สมมุตว่าชีวิตไม่ได้เดือดร้อนอะไร ไม่มีปัญหาเรื่องเงิน สามารถหาความสุขได้ตามประสา
แต่มันก็รู้สึกชีวิตวนเวียนอยู่แค่นั้น บางกิจกรรมที่เคยทำสนุก ก็เริ่มรู้สึกงั้นๆ เกมที่เคยชอบเล่น โตมาก็ไม่สนุกแล้ว
ประกอบกับเห็นหลาน หรือลูกเพื่อนๆ ที่น่ารักๆ ก็เลยอยากจะมีลูกกะเขาบ้าง ของเล่น เกม กิจกรรม ที่เราเล่นไม่สนุกแล้ว แต่ถ้าได้เห็นลูกเราเล่น เราคงจะมีความสุขแน่นอน (ปกติเป็นคนรักเด็ก)
คือตอนแต่งงานใหม่ๆ ตั้งใจไว้ว่าจะไม่มีลูก เพราะค่อนข้างเชื่อว่า การเกิดคือทุกข์ ลูกไม่รู้จะแฮปปี้กับโลกนี้ไหม ส่วนเราก็รู้สึกเหนื่อยมาทั้งชีวิต จะต้องเหนื่อยไปอีกกี่สิบปี (ทำงานเลี้ยงลูก) ไม่พอใจที่ทำงานไหน ก็ใช่ว่าจะออกได้ง่ายๆแน่นอน ก็เลยมองไม่เห็นเหตุผลดีๆที่จะมีลูกสักเท่าไหร่
แต่ก็อย่างว่า พอทุกอย่างเริ่มเข้าที่ การงานเริ่มดี เริ่มมีเงินเก็บ ประกอบกับเห็นหลานๆ ลูกเพื่อนๆ นั่นแหละ ก็เลยเกิดกิเลสอยากมีกับเขาบ้าง 55
เลยงงว่าเรากำลังประมาทชีวิตอยู่หรือเปล่านะ คือที่เป็นอยู่ก็น่าจะโอเคแล้ว แม้จะเบื่อบ้าง แต่อย่างน้อยก็นอนหลับสบาย ไม่ต้องกังวลอะไรมากหรือเปล่า
ขอบคุณครับ
รู้สึกเบื่อ ชีวิตไร้เป้าหมาย จึงคิดมีลูก ถือว่าใช้ชีวิตประมาทไหมครับ
แต่มันก็รู้สึกชีวิตวนเวียนอยู่แค่นั้น บางกิจกรรมที่เคยทำสนุก ก็เริ่มรู้สึกงั้นๆ เกมที่เคยชอบเล่น โตมาก็ไม่สนุกแล้ว
ประกอบกับเห็นหลาน หรือลูกเพื่อนๆ ที่น่ารักๆ ก็เลยอยากจะมีลูกกะเขาบ้าง ของเล่น เกม กิจกรรม ที่เราเล่นไม่สนุกแล้ว แต่ถ้าได้เห็นลูกเราเล่น เราคงจะมีความสุขแน่นอน (ปกติเป็นคนรักเด็ก)
คือตอนแต่งงานใหม่ๆ ตั้งใจไว้ว่าจะไม่มีลูก เพราะค่อนข้างเชื่อว่า การเกิดคือทุกข์ ลูกไม่รู้จะแฮปปี้กับโลกนี้ไหม ส่วนเราก็รู้สึกเหนื่อยมาทั้งชีวิต จะต้องเหนื่อยไปอีกกี่สิบปี (ทำงานเลี้ยงลูก) ไม่พอใจที่ทำงานไหน ก็ใช่ว่าจะออกได้ง่ายๆแน่นอน ก็เลยมองไม่เห็นเหตุผลดีๆที่จะมีลูกสักเท่าไหร่
แต่ก็อย่างว่า พอทุกอย่างเริ่มเข้าที่ การงานเริ่มดี เริ่มมีเงินเก็บ ประกอบกับเห็นหลานๆ ลูกเพื่อนๆ นั่นแหละ ก็เลยเกิดกิเลสอยากมีกับเขาบ้าง 55
เลยงงว่าเรากำลังประมาทชีวิตอยู่หรือเปล่านะ คือที่เป็นอยู่ก็น่าจะโอเคแล้ว แม้จะเบื่อบ้าง แต่อย่างน้อยก็นอนหลับสบาย ไม่ต้องกังวลอะไรมากหรือเปล่า
ขอบคุณครับ