พ่อแม่เคยรักหนูบ้างไหม

การที่เราไม่ยอมมีเเฟนเพียงเพราะเรานึกถึงคนในครอบครัวก่อนเป็นอันดับแรก เราพยายามตั้งใจเรียนให้ดีที่ที่สุด ให้ไม่ทำให้ตัวเองติด0 พยายามพัฒนาตัวเองมาตลอด แต่มาวันนี้เรากลับไม่เข้าใจเลยว่าเราทำอพไรผิด เราไปทำอะไรให้คนในครอบครัวเสียใจหรือ เราไปหาเรื่องเดือดร้อนอะไรให้พ่อกับแม่ทำไมท่านถึงได้เอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่นทั้งที่เขาก็ไม่ได้ดีไปกว่าเรามากนัก เราเป็นคนรักครอบครัวมากไปเราไม่เคยคิดจะทำให้คนในครอบครัวเดือดร้อนเลยเเต่ทำไมวันนี้คนในครอบครัวกลับมาทำร้ายจิตใจเราขนาดนี้ เราเป็นคนที่ไม่ชอบการเปรียบเทียบมาก การที่พ่อแม่เอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่นว่สเขาดีกว่า เขานิสัยดีกว่า เรายอมรับเลยนะว่าเราอาจจะเป็นลูกที่ดีไม่มาก แต่เราก็พยายามทำตัวเองให้ดีที่สุดเเล้วไงเเต่ทำไมคนในครอบครัวกลับไม่เคยเห็นคถณค่าของเราบ้างเลย มันเสียความรู้สึกมากๆเลยที่คนที่เรารักอ่ะทำกับเราเเบบนี้ เราก็เป็นคนนะเราไม่ใช่ก้อนหินนะ เรามีความรู้สึกมีชีวิตจิตใจ การโดนเปรียบเทียบมันเป็นอะไรที่เรารับไม่ได้จริงๆ ตอนนี้เราอายุ 17 ปีอีกไม่กี่ปีก็จะเข้ามหาวิทยาลัยเเล้ว ลูกคนอื่นอ่ะเขาเลือกเรียนหมอ เรียนครู เรียนไปทางข้าราชการ เเต่เราอ่ะเราไม่ชอบอาชีพเเบบนี้ เราชอบพวกเกี่ยวกับภาษามากกว่า เเต่พ่อและแม่เราพยายามยัดเยียดให้เราเรียนพวกเเบบข้าราชการเเต่คือเราไม่ชอบอะไรที่เราไม่ชอบท่านก็พยายามให้เราเรียนอ่ะ มันไม่ได้ป่ะ เราโตเเล้ว เรามีสิทธิ์ที่จะเลือกอาชีพของตัวเองว่าเราอยากเป็นอะไร เเละอีกอย่างคือจะให้เราเข้าราชการเคยภามเราสักคำมั้ยว่าเราชอบรึเปล่า ว่าเราอยากเรียนรึเปล่า เเล้วเราถนัดมั้ย
คือเราอ่ะเรียนไปทางสายนั้นเรารู้มาตลอดว่าไปยังไงเราก็ไปไม่รอดหรอกเพราะเราไม่เก่งเลขเลย อย่างพวกหมอหรือครูนี่ต้องเน้นตัวเลขอย่างเดียวเลยเเล้วเราคือไม่เก่งเลขเลย สิ่งที่เราถนัดเเละชอบที่สุดคือด้านภาษาเพราะเราชอบพูดภาษามากๆเเละเราถนัดด้านนี้ด้วย ถ้าเป็นไปได้อ่ะเราอยากให้พ่อกับแม่เข้าใจนะว่าเราก็มีชีวิตของเราถึงพ่อกับแม่จะเกิเรามาก็จริงเเต่ท่านไม่สามารถจะมาบังคับให้เราทำตามที่ท่านสั่งได้ทุกอย่างหรอกนะ มันเสียความรู้สึก ถึงเเม้จะเข้าได้เเต่ถ้าไม่เก่งเเละไม่ถนัดเรียนไปก็ไม่รู้เรื่องหรอก เรียนไปก็ต้องซิ่วเปลี่ยนคณะอีก เราไม่เอานะเเบบนี้เสี่ยงตกงานเปล่าๆ เรียนไปเราก็ไม่ได้ความรู้อะไรเราไม่เอาหรอก พ่อกับแม่ควรที่จะเข้าใจเราบ้างนะไม่ใช่มาบังคับเราตลอด เราก็อยากเป็นตัวของตัวเองเหมือนกันนะ เราไม่ใช่เด็กๆเเล้ว เรารักท่านมากๆเเละท่านก็ควรรักเราด้วยนะ

ขอบคุณนะคะที่เลี้ยงหนูมาให้หนูรู้ว่าเราไม่ได้สบายไปตลอด...