เรื่องนี้เกิดตั้งแต่เราเป็นเด็ก จนอายุ12-13แล้วค่ะ คือตอนเด็กๆทำอะไรผิดก็ต้องโดนว่าโดนด่าอยู่แล้วแต่ใช้คำพูดแรงมาก ตอนนั้นอยู่ ป.1 เราทำการบ้านไม่ได้หรือไม่ยอมส่งงานพอแม่รู้ก็ด่าเราเลยไม่ใช่แค่ด่าแต่ตีเราด้วย เตะด้วยก็มีบีบหูด้วย แล้วไล่ให้ไปนั่งนอกบ้านซักพักให้กลับเข้ามา มันเกินไปมากเลยแต่พอโตๆขึ้นมาไม่ค่อยตบตีแต่ตะคอกด่าคำพูดแรงๆแถมเป็นคำหยาบ บางครั้งด่าจนเราร้องให้จนตัวสั่นก็มี แล้วล่าสุดเลยค่ะ เราซุ่มซ่ามมากแม่ใช้ให้ไปเทอาหารที่มันบูดข้างนอกบ้าน แต่ตอนที่จะเดินไปเท้าก็เกี่ยวถุงขนมหกโดนด่าเหมือนเดิม แล้วก็ตอนกำลังเทเศษอาหารในหม้อแล้วเผลอทำหม้อตกลงไปในทุ่งข้างล่าง(ที่ที่เราไปทิ้งเศษคืออยู่นอกรั่วแล้วมันจะมีพวกเศษไม่เศษหญ้าข้างล่างแถมมีน้ำขังอยู)แล้วมันปีนไปเอาไม่ได้ ถ้าไปเอาจะขึ้นมายากมาก เราก็รีบเดินเข้าบ้านเลย แล้วพนมมือไว้เลย คิดในว่าตายแน่ๆพอเห็นแม่ก็บอกหนูทำหม้อตก แล้วโดนตะคอกด่าดังมากๆ กลัวข้างบ้านได้ยินมากๆ แต่มันดังมากจิงๆแล้วก็สวดเรายาวเลย แล้วด่าเราว่าเราไม่เต็มใจทำ ทั้งๆที่เราแค่พลาด แต่ด่าซักพักน้ำตาเราเริ่มไหลจนไหลออกมาเรื่อยๆ เพราะคำที่ด่า ด่าว่าเกิดมาทำไม แล้วก็ด่าคำหยาบเยอะมาก ด่าว่าเราไม่ใช่ลูกเค้า จนเราสะอื้นหนักเลยค่ะ ส่วนใหญ่แม่ด่ามากกว่าด่าเจ็บมากด้วย แต่ถ้าพ่อด่าก็ร้องเหมือนแต่ไม่ได้ด่าแรกแต่ตะคอกดัง พยายามเข้มแข็งแล้ว แต่ก็ร้องทุกที เจ็บใจมากค่ะ