หงุดipo สี่โมงครึ่งคว้าจักรยานออกจากบ้านปั่นมาจนเหนื่อย ไม่รู้ตอนนี้อยู่ที่ไหนสักแห่งในดินแดนชายร์ ไม่เคยมาไกลขนาดนี้

สวัสดีครับ เช้านี้อากาศดี ฟ้าใส แดดอ่อน ลมเย็นก็พัดมาเบา ๆ แล้ว ตื่นมาเลยคว้ารถออกจากบ้าน ประมาณ 7 โมง ปั่นโต้ลม ชมวิว มาเรื่อย ๆ ปลายทาง ร้านกาแฟลำยอง (เค้ามาถ่ายหนัง เรื่องลำยอง ที่นี่) จากบ้านระ

ไหนเคย ประกาศ ว่า จะไม่ยอมดินแดน แม้แต่ เซนต์ เดียวไง

เรื่องเล่าชีวิตยามเช้า – “วันที่เริ่มจากแสงอาทิตย์และกลิ่นขิง” เช้าวันใหม่เริ่มต้นขึ้นตอนหกโมงครึ่ง เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นพร้อมกับแสงแดดแรกที่ลอดเข้ามาทางหน้าต่าง เขาไม่ใช่คนรีบตื่

ปั่น ๆ. จะกินไก่ k. ก็ เสียดายเงิน ,112 เดี๋ยวไปดู สเตจวันเกิด เกลญ่า Bnk แล้ว กินที่ห้าง สตรีท รัชดา ไปเลย. 499 599 สุดท้าย. หนังไก่. สองไม้ 10,บาท ข้าวทีาเหลือ คลุกน้ำหมูเตะ. เมื่อวาน

จะว่าขี้เกียจออกกำลังกายก็ไม่ใช่ คือขี้เกียจปั่นจักรยานมากกว่า เมื่อก่อน เช้ามืดมาต้องคิดละ วันนี้จะไปทางไหน 7 วันต้องไม่ให้ซ้ำทางกัน ต้องปั่นยาวๆ อย่างน้อยก็ 1 ชม. ยิ่งวันหยุดก็หายไปเลยเกือบครึ่งวัน

หญิงสาวกลางสายหมอกยืนเงียบงัน ก้าวพ้นวันคืนเหงาสู่แดนลึกลับ ดวงตาพร่าเลือนรางไร้ชีวาวับ กระซิบกับความตายมาเยือนกาย สายลมเย็นพัดผ่านสะท้านทรวง จิตยังห่วงคนรักไม่สร่างหาย แม้ไร้ซึ่งวิญญาณยังย่างกราย วน