ความทรงจำตอนเด็กต่อครอบครัวของหนูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ โดยเฉพาะ พ่อ ตั้งแต่จำความได้ก็ตอนประมาณ 6 ขวบเลย ตอนนั้นอยู่ที่รร.ตอนเที่ยงเขาก็ให้นอนกลางวัน แต่หนูยังไม่นอนเพื่อนข้างๆก็หันมาหา พร้อมกับยางมัดผมในมือ แล้วก็กระซิบหนู "นี่เธอๆ​" หนูก็ตอบไป "อะไรหรอ?" เพื่อนคนนั้นก็พูดว่า "เธอกินยางได้มั้ย?" ตอนนั้นยอมรับเลยค่ะว่าค่อนข้างโง่555 คิดว่าถ้ามันมัดผมได้มันก็ต้องกินได้ แล้วจากนั้นก็พยักหน้าแล้วยัดเข้าปากไปเลย กลายเป็นคดีเพื่อน ขอข้ามรายละเอียดนิดนึงนะคะ พอกลับบ้านไปก็เล่าให้แม่ฟังแม่ก็เอาไปบอกพ่อ พ่อก็เลยพาหนูมานั่งแล้วก็ด่าหนูประมาณว่า "เก่งหรอ? ทำไมถึงแดกอยากโชว์เพื่อนว่าเก่งหรอ!?" น้ำเสียงตะคอกๆอ่ะค่ะ ถึงตอนนั้นหนูจะไม่ค่อยเข้าใจคำหยาบพอเข้าป.1 เห็นเพื่อนพูดคำหยาบคล้ายๆพ่อพูดเขาก็เลยอธิบายให้หนูฟังสุดท้ายหนูก็กลายเป็นคนพูดคำหยาบฉ่ำ เป็นไงล่ะคะอนาคตของชาติคนนี้พูดหยาบตั้งแต่ตอนป.1 555 เวลาผ่านไปนิดหน่อยแต่หนูยังอยู่ป.1 เหมือนเดิม ตอนนั้นเหมือนมีการบ้านแล้วพ่อสอนหนูเขียนผิดบรรทัดพอเขาเห็น เขาตบหนูหน้าหันเลยค่ะ แล้วเขาก็พูดประมาณว่า​ "เห็นมั้ยได้ลบเลยมันสกปรกไอ้โง่" ต่ออีกเป็นเม้นนะคะ