กลัวหวาดระแวงจนทำทุกอย่างในชีวิตเกือบพัง

บางอย่างมันสามารถพังลงด้วยความคิดของเราขนาดนี้เลยหรอ สวัสดีค่ะขอแทนตัวเองว่าบีนะคะ บี อายุ17ค่ะ บีเป็นคนหนึ่งที่ผ่านความผิดหวังมาเยอะมากบีไม่รู้จะกลั่นเป็นคำยังไงบีแค่อยากระบาย บีระแวงไปเองช่วงนี้ทำอะไรก็วิตกกังวลไปหมด กลัวคิดแทนคนอื่น กลัวการสูญเสียความผิดหวัง บีทำทุกอย่างพังไปหมดเพราะอาการพวกนี้ค่ะ บีทำงานสายฟรีแลนซ์เคยเป็นคนส่งงานตรงเวลาก็เรท ทำงานออกมาไม่ดี บีรู้สึกงานตัวเองแย่มากกว่าเดิมทั้งที่ลูกค้าก็ยังบอกว่าดีนะยังชมเหมือนเดิมบีมองงานตัวเองเอาแต่แก้แล้วแก้อีก วันนั้นแย่มากบีไปนั่งทำงานที่สตาบัค ตอนนั้นแย่มากทำไม่ได้ดั่งใจไปนั่งร้องไห้ในห้องน้ำ มันเครียดสะสมจนบีอ้วกออกมา อ้วกมาผสมเลือด ทำงานหนักมากเพราะรู้สึกแบบนี้จนกำเดาไหล บีแพนิคหนักมากกลัวไปหมดแต่หาคำตอบไม่ได้ว่ากลัวอะไร (บีเป็นซึมเศร้ากับแพนิคอยู่แล้วนะคะ มีขาดยาบ้างเป็นบางครั้ง) มีความรักคนหนึ่งบีก็คุยไปเขาชอบเราเราชอบเขาแต่สุดท้ายบีกลัวการสูญเสียก็ผลักตัวเองกลับมาที่กำแพง จนมีคนใหม่ก็เริ่มจะเป็นเหมือนเดิม เขาดีมากๆเลยค่ะบอกชอบบีรักบีแต่บีกลับไม่เชื่อใจเขาลังเลอยากหนีเขาไม่เข้าใจตัวเองจนควาทรักเกือบพังลงอีกครั้ง กลับมาที่ทำงานนะคะ ตอนแรกคิดว่าคิดว่าทำงานหนักไปสุดท้ายไม่ใช่ค่ะ บีเป็นแบบเดิมกลัวแพนิค บีไม่รู้ตัวเองเป็นอะไร มันคืออาการยังไง บีก็แค่เด็ก17ที่ต้องสอบต้องทำงาน เพื่ออนาคตตัวเองพอเป็นแบบนี้บีบอกตรงๆว่าเสียสูญแพลนที่วางไว้เสียไปหมดพอร์ตที่จะยื่นก็ไม่ได้ทำใกล้วันส่งแล้วเครียดมากๆ แต่พอจะกลับไปทำมีสองอาการคือทำไม่ลงกับทำไปก็รู้สึกดีไม่พอแก้แล้วแก้อีกจนจะไม่ทัน บีควรทำไงดีคะ บีกลัวว่าถ้าไปหาจิตแพทย์ยาจะเพิ่มมากกว่าเดิมอีก