้อนยา ป้อนอาหารสารพัด มันเพื่อเป็นการตอบสนองความสุขของตัวเราเองหรือเปล่า??
เราตัดสินใจว่าจะยุติการรักษาแล้วกลับมาจัดการเรื่องความสุขของเค้าในช่วงบั้นปลายชีวิตแทน..อย่างน้อยการจากไปครั้งนี้ของเค้าเราก็หวังว่าจะได้เป็นส่วนหนึ่งในความสุขนั้น..เมื่อยอมรับความเป็นจริงที่เป็นสัจธรรมได้ เราเองก็ต้องจากไปเช่นเดียวกัน  
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่