ตึงง....งงง ร่างสิงโตหันไปมองด้วยความโกรธที่เห็นเพื่อนร่วมทีมแบนเหมือนกล้วยปิ้งคารถซะแล้ว หมายจะพุ่ง
ประชิดตัวให้ได้แต่ รถบรรทุกหัวลากขนาดใหญ่หล่นทับเขาเสียก่อน
สาวมีปีก คงรู้ว่าเดี๋ยวคงเป็นคราวของตัวเองบ้างจึงพยามบินหลบไปให้
ห่าง แต่ไม่ทันการณ์ หล่อนโดนฟาดด้วย รถเก๋ง ให้ต้องตกไปบนพื้นแล้วโดนรถนักเรียนขนาดยาวทับอยู่ดี
โฮกกกก....กกก เสียงสิงโตคำรามลั่น ร่างนสิงโตหลุดผลั้วะ ออกมาจากซากรถบรรทุกอีกครั้ง
“เฮอะ แกคงมีความสามารถวาร์ปเศษเหล็กใส่คู่ต่อสู้สินะ แต่แค่นี้ทำอะไรข้าไม่ได้หรอก”
วู่วว...เสียงเหมือนวัตถุขนาดใหญ่ หล่นผ่านอากาศ
เรื...ออ.. มันคือเรือขนาดยักษ์หลายสิบตันหล่นทับใส่ร่างสิงโต โดยที่เขาทำได้แค่เอามือยันรับไว้เท่านั้น
ตึงงง...งงงง เสียงดังสะเทือนเลื่อนลั่นกว่าทุกครั้ง ทำให้ปีศาจร่างสีแดง
ถึงกับตื่น จากอาการสลบไสลทีเดียว
ขายหนุ่มวาร์ปกล่อง เพื่อใส่ถ้วยมีหู วาร์ปเอารถมอเตอร์ไซด์มาเพื่อจะขี่
“จะรีบหนีไปไหนกันพวกแก..” เสียงนั้นดังจากไอ้หนุ่มปีกเพลิง
คนที่โดนจรวดยิงใส่เข้าไปเต็มๆ แต่เหมือนว่าร่างกายเขาจะไม่มีบาดแผล หรือรอยขีดข่วนอะไรเลย
“แกน่าจะมีพลังฟื้นคืนร่างกายจากการบาดเจ็บ ช่างน่ารำคาญจริงๆ ไปจัดการมันซะ..” เจ้าหนุ่มผู้มี
พลังวาร์ปใช้ให้ปีศาจร่างสีแดงจัดการ มันเสกสามง่ามไว้ในมืออีกครั้ง พลางเดินเข้าไปหาศัตรูอย่างว่าง่าย
“ข้าหมั่นใส้แกมานานแล้ว เป็ดแดงง เอ้ยยย....” มันกระโดดพุ่งเข้าหาหมายเอาชีวิตแต่..ไม่ทันได้
เข้าใกล้ก็โดนลูกบอลเพลิงยิงเข้าใส่จนไฟลุกท่วมตัว ร้องชักดิ้นชักงอ แล้วแน่นิ่งไป
“โถ...โถ..ผีแดง...กระจอกแล้วยังไม่เจียม”
....ตอนนี้ คงเหลือแค่สองผู้มีพลังพิเศษเท่านั้นใช่ไหม ที่จะมาแย่งชิงถ้วยศักสิทธิ์กัน แต่....
ทั้งสองกลับรู้สึกว่ายังมี อีกสองคนที่แอบมองอยู่
คนนึงคือมนุษย์นก อีกคนใส่ชุดขาวทั้งตัว ตั้งแต่ฮูดคลุมหัวจนถึงผ้าคลุมไหล่ ยืนสงบนิ่ง มนุษย์นกกล่าว
พียงประโยคนึงแล้วบินจากไปทันที
“วันนี้ข้ายังไม่พร้อม แย่งชิงถ้วยกับพวกแกได้ แต่วันหน้า ท่านชี้คบินซันมาล ไม่มีทางจะยอมพวกแกแน่นอน”
เหลือแค่ชายชุดขาวเพียงคนเดียวที่ยังยืนสงบนิ่ง ไม่พูดไม่จา
ฟิ้ววว..วว เสียงวัตถุขนาดใหญ่ตกจากฟ้าเบื้องบน หล่นใส่ชายชุดขาว
ฟุ่บบ..บบ ร่างเขาหายตัวในพริบตา ลอยตัวอยู่เหนืออากาศ พ้นรัศมีของเรือยักษ์ที่ตกใส่ ชายที่ถือกล่องไม่ยอมแพ้
เขาวาร์ปเรือขนาดยักษ์อีกหลายลำให้มาตกใส่ชายชุดขาว แต่เขายังหลบไปมากลางอากาศได้อย่างคล่องแคล่ว
ขนาดบังคับรถบรรทุกหลายคัน เพื่อที่จะฟาดชายชุดขาวให้เสียหลัก แต่ เขาก็ยังวาร์ปตัวเองหนีจากจุดอับ ได้อย่าง
ง่ายดาย ซ้ำยังวาร์ปตัวเองให้เข้าใกล้ชายหนุ่มที่ถือกล่องใส่ถ้วย แบบว่าห่างแค่ไม่ถึงคืบ
ผั้วะ.ผั้วะ...ชายชุดขาวรัวหมัดใส่แบบไม่ยั้ง ทั้งยังประเคนเท้าให้อีกหลายดอก จนอีกฝ่ายลงแอ้งแม้งอยู่กับพื้น สิ้นฤทธิ์
ในบัดนาว ชายชุดขาวยังพูดประโยคสั้นๆทิ้งท้าย ให้คนที่นอนคลุกฝุ่นอยู่ตรงหน้าฟัง
“…ฮาล่า มาดริด..”
มนุษย์นกพยามลอบโจมตีทีเผลอ โดยยิงลูกเพลิง มาด้านหลัง แต่ชายชุดขาววาร์ปหนีอย่างสบายๆ หลังจากหายตัว
ไปเฉยๆ มนุษย์นกพยามสอดส่ายสายตาหาจนทั่ว ก็ยังไม่เจอ
มนุษย์นกปีกเพลิงรู้สึกตกใจ ที่มีเสียงพูดมาจากด้านหลังของเขา
“ความสามารถพิเศษของข้าคือคือวาร์ปไปมาในที่ต่างๆ และยังลอยตัวกลางอากาศได้ด้วย”
ตอนนี้ชายชุดขาววาร์ปตัวเอง มาอยู่ด้านหลังมนุษย์นกปีกเพลิงเขาหันหลังกลับมาด้วยความโกรธ จะใช้ลูกบอลเพลิง
ยิงเข้าใส่แต่ถูกหมัดของอีกฝ่ายต่อยเข้าที่ท้องก่อน
ผั้วะ...ผั้วะ..พลั่กก..พลั่กกก..โครมมมม..มม
โดนหมัดเท้าเข้าศอกไปหลายกระบวนท่า ฝ่ายมนุษย์นกปีกเพลิงถึงกับปลิวไปกระแทกกับขอบเรือเสียงดังสนั่น
แต่แค่ครู่เดียว มนุษย์นกกลับลุกขึ้นมายืนอีกครั้ง บาดแผลฟกช้ำ
ทั่วร่างกาย ค่อยๆหายกลับมาเป็นปกติ
“ไม่เลวนี่หว่า สามารถฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บได้เร็วดี...แต่ว่า..”
พูดไม่ทันจบชายชุดขาวกระแทกลำตัวของเรืออย่างสุดแรง ทำให้เรือยักษ์ค่อยเอียงตัวเรือล้มทับมนุษย์นกปีกเพลิง
ก่อนที่เขาจะรักษาตัวเองให้หายทัน
ตึงงงง....งงง... โอ้กกก..กกก
“แค่รองแชมป์อย่าโม้ให้มันมากนัก” ชายชุดขาวพูดแล้วหัวเราะร่วน
เชาวาร์ปตัวเอง ไปใกล้กล่องเก็บถ้วยเปิดมันออกชุถ้วยด้วยความดีใจ
แล้ววาร์ปไปจากบริเวณนั้นทันที
.....................................................................................................................................
“ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า .. ข้าไม่ได้ถ้วยเอ็งก็ไม่ได้เหมือนกันนั่นแหละว้า..ฮ่า..ฮ่า..”
“พี่ๆเป็นอะไรมากไหมคะ หนูเห็นนอนหัวเราะอยู่คนเดียวตั้งนาน ถ้าพี่จะจองซื้อบัตรเข้าชมแมตย์พิเศษ
ระหว่าง แมนยูกับลิเวอร์พูล ก็รีบหน่อยนะคะจะเต็มแล้ว แต่ถ้าพี่จะมานอน หนูแนะนำให้ไปนอนไกลๆตรงนู้น
เลยค่ะ จะได้ไม่รบกวนลูกค้าท่านอื่น”
เสียงหวานๆดุๆ ทำให้ผมลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ
“เฮ้ย..แย่แล้ววววว ไม่น่าเผลองีบเลยกู ซื้อบัตรไม่ทันแน่...”ผมตะโกนเสียงดังลั่น แล้วรีบวิ่งไปต่อคิวซื้อตั๋ว
จบดีกว่า................................
กำเนิดใหม่ฮีโร่พลังเหนือโลก...จบ...
ประชิดตัวให้ได้แต่ รถบรรทุกหัวลากขนาดใหญ่หล่นทับเขาเสียก่อน
สาวมีปีก คงรู้ว่าเดี๋ยวคงเป็นคราวของตัวเองบ้างจึงพยามบินหลบไปให้
ห่าง แต่ไม่ทันการณ์ หล่อนโดนฟาดด้วย รถเก๋ง ให้ต้องตกไปบนพื้นแล้วโดนรถนักเรียนขนาดยาวทับอยู่ดี
โฮกกกก....กกก เสียงสิงโตคำรามลั่น ร่างนสิงโตหลุดผลั้วะ ออกมาจากซากรถบรรทุกอีกครั้ง
“เฮอะ แกคงมีความสามารถวาร์ปเศษเหล็กใส่คู่ต่อสู้สินะ แต่แค่นี้ทำอะไรข้าไม่ได้หรอก”
วู่วว...เสียงเหมือนวัตถุขนาดใหญ่ หล่นผ่านอากาศ
เรื...ออ.. มันคือเรือขนาดยักษ์หลายสิบตันหล่นทับใส่ร่างสิงโต โดยที่เขาทำได้แค่เอามือยันรับไว้เท่านั้น
ตึงงง...งงงง เสียงดังสะเทือนเลื่อนลั่นกว่าทุกครั้ง ทำให้ปีศาจร่างสีแดง
ถึงกับตื่น จากอาการสลบไสลทีเดียว
ขายหนุ่มวาร์ปกล่อง เพื่อใส่ถ้วยมีหู วาร์ปเอารถมอเตอร์ไซด์มาเพื่อจะขี่
“จะรีบหนีไปไหนกันพวกแก..” เสียงนั้นดังจากไอ้หนุ่มปีกเพลิง
คนที่โดนจรวดยิงใส่เข้าไปเต็มๆ แต่เหมือนว่าร่างกายเขาจะไม่มีบาดแผล หรือรอยขีดข่วนอะไรเลย
“แกน่าจะมีพลังฟื้นคืนร่างกายจากการบาดเจ็บ ช่างน่ารำคาญจริงๆ ไปจัดการมันซะ..” เจ้าหนุ่มผู้มี
พลังวาร์ปใช้ให้ปีศาจร่างสีแดงจัดการ มันเสกสามง่ามไว้ในมืออีกครั้ง พลางเดินเข้าไปหาศัตรูอย่างว่าง่าย
“ข้าหมั่นใส้แกมานานแล้ว เป็ดแดงง เอ้ยยย....” มันกระโดดพุ่งเข้าหาหมายเอาชีวิตแต่..ไม่ทันได้
เข้าใกล้ก็โดนลูกบอลเพลิงยิงเข้าใส่จนไฟลุกท่วมตัว ร้องชักดิ้นชักงอ แล้วแน่นิ่งไป
“โถ...โถ..ผีแดง...กระจอกแล้วยังไม่เจียม”
....ตอนนี้ คงเหลือแค่สองผู้มีพลังพิเศษเท่านั้นใช่ไหม ที่จะมาแย่งชิงถ้วยศักสิทธิ์กัน แต่....
ทั้งสองกลับรู้สึกว่ายังมี อีกสองคนที่แอบมองอยู่
คนนึงคือมนุษย์นก อีกคนใส่ชุดขาวทั้งตัว ตั้งแต่ฮูดคลุมหัวจนถึงผ้าคลุมไหล่ ยืนสงบนิ่ง มนุษย์นกกล่าว
พียงประโยคนึงแล้วบินจากไปทันที
“วันนี้ข้ายังไม่พร้อม แย่งชิงถ้วยกับพวกแกได้ แต่วันหน้า ท่านชี้คบินซันมาล ไม่มีทางจะยอมพวกแกแน่นอน”
เหลือแค่ชายชุดขาวเพียงคนเดียวที่ยังยืนสงบนิ่ง ไม่พูดไม่จา
ฟิ้ววว..วว เสียงวัตถุขนาดใหญ่ตกจากฟ้าเบื้องบน หล่นใส่ชายชุดขาว
ฟุ่บบ..บบ ร่างเขาหายตัวในพริบตา ลอยตัวอยู่เหนืออากาศ พ้นรัศมีของเรือยักษ์ที่ตกใส่ ชายที่ถือกล่องไม่ยอมแพ้
เขาวาร์ปเรือขนาดยักษ์อีกหลายลำให้มาตกใส่ชายชุดขาว แต่เขายังหลบไปมากลางอากาศได้อย่างคล่องแคล่ว
ขนาดบังคับรถบรรทุกหลายคัน เพื่อที่จะฟาดชายชุดขาวให้เสียหลัก แต่ เขาก็ยังวาร์ปตัวเองหนีจากจุดอับ ได้อย่าง
ง่ายดาย ซ้ำยังวาร์ปตัวเองให้เข้าใกล้ชายหนุ่มที่ถือกล่องใส่ถ้วย แบบว่าห่างแค่ไม่ถึงคืบ
ผั้วะ.ผั้วะ...ชายชุดขาวรัวหมัดใส่แบบไม่ยั้ง ทั้งยังประเคนเท้าให้อีกหลายดอก จนอีกฝ่ายลงแอ้งแม้งอยู่กับพื้น สิ้นฤทธิ์
ในบัดนาว ชายชุดขาวยังพูดประโยคสั้นๆทิ้งท้าย ให้คนที่นอนคลุกฝุ่นอยู่ตรงหน้าฟัง
“…ฮาล่า มาดริด..”
มนุษย์นกพยามลอบโจมตีทีเผลอ โดยยิงลูกเพลิง มาด้านหลัง แต่ชายชุดขาววาร์ปหนีอย่างสบายๆ หลังจากหายตัว
ไปเฉยๆ มนุษย์นกพยามสอดส่ายสายตาหาจนทั่ว ก็ยังไม่เจอ
มนุษย์นกปีกเพลิงรู้สึกตกใจ ที่มีเสียงพูดมาจากด้านหลังของเขา
“ความสามารถพิเศษของข้าคือคือวาร์ปไปมาในที่ต่างๆ และยังลอยตัวกลางอากาศได้ด้วย”
ตอนนี้ชายชุดขาววาร์ปตัวเอง มาอยู่ด้านหลังมนุษย์นกปีกเพลิงเขาหันหลังกลับมาด้วยความโกรธ จะใช้ลูกบอลเพลิง
ยิงเข้าใส่แต่ถูกหมัดของอีกฝ่ายต่อยเข้าที่ท้องก่อน
ผั้วะ...ผั้วะ..พลั่กก..พลั่กกก..โครมมมม..มม
โดนหมัดเท้าเข้าศอกไปหลายกระบวนท่า ฝ่ายมนุษย์นกปีกเพลิงถึงกับปลิวไปกระแทกกับขอบเรือเสียงดังสนั่น
แต่แค่ครู่เดียว มนุษย์นกกลับลุกขึ้นมายืนอีกครั้ง บาดแผลฟกช้ำ
ทั่วร่างกาย ค่อยๆหายกลับมาเป็นปกติ
“ไม่เลวนี่หว่า สามารถฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บได้เร็วดี...แต่ว่า..”
พูดไม่ทันจบชายชุดขาวกระแทกลำตัวของเรืออย่างสุดแรง ทำให้เรือยักษ์ค่อยเอียงตัวเรือล้มทับมนุษย์นกปีกเพลิง
ก่อนที่เขาจะรักษาตัวเองให้หายทัน
ตึงงงง....งงง... โอ้กกก..กกก
“แค่รองแชมป์อย่าโม้ให้มันมากนัก” ชายชุดขาวพูดแล้วหัวเราะร่วน
เชาวาร์ปตัวเอง ไปใกล้กล่องเก็บถ้วยเปิดมันออกชุถ้วยด้วยความดีใจ
แล้ววาร์ปไปจากบริเวณนั้นทันที
.....................................................................................................................................
“ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า .. ข้าไม่ได้ถ้วยเอ็งก็ไม่ได้เหมือนกันนั่นแหละว้า..ฮ่า..ฮ่า..”
“พี่ๆเป็นอะไรมากไหมคะ หนูเห็นนอนหัวเราะอยู่คนเดียวตั้งนาน ถ้าพี่จะจองซื้อบัตรเข้าชมแมตย์พิเศษ
ระหว่าง แมนยูกับลิเวอร์พูล ก็รีบหน่อยนะคะจะเต็มแล้ว แต่ถ้าพี่จะมานอน หนูแนะนำให้ไปนอนไกลๆตรงนู้น
เลยค่ะ จะได้ไม่รบกวนลูกค้าท่านอื่น”
เสียงหวานๆดุๆ ทำให้ผมลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ
“เฮ้ย..แย่แล้ววววว ไม่น่าเผลองีบเลยกู ซื้อบัตรไม่ทันแน่...”ผมตะโกนเสียงดังลั่น แล้วรีบวิ่งไปต่อคิวซื้อตั๋ว
จบดีกว่า................................