แต่ก่อนผมเป็นคนใช้จ่ายเงินเก่งมาก ไม่ค่อยเก็บเงิน ซื้อของสัพเพเหระมาก แต่พอยิ่งอายุเยอะขึ้น จนตอนนี้อายุ 36 รายได้เดือนละแสนกว่าบาท แต่ความอยากได้ อยากมี หายไปหมดเลยครับ พักหลังๆยิ่งแล้วใหญ่ครับ แม้แต่ความอยากอาหารแพงๆ คนรีวิวเยอะๆ ของกินอร่อยๆ ร้านดังๆ อาหารต่างชาติก็ไม่มีครับ ทุกวันนี้กินข้าวตามสั่ง วันละสามมื้อครับ กับน้ำเปล่า และชาชงเองที่ไม่มีน้ำตาลครับ ตกวันละไม่เกิน 150 บาท ส่วนของคนในครอบครัวอยากกินอะไร ร้านดังๆ ร้านดีๆ ผมสั่งให้หมดเลยครับ ส่วนเสื้อผ้ารองเท้า ก็ใส่โนเนมที่ขายทั่วไปครับ ซื้อทีนึงใส่อย่างต่ำ 3 ปีขึ้น หรือจนกว่าจะใส่ต่อไม่ได้ ไม่เคยมีความอยากได้หรืออยากใส่แบรนด์เนมเลย ไม่ว่าจะลดราคาเท่าไรก็ไม่เคยซื้อ รถยนต์ก็ใช้คันเดิมมา 15-16 ปีแล้ว ยังไม่เคยคิดจะเปลี่ยนหรือซื้อใหม่ แม้ว่าจะเก่าแล้ว เพราะมันยังใช้ได้ดีอยู่ โทรศัพท์มือถือก็ซื้อแค่พอใช้ได้ ใช้เครื่องเดิมมา 3-4 ปีแล้วครับ ไม่คิดอยากได้เครื่องใหม่ รุ่นใหม่ หรือพวกเรือธงเลย ตอนนี้ชีวิตวันๆผมโฟกัสแค่ครอบครัว ลูก และงานเท่านั้นเองครับ เหมือนชีวิตมันอิ่มตัวแล้วหรือเปล่าครับ ผมถึงไม่มีความอยากได้อะไรเลยในตอนนี้