ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงออก
และไม่แสดง อารมณ์-ความรู้สึกไดๆ ต่อหน้าคนอื่น
อย่างเช่นตอนหัวเราะจะไม่มีเสียงอะไรเลย
พูดไม่มีเสียงเหมือนพูดไม่เป็นแต่พูดได้ปกติ แต่แค่ไม่ออกเสียงผมสามารถพูดแบบไม่มีเสียงได้ทั้งวันแบบแทบไม่หยุด
ตอนเศร้า-ร้องให้ไม่มีเสียงเลยมีแต่น้ำตา
ตอนโกรธจะเก็บอารมณ์ค่อนข้างดี แต่ถ้าระเบิดออกมาก็อีกเรื่อง
ส่วนมากจะทนไม่ไหวจริงๆถึงจะแสดงอารมณ์โกรธและแรงมากๆ
และผมปลอบใจคนอื่นไม่เป็นเลย
ที่ผมทำมี่แค่ ถูกถามคำถามและตอบอย่างเดียวแค่คำสองคำ มี่แค่ ใช่ อืม ไม่
แต่ถ้าถูกถามในสิ่งที่ผมชอบหรือสนใจจะพูดหรือพิมพ์ไม่หยุดแบบไม่รู้ตัว
แต่ผมก็ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้
แต่ก็มีบางทีที่โกรธตัวเองที่ไม่แสดงอารมณ์ของตัวเองทั้งที่อยากแสดงออกมาแต่ทำไม่ได้
ผมชอบน้องผมมากและรักมันมากแต่ผมไม่แสดงออกเลยที่ผมทำเหมือนผมเกลียดน้องผมทั้งดุทั้งด่าบางคราก็ตี
แต่มีวันนึงน้องผมโดนพ่อแม่ด่าแล้วเข้ามาในห้องของผมคือในใจผมอยากเข้าไปกอดแล้วก็ปลอบใจว่าไม่เป็นไรนะ แต่ที่ผมแสดงออกไปคือเมินเฉยเหมือนไม่สนใจจนน้องผมหยุดร้องให้และออกจากห้องผมไป
คือผมแบบโกรธตัวเองมากๆที่ไม่ทำทั้งที่อยากทำแต่ร่างกายไม่ยอมทำตามที่อยาก
บ้านผมมีปัญหาครอบครัวและหลายๆอย่าง
พี่ พ่อ แม่ ย่า
ไม่ใช่แบบคนอื่น ผมรู้ว่าทุกครอบครัวไม่มีครอบครัวใดสมบูรณ์แบบถึงภายนอกคนอื่นเห็นแบบนึงแต่ในบ้านจะเป็นแบบอีกนึง
ผมเคยเป็นคนที่พูดมากและชอบถามคำถามตลอดเมื่อผมย้อนไปดูคลิปที่ผมอัดไว้ดูเล่นๆเมื่อ 8 ปีที่แล้วผมจะพูดมากชอบถามดื้อมากๆ ชอบออกไปเที่ยวกับเพื่อนบ้านผมอยู่บ้านนอกก็จะไปตกปลาจับปลาเล่นน้ำปีนต้นไม้ และอื่นๆอีก อยากพูดอะไรก็พูดสามารถแสดงอารมณ์ได้ปกติทุกอย่าง แต่ผมไม่ชอบคนพูดมากพูดไม่รู้เรื่องคุยไม่รู้ภาษา
ทั้งที่ผมเป็นแบบที่ผมไม่ชอบแต่ตอนนี้ผมไม่ใช่แบบที่พูดไปก่อนหน้านี้อีกต่อไป หลังจากเหตุการณ์นึงของไม่บอกคืออะไร
ผมก็เป็นคนเก็บกด ไม่พูดไม่จาเป็นคนเงียบๆ
จากดื้อๆตอนนี้เป็นคนเก็บตัวไม่ออกไปไหน
เคยออกไปอยู่แต่ก็ไม่บ่อยมีแค่ไปทำงานรับจ้างกับแม่
แต่ด้วยนิสัยของผมที่ไม่ชอบคนพูดมากจู้จี้จุกจิก
แม่ผมชอบบอกให้ทำนั้นทำแบบทำแบบนี้ถ้าบอกแค่ 2-3 รอบผมก็ไม่คิดอะไรหรอกแต่ทุกครั้งที่มาเจอผมก็จะบอกให้ทำทำแบบนี้แบบนี้ทั้งที่ผมทำแล้วแล้วผมก็เป็นคนไม่สู้แดดเหนื่อยก็เหนื่อยยังมาบอกให้ทำนั้นทำนี่อีกแต่ถ้าแค่สั่งผมไม่ค่อยคิดอะไรแต่มีคำนึงที่แม่ผมพูดออกมาคือ
ถ้าแค่นี้ยังทำไม่ได้จะไปทำอะไร-ได้
ผมหยุดเลยหยุดทุกอย่างทั้งที่งานเหลืออีกแค่ 2-3 ไร่ แต่ถ้าผมทำต่อผมก็ได้เงินเพิ่มแค่ 30 บาท จาก 570 เป็น 600 ที่ผมทำได้ในวันนั้นวันเดียวผมเลยเลิกแล้วไปรอที่รถเพื่อจะรอกลับบ้านและหลังจากนั้นผมก็ไม่ออกไปไหนอีกเลยมีแค่ออกไปแถวบ้านพาน้องออกไปซื้อขนม หรือเล่นกับน้องผมอยู่แถวบ้าน
อ้อเคยมีหมอดูคนนึกบอกแม่ผมว่าผมเป็นโรคซึมเศร้าแต่ไม่รู้ผมเป็นมั้ยถ้าเป็นจะแสดงอาการแบบไหนผมไม่รู้แต่ผมจะบอกอาการของผมสักนิด
อารมณ์รุนแรงโมโหง่ายแต่เป็นความรู้สึกได้ค่อนข้างดี
มีโลกส่วนตัวสูง
ไม่ชอบที่ที่มีคนเยอะๆพอไปที่ที่มีคนเยอะๆแล้วจะเวียนหัว
เก็บกด
ปวดหัวบ่อย
พูดคนเดียวบ่อยแบบไม่มีเสียงออกมาๆ
ชอบรสชาติของเลือดตัวเองรู้สึกหวานๆดี เลยชอบหาอะไรสักอย่างมาทำให้เป็นแผลจะได้กินเลือดตัวเอง
เบื่อง่าย
ถ้าเกลียดคนจะเกลียดมากๆไม่มองหน้าเลย
ไม่ชอบให้คนอื่นมายุ่งกับของๆตัวเอง
แสดงอารมณ์ไม่ออก
ลืมง่ายๆลืมทุกอย่างแม้แต่เรื่องเมือ 8 ปีที่แล้วถ้าผมไม่เจอวีดีโอที่ผมอัดไว้ก็ไม่รู้ผมเป็นคนยังไง
ลืมแม้แต่ว่าวันนี้ตัวเองกินอะไรยังกินข้าวกับอะไรถ้ามีคนถามมักจะลืมแบบทันทีถ้าไม่ได้ให้ความสนใจมากๆเวลาต้องทำอะไรอะไรต้องทำหรือฝึกมากกว่าคนอื่นๆถึงจะทำได้
________________________________________________________________ขออนุญาตตัดจบเพียงแค่นี้หากยาวเกินไปต้องขออภัยมา ณที่นี้
และขอขอบคุณทุกคนที่อ่านข้อความ หรือ อ่านความรู้สึกของผมมาจนจบ
3,000 กว่าตัวอักษร
อาจมีคำที่อ่านยากหรือพิมพ์ผิดไปเป็นจำนวนมาก หรือ พิมพ์ไม่ประติดประต่อกันเนื่องจากผมมีปัญหาลืมพิมพ์บ่อยๆเพราะผมจะพูดในใจและพิมพ์ออกมาจึงมีบางคำผมลืมพิมพ์
กราบ ขอบพระคุณทุกท่านอีกทีที่อ่านจนจบ
ไม่แสดงอารมณ์-ความรู้สึก
และไม่แสดง อารมณ์-ความรู้สึกไดๆ ต่อหน้าคนอื่น
อย่างเช่นตอนหัวเราะจะไม่มีเสียงอะไรเลย
พูดไม่มีเสียงเหมือนพูดไม่เป็นแต่พูดได้ปกติ แต่แค่ไม่ออกเสียงผมสามารถพูดแบบไม่มีเสียงได้ทั้งวันแบบแทบไม่หยุด
ตอนเศร้า-ร้องให้ไม่มีเสียงเลยมีแต่น้ำตา
ตอนโกรธจะเก็บอารมณ์ค่อนข้างดี แต่ถ้าระเบิดออกมาก็อีกเรื่อง
ส่วนมากจะทนไม่ไหวจริงๆถึงจะแสดงอารมณ์โกรธและแรงมากๆ
และผมปลอบใจคนอื่นไม่เป็นเลย
ที่ผมทำมี่แค่ ถูกถามคำถามและตอบอย่างเดียวแค่คำสองคำ มี่แค่ ใช่ อืม ไม่
แต่ถ้าถูกถามในสิ่งที่ผมชอบหรือสนใจจะพูดหรือพิมพ์ไม่หยุดแบบไม่รู้ตัว
แต่ผมก็ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้
แต่ก็มีบางทีที่โกรธตัวเองที่ไม่แสดงอารมณ์ของตัวเองทั้งที่อยากแสดงออกมาแต่ทำไม่ได้
ผมชอบน้องผมมากและรักมันมากแต่ผมไม่แสดงออกเลยที่ผมทำเหมือนผมเกลียดน้องผมทั้งดุทั้งด่าบางคราก็ตี
แต่มีวันนึงน้องผมโดนพ่อแม่ด่าแล้วเข้ามาในห้องของผมคือในใจผมอยากเข้าไปกอดแล้วก็ปลอบใจว่าไม่เป็นไรนะ แต่ที่ผมแสดงออกไปคือเมินเฉยเหมือนไม่สนใจจนน้องผมหยุดร้องให้และออกจากห้องผมไป
คือผมแบบโกรธตัวเองมากๆที่ไม่ทำทั้งที่อยากทำแต่ร่างกายไม่ยอมทำตามที่อยาก
บ้านผมมีปัญหาครอบครัวและหลายๆอย่าง
พี่ พ่อ แม่ ย่า
ไม่ใช่แบบคนอื่น ผมรู้ว่าทุกครอบครัวไม่มีครอบครัวใดสมบูรณ์แบบถึงภายนอกคนอื่นเห็นแบบนึงแต่ในบ้านจะเป็นแบบอีกนึง
ผมเคยเป็นคนที่พูดมากและชอบถามคำถามตลอดเมื่อผมย้อนไปดูคลิปที่ผมอัดไว้ดูเล่นๆเมื่อ 8 ปีที่แล้วผมจะพูดมากชอบถามดื้อมากๆ ชอบออกไปเที่ยวกับเพื่อนบ้านผมอยู่บ้านนอกก็จะไปตกปลาจับปลาเล่นน้ำปีนต้นไม้ และอื่นๆอีก อยากพูดอะไรก็พูดสามารถแสดงอารมณ์ได้ปกติทุกอย่าง แต่ผมไม่ชอบคนพูดมากพูดไม่รู้เรื่องคุยไม่รู้ภาษา
ทั้งที่ผมเป็นแบบที่ผมไม่ชอบแต่ตอนนี้ผมไม่ใช่แบบที่พูดไปก่อนหน้านี้อีกต่อไป หลังจากเหตุการณ์นึงของไม่บอกคืออะไร
ผมก็เป็นคนเก็บกด ไม่พูดไม่จาเป็นคนเงียบๆ
จากดื้อๆตอนนี้เป็นคนเก็บตัวไม่ออกไปไหน
เคยออกไปอยู่แต่ก็ไม่บ่อยมีแค่ไปทำงานรับจ้างกับแม่
แต่ด้วยนิสัยของผมที่ไม่ชอบคนพูดมากจู้จี้จุกจิก
แม่ผมชอบบอกให้ทำนั้นทำแบบทำแบบนี้ถ้าบอกแค่ 2-3 รอบผมก็ไม่คิดอะไรหรอกแต่ทุกครั้งที่มาเจอผมก็จะบอกให้ทำทำแบบนี้แบบนี้ทั้งที่ผมทำแล้วแล้วผมก็เป็นคนไม่สู้แดดเหนื่อยก็เหนื่อยยังมาบอกให้ทำนั้นทำนี่อีกแต่ถ้าแค่สั่งผมไม่ค่อยคิดอะไรแต่มีคำนึงที่แม่ผมพูดออกมาคือ
ถ้าแค่นี้ยังทำไม่ได้จะไปทำอะไร-ได้
ผมหยุดเลยหยุดทุกอย่างทั้งที่งานเหลืออีกแค่ 2-3 ไร่ แต่ถ้าผมทำต่อผมก็ได้เงินเพิ่มแค่ 30 บาท จาก 570 เป็น 600 ที่ผมทำได้ในวันนั้นวันเดียวผมเลยเลิกแล้วไปรอที่รถเพื่อจะรอกลับบ้านและหลังจากนั้นผมก็ไม่ออกไปไหนอีกเลยมีแค่ออกไปแถวบ้านพาน้องออกไปซื้อขนม หรือเล่นกับน้องผมอยู่แถวบ้าน
อ้อเคยมีหมอดูคนนึกบอกแม่ผมว่าผมเป็นโรคซึมเศร้าแต่ไม่รู้ผมเป็นมั้ยถ้าเป็นจะแสดงอาการแบบไหนผมไม่รู้แต่ผมจะบอกอาการของผมสักนิด
อารมณ์รุนแรงโมโหง่ายแต่เป็นความรู้สึกได้ค่อนข้างดี
มีโลกส่วนตัวสูง
ไม่ชอบที่ที่มีคนเยอะๆพอไปที่ที่มีคนเยอะๆแล้วจะเวียนหัว
เก็บกด
ปวดหัวบ่อย
พูดคนเดียวบ่อยแบบไม่มีเสียงออกมาๆ
ชอบรสชาติของเลือดตัวเองรู้สึกหวานๆดี เลยชอบหาอะไรสักอย่างมาทำให้เป็นแผลจะได้กินเลือดตัวเอง
เบื่อง่าย
ถ้าเกลียดคนจะเกลียดมากๆไม่มองหน้าเลย
ไม่ชอบให้คนอื่นมายุ่งกับของๆตัวเอง
แสดงอารมณ์ไม่ออก
ลืมง่ายๆลืมทุกอย่างแม้แต่เรื่องเมือ 8 ปีที่แล้วถ้าผมไม่เจอวีดีโอที่ผมอัดไว้ก็ไม่รู้ผมเป็นคนยังไง
ลืมแม้แต่ว่าวันนี้ตัวเองกินอะไรยังกินข้าวกับอะไรถ้ามีคนถามมักจะลืมแบบทันทีถ้าไม่ได้ให้ความสนใจมากๆเวลาต้องทำอะไรอะไรต้องทำหรือฝึกมากกว่าคนอื่นๆถึงจะทำได้
________________________________________________________________ขออนุญาตตัดจบเพียงแค่นี้หากยาวเกินไปต้องขออภัยมา ณที่นี้
และขอขอบคุณทุกคนที่อ่านข้อความ หรือ อ่านความรู้สึกของผมมาจนจบ
3,000 กว่าตัวอักษร
อาจมีคำที่อ่านยากหรือพิมพ์ผิดไปเป็นจำนวนมาก หรือ พิมพ์ไม่ประติดประต่อกันเนื่องจากผมมีปัญหาลืมพิมพ์บ่อยๆเพราะผมจะพูดในใจและพิมพ์ออกมาจึงมีบางคำผมลืมพิมพ์
กราบ ขอบพระคุณทุกท่านอีกทีที่อ่านจนจบ