“ขอคำปรึกษาครับ จู่ๆน้องชายกลายเป็นคนใจร้าย”

เกริ่นก่อนนะครับ  สมัยเด็ก น้องชายเป็นคนที่จิตใจดี  มีเมตตา  รักสัตว์  เล่นกับเด็กๆเพื่อนบ้านในละแวกเป็นหัวหน้ากลุ่มเด็กที่ทุกคนรัก  มีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เสียสละ  เป็นเด็กเรียนเก่ง ว่านอนสอนง่าย  เด็กๆในกลุ่มมีปัญหาอะไรจะเป็นคนคอยไกล่เกลี่ยจัดการ

จนน้องชายได้เรียนต่อแพทย์  ก็ไม่ค่อยมีเวลาให้ที่บ้านเท่าไหร่  น้องเป็นคนดูแลตัวเองได้  จัดการตัวเองได้ดี  เข้าหอพักพ่อแม่ไม่ต้องไปส่งหรือซื้อของให้  ย้ายที่อยู่ก็จัดการเองทั้งหมด (ต่างจากผม)  แต่เริ่มห่างเหินกับที่บ้าน  อาจจะยุ่งและเครียด

ปัจจุบันน้องทำงานที่โรงพยาบาลรัฐแห่งหนึ่ง  เปลี่ยนไปเหมือนเป็นคนที่เราไม่รู้จัก  เช่น

เวลาน้องกลับบ้าน  ถ้ารถน้องมาถึงบ้านแล้วคนอื่นจอดขวางไว้  น้องจะขับรถกลับไปนอนบ้านพักโรงพยาบาลทันที  รู้อีกทีคือที่บ้านโทรถามว่าถึงไหนแล้ว  น้องบอกว่าจอดรถกันเหมือนไม่อยากให้น้องกลับบ้านเลยไม่กลับแล้ว

แม่ทำกับข้าวไว้ให้  น้องนัดเวลาถึงบ้าน 18.00, เวลา 18.30 แม่ยังทำกับข้าวไม่เสร็จน้องจะทำมาม่ากินเลยแล้วนอนพักผ่อนทันที ไม่รอ

บ้านหลังที่อยู่ปัจจุบัน  น้องเป็นคนซื้อราคาประมาณ 4.7 ล้าน  ด้วยอาชีพทำให้สามารถกู้ได้ 100% แล้วคุยกับที่บ้านว่าจะขายห้องแถวราคาประมาณ 3 ล้านแล้วมาช่วยโปะบ้านให้หมดไวๆ  เพราะจริงๆน้องก็ไม่ได้อยากได้บ้านใหญ่ขนาดนี้แต่ซื้อให้ที่บ้านอยู่  แต่มีเหตุให้ผมซึ่งคือพี่ชายต้องใช้ห้องแถวในการทำธุรกิจเล็กๆเพราะออกจากงานประจำ  ทำให้ไม่ได้ขายห้องแถวแล้ว  ทำให้น้องต้องทำงานหนักและนานกว่าที่คิดไว้  แต่ก็ไม่ได้บ่นอะไรมากนัก  แต่พ่อแม่ก็เริ่มเห็นและสงสารว่าเครียดมาก  เลยตัดใจจะขายที่ดิน  แต่ก็ยึกยักเสียดายไม่ขาย  พอพ่อพุดเรื่องจะขายที่  น้องก็บอกว่าไม่อยากได้ไม่ต้องมายกให้  ตายแล้วก็เอาไปด้วย  งานศพจะเผาโฉนดไปให้  ถ้าไม่อยากเอาไปก็ยกให้ใครไปก็ตามใจ

มีมอเตอร์ไซค์แซงซ้ายฝ่าไฟแดงไปแล้วรถทางตรงชนล้ม  แม่ถามว่าน้องลงไปดูหน่อยมั้ย  น้องบอกดูด้วยตาแล้วไม่น่าเป็นไรมาก  ระบบแพทย์ฉุกเฉินมีอยู่แล้ว  แซงซ้ายเองสร้างความเสี่ยงเองก็ต้องรับผลเอง
จะชอบสอนหลานแนวดาร์กๆ  เช่น ความตายเป็นเรื่องธรรมดาทุกคนต้องเจอ  ต้องเตรียมตัวให้พร้อม  พึ่งพาตัวเองให้ได้เพราะสุดท้ายไม่มีใครที่เราไว้ใจได้ 100% เป็นต้น

น่าแปลกที่ทุกคนรอบตัวน้อง  เช่นเพื่อน  เพื่อนร่วมงาน  ญาติผู้ใหญ่  ยังมองน้องเป็นคนยิ้มแย้มแจ่มใส  อารมณ์ดี  มารยาทดี  คือกับที่บ้านน้องก็ปกติดี  จะมีบางครั้งเท่านั้นที่เหมือนความอดทนจะต่ำมาก

ปล. น้องไม่เคยโวยวายเสียงดังหรือพูดหยาบคายหรือทำอะไรรุนแรงในบ้านเลย

มีใครที่เคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างมั้ยครับ  แก้ไขยังไง  หรือท่านอื่นๆแนะนำเพิ่มเติมได้ครับ
ขอบพระคุณครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่