จากพฤติกรรมในปัจจุบันเหล่านี้ถือว่าผมสามารถหลุดพ้นจากกิเลส ตัณหา ความต้องการที่ไม่มีที่สิ้นสุดได้แล้วหรือยังครับ

จากสิ่งที่ผมเป็นอยู่ และปฏิบัติตัวได้ตอนนี้ถือว่าผมสามารถหลุดพ้นจากกิเลสตัณหาได้แล้วใช่ไหมครับ

1.ไม่มีความต้องการวัตถุสิ่งของอะไรอีกแล้ว ไม่คิดจะหาสิ่งของใหม่ๆมาเพิ่มเติมในชีวิตอีก จะซื้อเมื่อของเก่าเสีย พัง หมด หรือจำเป็นต้องซื้อเท่านั้น อย่างรถยนต์ใช้มา 16 ปีแล้ว ก็ยังใช้อยู่ ไม่คิดจะเปลี่ยน

2.กินเพื่อมีชีวิตอยู่ เพื่อดำรงชีพเท่านั้น ไม่มีความอยากกินอะไรเป็นพิเศษ กินได้หมดทุกอย่าง ยกเว้นของเผ็ดๆที่แพ้ จึงเลือกกินแค่อาหารจานเดี่ยวที่หาได้ง่ายและราคาถูกในทุกๆมื้อ

3.เมื่อกินเพื่อดำรงชีพจึงไม่กินจุบจิบอีกแล้ว ขนม ของหวาน น้ำหวานทั้งหลาย ไม่แตะเลย สามมื้อ สานจานในหนึ่งวัน แค่นั้นพอ

4.ตอนนี้เหลือแค่ความอยากที่จะดูแลครอบครัวให้ดีที่สุด และรับผิดชอบหน้าที่การงานต่อไปจนวันสุดท้ายของชีวิต

จากแต่ก่อนที่ทุกข์กับการกระทำของตัวเองซึ่งมีแต่ความอยากไม่มีที่สิ้นสุด สุขแค่ชั่วคราวแล้วก็ทุกข์ ทุกข์แล้วสุข ตอนนี้คือรู้สึกมีความสุขกับตัวเองโดยไม่ต้องพึ่งของนอกกายแล้วครับ ไม่ได้ฝืน ทรมาน หรือเป็นทุกข์กับสิ่งที่เป็นอยู่เลย รู้สึกมันเป็นความสุขที่แท้จริงอย่างบอกไม่ถูก โดยที่มันอยู่ภายในตัวเรา ไม่ต้องพึ่งอย่างอื่นเลย แบบนี้ถือว่าผมสามารถหลุดพ้นจากกิเลสตัณหาได้อย่างสมบูรณ์แบบและถาวรแล้วหรือยังครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่