ยังคงรักษามาตราฐานเดิมไว้ได้สำหรับ the golden spoon (ขอเรียกสั้นๆว่าช้อนทอง) ไม่มีซักอีพีเลยที่รู้สึกเบื่อ ซึ่งเท่าที่ดูซีรีย์มาเยอะมากๆมีน้อยเรื่องที่จะสนุกทุกตอน เพราะการจะทำให้น่าติดตามได้ตลอดต้นจนจบ และในขณะเดียวกันก็ต้องเพิ่มความเข้มข้นของเนื้องเรื่องไปด้วยมันเป็นเรื่องยากมาก หลายๆเรื่องแม้จะขึ้นหิ้ง ระดับซีรีย์ไอคอนนิคก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ายังมีช่วงลอดท้องช้างอยู่บ้าง แต่เรื่องนี้แทบไม่มีเลย ผมเอ็นจอยและตื่นเต้นกับเบาะแสและปมใหม่ๆที่เรื่องใส่เข้ามาอยู่ตลอด
---- เนื้อหาถัดจากนี้จะมีการสปอยเนื้อเรื่อง จนถึง ep.14 นะครับ -----
แทยง(ตัวจริง) เป็นตัวละครที่ค่อนข้างมีหลากหลายมิติมากๆ เผลอมากกว่าซึงชอนด้วยซ้ำ ยอมรับเลยว่านักแสดงเก่งมากก ในช่วงม.ปลาย แทยงจะมีบุคลิคขึ้นอยู่กับว่าคู่สนทนาเป็นใคร ถ้าเป็นพวกกุ๋ยในโรงเรียนก็อีกแบบ อยู่กับซึงชอนก็อีกแบบ อยู่กับประธานโดอยอนก็อีกแบบ ไหนจะช่วงที่เป็นซึงชอน และช่วงที่สลับกลับมาเป็นแทยงแปปนึง(งานวันเกิด ep.13) คือดูเป็นตัวละครที่มีอารมณ์ค่อนข้างซับซ้อน ใดๆคือต้องให้เครดิตคนเขียนบทที่ดีไซน์และสามารถทำให้หลายๆอย่างเป็นไปอย่างสอดคล้องกัน แรกๆไม่คิดจะมีบทเยอะขนาดนี้ แต่กลายเป็น 1 ในตัวละครที่เหมือนระเบิดเวลา เพราะผมเดาว่าสุดท้ายยังไงก็ต้องรู้ว่าโดนสลับตัวมา น่าสนใจว่าจะเกิดอะไรหลังจากที่รู้ ซึ่งก็ผิดคาดทั้งการตัดสินใจจะเป็นซึงชอนต่อ และสุดท้ายก็กลับมาสนิทกับซึงชอน(ตัวจริง) เหมือนเดิม (ตรงจุดนี้แอบขัดใจหน่อยๆ เพราะเหมือนจะรวบรัดให้คืนดีกันแล้วไปโฟกัสประเด็นอื่นต่อ)
นาจูฮี ช่วงมอปลายเราชอบนะดูแก่นๆดี ไปๆมาๆเริ่ใดูซื่อ(บื้อซะงั้น) ซึงชอน(แทยง)ทำตังค์ตัวเองหายเป็นล้านยังเฉยๆ ถ้าเรื่องจริงต้องมีโกรธบ้างแหละ ฮ่าๆ พอหลัง time skip 10 ปีก็ดูโอเคขึ้น มีลูกล่อลูกชน ซึ่งมันก็ควรเป็นอย่างนั้นอะนะ ใช้ชีวิตตัวคนเดียวมา 10 ปี
ซึงชอน ชีวิตน่าสงสารมากก โดนรังแก พ่อก็แทบจะทิ้งศักศรีตัวเอง อ่อนไหวง่าย ทางบ้านก็เป็นหนี้หัวโต แต่ก็เป็นคนที่มีความทะเยอทะยานสูง ยอมแรกเพื่อไปให้ถึงเป้าหมาย แม้จะต้องเหยียบหลังคนอื่นก็ตาม(เห็นชัดช่วงที่ขายบริษัทโดยไม่สนพนักงานที่ก่อตั้งมากลับตัวเอง ) ซึ่งผมก็โอเคกับตัวซึงชอนนะดูเป็นมนุษย์ดี จะให้เป็นคนดีรักความยุติธรรมแต่บ้านจน มันออกจะดูเชยๆไปหน่อย มีเล่เหลี่ยมแบบนี้ชอบมาก
ฮวังยอนโด แรกๆนึกว่าจะเป็นตัวละครเทาๆ ที่ไหนได้พี่แกจะเลว 100% แล้วนะ ฮ่าๆ ถ้าเมื่อก่อนเรายังเห็นมุมว่าห่วงลูก คอยผลักดันลูก เพราะว่ารัก แต่หลังจากเรื่องเฉลยว่า ยอนโดรู้เรื่องสลับตัว+แทยงไม่ใช่ลูกแท้ๆ ก็เริ่มไม่แน่ใจละ ว่าที่ผ่านมาแกทำเผื่อผลประโยชน์ตัวเอง แค่ต้องการหาคนที่เก่งๆมาเป็นสืบทอดต่อแก ฉากที่จะยกกล่องดินสอไม้ นี่โคตรเจ็บแทนพ่อซึงชอน
พ่อซึงชอน เป้นตัวละครที่ว่าจะไม่พูดถึงละ แต่พอจบ ep14 ก็ต้องพูดซะหน่อย ถ้าฮยอนโดคือขั้วลบ พ่อนซึงชอนก็เป็นด้านตรงข้ามชนิดหน้ามือเป็นหลังเท้า คือเป็นคนดี แต่เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ห่วย และผมแทบไม่ชอบตัวละครนี้เลย จนแกได้รู้ความจริงเรื่องซึงชอน ฉากนั้นอินมากและเเสดงดีมากก สุดท้ายถึงจะเกลียดเสียใจยังไงลูกก็คือลูก ในep14 ถือเป็นการสั่งลาลูกเป็นครั้งสุดท้าย ที่หยิบกลอนมาให้แทยง(ซึงชอน) ผมตีความได้ประมาณว่า อวยพรให้ซึงชอนประสบความสำเร็จแต่ก็อย่าลืมว่าตัวเองเป็นใคร ความฝันคืออะไร ทำให้รู้สึกชอบตัวละครนี้ขึ้นมาอีกนิดนึง
----- ปมภายในเรื่อง -----
ใน ep13-14 มีการเฉลยปมใหญ่ๆได้ค่อนข้างดี ผมเลยอยาก สรุปไว้ว่าตอนนี้เรารู้อะไรบ้าง
1. กฏของช้องทอง สามารถกลับเป็นตัวเองได้ตอน 1 เดือน 1 ปี 10 ปี, จะกลับเป็นตัวเองถ้าในวันเกิดเจอพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด, คนที่กินช้อนทองจะได้ความทรงจำของเจ้าของช้อนฃ
note: เอาจริงๆ บางกฎพาพึ่งมาบอกทีหลัง มุมคนดูมันก็ดูแถนิดๆ เหมือนใช้กฏช้อนเป็น excute ให้เรื่องมันดำเนินต่อไปได้ ถ้าเพิ่มมา 1 ก็พอข้ามๆได้อยู่ แต่ถ้าเพิ่มมาเรื่อยๆมาจะดูเป็นการหาทางออกของแต่ละปัญหาได้ไม่สร้างสรรค์เท่าไหร่ แบบปมนี้แก้ไงดีอะ เพิ่มกฎช้อนทองละกัน ฮา
2. อดีตของแทยง และฆาตกรตัวจริง ในเหตุการณ์ที่พ่อจูฮีโดนฆ่า ซีรีย์ก็มีหยอดๆคนนู้นคนนี้ สับขาหลอก พอเปิดมาเป็นยอนโด ก็ไม่ได้รู้สึกหักมุมขนาดนั้น เพราะซีรีย์ก็แย้มๆเรื่องสูทไปแล้ว และด้วยคาแรคเตอร์ยอนโดเองก็เข้าข่ายที่จะทำอะไรแบบนี้ได้อยู่แล้ว เลยไม่แปลใจตอนเฉลย
3. ช้อนทองของฮยอนโด ประเด็นนี้หักมุมมาก และหักมุมอีกดอกเพราะ ผมเดาว่าคงสลับกันระหว่างพ่อซึงชอนกับฮยอนโด แต่ก็ดีแล้วที่ไม่เป็นแบบที่ผมคิดไม่งั้นคงดูเป็น pattern เกินไป รุ่นพ่อ รุ่นลูก แต่อย่าลืมประเด็นที่ แทยงชอบวาดรูปเหมือนพ่อซึงชอน ส่วนซึงชอนก็มีหัวทางด้านธุรกิจเหมือนฮยอนโด ถึงแม้จะมีหลักฐานชี้ไปว่า แทยงไม่ใช่ลูกแท้ๆของฮยอนโด แต่เพราะเป็น the golden spoon อะไรก็สามารถเกิดขึ้นได้ พอรู้เรื่องช้อนทองของฮยอนโด นั้นแปลว่าฮยอนโดรู้เรื่องสลับตัวมาตลอด อันนี้ส่วนตัวค่อนข้างจะ Impact ครับ
4. จูฮีที่รู้เรื่องช้อนทอง สุดท้ายก็ประติดประต่อเรื่องราวจนรู้ความจริง จนเรียกได้ว่าเป็นตัวบัค ของเรื่องไปซะแล้ว เพราะต่อให้แทยงกับซึงชอนสลับตัวไปมา แต่นาจูฮีก็จะรู้อยู่ดี แต่ที่ไม่สมเหตุสมผลคือนางใจง่ายกับซึงชอนเกินไป ทั้งๆที่ตัวเองโดนทิ้งและไม่ได้บอกความจริงมากเป็น 10 ปีแทนที่จะโกรธซักนิดก็ยังดีกลับดีใจที่ได้เจอซะงั้น
[golden spoon] พูดคุยหลังจบ ep.14 ยังสนุกและเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ มีอะไรมาเซอร์ไพรซ์ตลอด
---- เนื้อหาถัดจากนี้จะมีการสปอยเนื้อเรื่อง จนถึง ep.14 นะครับ -----
แทยง(ตัวจริง) เป็นตัวละครที่ค่อนข้างมีหลากหลายมิติมากๆ เผลอมากกว่าซึงชอนด้วยซ้ำ ยอมรับเลยว่านักแสดงเก่งมากก ในช่วงม.ปลาย แทยงจะมีบุคลิคขึ้นอยู่กับว่าคู่สนทนาเป็นใคร ถ้าเป็นพวกกุ๋ยในโรงเรียนก็อีกแบบ อยู่กับซึงชอนก็อีกแบบ อยู่กับประธานโดอยอนก็อีกแบบ ไหนจะช่วงที่เป็นซึงชอน และช่วงที่สลับกลับมาเป็นแทยงแปปนึง(งานวันเกิด ep.13) คือดูเป็นตัวละครที่มีอารมณ์ค่อนข้างซับซ้อน ใดๆคือต้องให้เครดิตคนเขียนบทที่ดีไซน์และสามารถทำให้หลายๆอย่างเป็นไปอย่างสอดคล้องกัน แรกๆไม่คิดจะมีบทเยอะขนาดนี้ แต่กลายเป็น 1 ในตัวละครที่เหมือนระเบิดเวลา เพราะผมเดาว่าสุดท้ายยังไงก็ต้องรู้ว่าโดนสลับตัวมา น่าสนใจว่าจะเกิดอะไรหลังจากที่รู้ ซึ่งก็ผิดคาดทั้งการตัดสินใจจะเป็นซึงชอนต่อ และสุดท้ายก็กลับมาสนิทกับซึงชอน(ตัวจริง) เหมือนเดิม (ตรงจุดนี้แอบขัดใจหน่อยๆ เพราะเหมือนจะรวบรัดให้คืนดีกันแล้วไปโฟกัสประเด็นอื่นต่อ)
นาจูฮี ช่วงมอปลายเราชอบนะดูแก่นๆดี ไปๆมาๆเริ่ใดูซื่อ(บื้อซะงั้น) ซึงชอน(แทยง)ทำตังค์ตัวเองหายเป็นล้านยังเฉยๆ ถ้าเรื่องจริงต้องมีโกรธบ้างแหละ ฮ่าๆ พอหลัง time skip 10 ปีก็ดูโอเคขึ้น มีลูกล่อลูกชน ซึ่งมันก็ควรเป็นอย่างนั้นอะนะ ใช้ชีวิตตัวคนเดียวมา 10 ปี
ซึงชอน ชีวิตน่าสงสารมากก โดนรังแก พ่อก็แทบจะทิ้งศักศรีตัวเอง อ่อนไหวง่าย ทางบ้านก็เป็นหนี้หัวโต แต่ก็เป็นคนที่มีความทะเยอทะยานสูง ยอมแรกเพื่อไปให้ถึงเป้าหมาย แม้จะต้องเหยียบหลังคนอื่นก็ตาม(เห็นชัดช่วงที่ขายบริษัทโดยไม่สนพนักงานที่ก่อตั้งมากลับตัวเอง ) ซึ่งผมก็โอเคกับตัวซึงชอนนะดูเป็นมนุษย์ดี จะให้เป็นคนดีรักความยุติธรรมแต่บ้านจน มันออกจะดูเชยๆไปหน่อย มีเล่เหลี่ยมแบบนี้ชอบมาก
ฮวังยอนโด แรกๆนึกว่าจะเป็นตัวละครเทาๆ ที่ไหนได้พี่แกจะเลว 100% แล้วนะ ฮ่าๆ ถ้าเมื่อก่อนเรายังเห็นมุมว่าห่วงลูก คอยผลักดันลูก เพราะว่ารัก แต่หลังจากเรื่องเฉลยว่า ยอนโดรู้เรื่องสลับตัว+แทยงไม่ใช่ลูกแท้ๆ ก็เริ่มไม่แน่ใจละ ว่าที่ผ่านมาแกทำเผื่อผลประโยชน์ตัวเอง แค่ต้องการหาคนที่เก่งๆมาเป็นสืบทอดต่อแก ฉากที่จะยกกล่องดินสอไม้ นี่โคตรเจ็บแทนพ่อซึงชอน
พ่อซึงชอน เป้นตัวละครที่ว่าจะไม่พูดถึงละ แต่พอจบ ep14 ก็ต้องพูดซะหน่อย ถ้าฮยอนโดคือขั้วลบ พ่อนซึงชอนก็เป็นด้านตรงข้ามชนิดหน้ามือเป็นหลังเท้า คือเป็นคนดี แต่เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ห่วย และผมแทบไม่ชอบตัวละครนี้เลย จนแกได้รู้ความจริงเรื่องซึงชอน ฉากนั้นอินมากและเเสดงดีมากก สุดท้ายถึงจะเกลียดเสียใจยังไงลูกก็คือลูก ในep14 ถือเป็นการสั่งลาลูกเป็นครั้งสุดท้าย ที่หยิบกลอนมาให้แทยง(ซึงชอน) ผมตีความได้ประมาณว่า อวยพรให้ซึงชอนประสบความสำเร็จแต่ก็อย่าลืมว่าตัวเองเป็นใคร ความฝันคืออะไร ทำให้รู้สึกชอบตัวละครนี้ขึ้นมาอีกนิดนึง
----- ปมภายในเรื่อง -----
ใน ep13-14 มีการเฉลยปมใหญ่ๆได้ค่อนข้างดี ผมเลยอยาก สรุปไว้ว่าตอนนี้เรารู้อะไรบ้าง
1. กฏของช้องทอง สามารถกลับเป็นตัวเองได้ตอน 1 เดือน 1 ปี 10 ปี, จะกลับเป็นตัวเองถ้าในวันเกิดเจอพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด, คนที่กินช้อนทองจะได้ความทรงจำของเจ้าของช้อนฃ
note: เอาจริงๆ บางกฎพาพึ่งมาบอกทีหลัง มุมคนดูมันก็ดูแถนิดๆ เหมือนใช้กฏช้อนเป็น excute ให้เรื่องมันดำเนินต่อไปได้ ถ้าเพิ่มมา 1 ก็พอข้ามๆได้อยู่ แต่ถ้าเพิ่มมาเรื่อยๆมาจะดูเป็นการหาทางออกของแต่ละปัญหาได้ไม่สร้างสรรค์เท่าไหร่ แบบปมนี้แก้ไงดีอะ เพิ่มกฎช้อนทองละกัน ฮา
2. อดีตของแทยง และฆาตกรตัวจริง ในเหตุการณ์ที่พ่อจูฮีโดนฆ่า ซีรีย์ก็มีหยอดๆคนนู้นคนนี้ สับขาหลอก พอเปิดมาเป็นยอนโด ก็ไม่ได้รู้สึกหักมุมขนาดนั้น เพราะซีรีย์ก็แย้มๆเรื่องสูทไปแล้ว และด้วยคาแรคเตอร์ยอนโดเองก็เข้าข่ายที่จะทำอะไรแบบนี้ได้อยู่แล้ว เลยไม่แปลใจตอนเฉลย
3. ช้อนทองของฮยอนโด ประเด็นนี้หักมุมมาก และหักมุมอีกดอกเพราะ ผมเดาว่าคงสลับกันระหว่างพ่อซึงชอนกับฮยอนโด แต่ก็ดีแล้วที่ไม่เป็นแบบที่ผมคิดไม่งั้นคงดูเป็น pattern เกินไป รุ่นพ่อ รุ่นลูก แต่อย่าลืมประเด็นที่ แทยงชอบวาดรูปเหมือนพ่อซึงชอน ส่วนซึงชอนก็มีหัวทางด้านธุรกิจเหมือนฮยอนโด ถึงแม้จะมีหลักฐานชี้ไปว่า แทยงไม่ใช่ลูกแท้ๆของฮยอนโด แต่เพราะเป็น the golden spoon อะไรก็สามารถเกิดขึ้นได้ พอรู้เรื่องช้อนทองของฮยอนโด นั้นแปลว่าฮยอนโดรู้เรื่องสลับตัวมาตลอด อันนี้ส่วนตัวค่อนข้างจะ Impact ครับ
4. จูฮีที่รู้เรื่องช้อนทอง สุดท้ายก็ประติดประต่อเรื่องราวจนรู้ความจริง จนเรียกได้ว่าเป็นตัวบัค ของเรื่องไปซะแล้ว เพราะต่อให้แทยงกับซึงชอนสลับตัวไปมา แต่นาจูฮีก็จะรู้อยู่ดี แต่ที่ไม่สมเหตุสมผลคือนางใจง่ายกับซึงชอนเกินไป ทั้งๆที่ตัวเองโดนทิ้งและไม่ได้บอกความจริงมากเป็น 10 ปีแทนที่จะโกรธซักนิดก็ยังดีกลับดีใจที่ได้เจอซะงั้น