สักกายทิฏฐิ 20

"นอบน้อมแด่ พุทธธรรมสงฆ์ อันเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า" .................. อนิจจสูตรที่ ๑ ว่าด้วยความเป็นอนิจจังแห่งขันธ์ ๕ ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้:- สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ

เพราะมีอวิชชา(ธาตุ) เป็นปัจจัยนั่นเทียว ย่อมปรุงแต่งซึ่งอภิสังขาร 3(กรรม) อันเป็นบุญบ้าง อันมิใช่บุญบ้าง อันเป็นอเนญชาบ้าง เป็นตัวก่อให้เกิดอัตตภาพ -> วิญญาณ(ธาตุ)อันให้วิบากแห่งความเป็นไปเพื่อปฏิส

บทความต่อไปนี้มาจากการค้นคว้าและสรุปจากการพูดคุยผ่าน ChatGPT ผมไม่ยืนยันและตัดสินว่าผิดหรือถูก แต่อยากชวนเพื่อนๆมาร่วมอภิปรายประเด็นนี้กันครับ บทความ: “สังคายนา–อรรถกถา–และวิธีพิจาร

"นอบน้อมแด่ พุทธธรรมสงฆ์ อันเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า" ..................... อภินันทนสูตร ว่าด้วยผลแห่งความเพลิดเพลินและไม่เพลิดเพลินในขันธ์ ๕ พระนครสาวัตถี. ณ ที่นั้นแล ฯลฯ ดูกรภิกษุทั้งหลาย

“สังขารไม่อาจนิพพานได้” มีที่มาและความเข้าใจอยู่ในหลายระดับ ๑. ความหมายของ “สังขาร” สังขาร (saṅkhāra) = สิ่งปรุงแต่งทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นกาย ใจ หรือปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นเพรา

ฌานสูตร — ความสิ้นไปแห่งอาสวะเพราะอาศัยฌาน พระพุทธเจ้าตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย ความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลายอาศัยการเข้าฌานได้ ไม่ว่าจะเป็นปฐมฌาน ทุติยฌาน ตติยฌาน จตุตถฌาน หรืออรูปฌานทั้งหลาย เช่น อ

สัมโมหวิโนทนี อรรถกถาพระวิภังคปกรณ์ แปล ๔.สัจจวิภังค หน้า๑๒๕ วรรณนานิเทศวาร นิเทศทุกขสัจจ์ บัดนี้ พระผู้มีพระภาคเพื่อจะทรงแสดงจำแนกทุกข์เป็นต้น ที่ทรงยกขึ้นแสดงไว้โดยสังเขป จึงทรงเริ่มนิเทศวารนี้ว่า

อนิจจสูตรที่ ๑ ว่าด้วยความเป็นไตรลักษณ์แห่งขันธ์ ๕ พระนครสาวัตถี ฯลฯ ดูกรภิกษุทั้งหลาย รูปไม่เที่ยง สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้น...เป็นทุกข์ สิ่งใดเป็นทุกข์ สิ่งนั้น...เป็นอนัตตา สิ่งใดเป็นอนัตตา เธอท

หนึ่งประโยคประกอบด้วย ประธาน กิริยา กรรม ขันธ์5 รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน เป็นตัว กรรม ในประโยค เมื่อระลึกรู้อะไร จึงต้องมีครบทั้ง ประธาน กิริยา กรรม การระลึกรู้จึงจะสมบูรณ์ในแต่ละขณะ จิตตระหนัก