ถ้าคนเราอยู่แต่ในพื้นที่ safe zone ไม่ออกไปข้างนอกตลอดชีวิต มันจะมีผลเสียอะไรไหม

พอมีผมย้ายที่ทำงานใหม่ บริษัทเป็นอาคารพาณิชย์ตึก 4 ชั้น และมีห้องให้สำหรับพนักงานพักอาศัย

แต่ละวันผมกินนอนที่บริษัท ตอนเช้าตื่นมาทำงาน  ตอนเย็น ก็ขึ้นห้อง

ทำงานที่นี่ 1 ปี ปรากฏว่า ผมแทบจะไม่ได้ออกจากตึกเลย อาหาร ของใช้ คือสั่งไลน์ออนไลน์ หมด 1 เดือน ออกจากตึกประมาณ 2-3 วัน แค่ไปตลาดสด ซื้อของกินมาตุนแล้ว วันหยุดก็อยู่แต่ห้อง (มีห้องออกกำลังกายด้วย)


ผมกลายเป็นคนเสพติดพื้นที่ Safe Zone ไม่อยากออกไปข้างนอกตึกเลย ผมมีความสุขกับการพักผ่อนในห้องหลังเลิกงาน ดูหนัง ฟังเพลง ดูกีฬา กับเพื่อนฝูงไม่เคยได้เจอหน้า แค่คุยทางไลน์  งานบุญ งานบวช งานศพ ไม่ไปร่วม โอนเงินใส่ซอง

ที่ไม่ชอบออกข้างนอก เพราะ
1. ขี้เกียจ
2. กลัวโควิด แต่ถึงไม่มีโควิดก็ไม่ออก

ถ้าคนเราอยู่แต่ในพื้นที่ดังกล่าวแบบนี้ ไปตลอดทั้งชีวิต คุณคิดว่า จะมีผลเสียอะไรไหมครับ

แต่ผมสบายดีนะครับ คือแฮปปี้มาก แต่แค่สงสัยเฉยๆ (ส่วนตัวไม่ชอบการท่องเที่ยว เพราะเที่ยวมาเยอะแล้ว อิ่มตัวแล้ว ทั้งในและตปท) ผมอายุ 43 ครับ แต่งงานมีภรรยาแล้ว ไม่มีลูก ภรรยาก็ชอบอยู่บ้านเหมือนกันกับผมนี้แหล่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 11
เคยมีเพื่อนคล้ายๆแบบนี้นะคะ   เค้าทำงานที่บ้านทางออนไลน์ เพราะชอบที่จะอยู่บ้านเรยเลือกที่จะทำงานแบบนี้   อาหารส่วนใหญ่แม่ก้ทำให้ วันๆก้แทบไม่ได้เจอผู้คนหรือครอบครัวเพราะเวลากลางวัลเค้าจะนอน ตื่นช่วงหัวค่ำ คนในบ้านก้จะเข้าห้องกันแล้ว  หิวก้ออกมาเวฟอาหารที่แม่ทำทิ้งไว้ให้ วนลูปแบบนี้มาหลายปี ตั้งแต่เรียนจบ ออกจากบ้านไกลสุดคือเซเว่นหน้าหมู่บ้าน      ผลคือ โตแต่ตัวและอายุค่ะ ความคิดยังไม่โต   มีทัศนคติบิดเบี้ยว  เนื่องจากได้แค่พูดคุยกับคนแต่กลุ่มเดิมๆ เสพติดคนเดิมๆ  และอ่อนแอด้านจิตใจอย่างมากค่ะ    สุดท้ายเป็นซึมเศร้าไม่รุ้ตัว ตอนนี้รักษาตัวอยู่
                    เราว่าการได้ออกไปเจอคนหลากหลายทำให้เรามีไฟค่ะ  ได้แลกเปลี่ยนทัศนคติกับผู้คน สามารถที่จะคิดวิเคราะห์อะไรได้หลายอย่าง  และเหตุการณ์ต่างๆจะหล่อหลอมให้เราเข้มแข็งค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่