ครวบครัวแบบนี้ปกติไหมคะ ควรทำยังไงดี

สวัสดี หนูเป็นเด็กมัธยมปลาย ถูกพ่อแม่เลี้ยงดูอย่างดีถ้ามองจากภายนอกค่ะ แต่ช่วงโตขึ้นพ่อกับแม่ก็เริ่มใช้ความรุนแรงกับหนูตอนประถมปลายค่ะ เคยเกิดเหตุการณ์พ่อกับแม่ต่อยตีกันจนตัวเองเข้าไปห้ามและโดนลูกหลง จนพอหลัง ๆ เขาก็เริ่มใช้ความรุนแรงคำพูดแรง ๆ จนกระทั่งตอนอายุ 12 ปี เราโดนแม่ขู่ฆ่าค่ะ ซึ่งเขาทำมาตลอดแต่ตอนนั้นเขาเอามีดมาไว้ระหว่างคอจะบาดคอเราค่ะ แต่เราก้มลงแล้วกรี๊ดทำให้รอดมาได้ค่ะ หลังจากวันนั้นเขาก็ยังคงทำเหมือนเดิม แต่เพิ่มเติมคือพ่อด้วยค่ะ เราโดนหลายอย่าง ต่อยหน้าจนตาเลือดออกเพราะช้ำใน โดนฟาด โดนเอาแก้วปาใส่ ถีบ กระทืบ ไล่ออกไปนอนนอกบ้านบ้างค่ะ ส่วนคำพูดก็จะไล่ไปตาย พูดจะบีบคอจะเอามีดบาดบ้าง เราโดนกดดันเรื่องเรียนโดนคาดหวัง เวลาพ่อหรือแม่ไม่พอใจเขาก็จะเอามาลงที่เราตลอดค่ะ บ้างทีก็ด่าแบบไม่มีเหตุผลด้วยค่ะ ส่วนตัวเราปกติเป็นคนที่พูดห้วนแต่ก็เป็นคำปกติแค่ไม่มีหางเสียงอย่าง กินข้าวแล้ว ยังไม่หิว แค่นี้ค่ะ เรียนก็ไม่ได้แย่ ไม่เคยทำไรให้พ่อแม่ไม่พอใจเลยค่ะ อาจจะมีลืมทำอะไรบ้าง ซึ่งเป็นเรื่องปกติน่ะค่ะ คนเราลืมได้ แต่เขาก็จะยกเรื่องอื่นมาด่ามาทุบเราตลอด เราเคยทนไม่ไหวจะฆ่าตัวตายหลายรอบแล้วค่ะ จนครั้งนึง เราโกรธมาก เพราะรอบนั้นเขาเอาแก้วปาใส่ ด่าเรา ตบหน้า ผลักเราเกือบตกบันได เอากรรไกรมาขู่จะแทงเรา จนเราจะฆ่าตัวตายค่ะ แต่เราพยายามหาเหตุผลให่ตัวเองอยัให้ได้ เรากลัวตายไปแล้วเราจะไม่ได้เห็นตอนพวกเขารู้ในสิ่งที่ตัวเองทำ เลยตัดสินใจบอกพ่อค่ะ ว่าเราคิดว่าเราไม่ปกติ เพราะเราสังเกตตัวเองค่ะ เราคิดจะทำร้ายตัวเองบ่อย ๆ เครียด นอนไม่พอบ้าง เราหาข้อมูลมาก็ตรงเยอะมาก ๆ ค่ะ จนคิดว่าตัวเองไม่ปกติไปแล้ว เพราะอยู่แบบนี้ เขาก็ไม่เชื่อค่ะแถมจากวันนั้น เขสด่าเราว่าโรคจิต วิปริต บ้าง เราเลยไม่คิดจะเล่าหรือพูดอะไรเกี่ยวกับตัวเรานอกจากสิ่งที่มันจำเป็นต้องบอก เช่น เราจะสอบ เราจะไปศึกษาดูงานที่นั้นที่นี่ค่ะ เราควรทำยังไงดีคะ เพราะตอนนี้มันก็ยังหนักเหมือนเดิม เราไม่รู้เราจะตายวันไหนเลยค่ะ