เราน้อยใจเรื่องแม่ค่ะ อยากปรึกษาทุกคน

สว้สดีค่ะ คือเรามีปัญหากับทางบ้านบ่อยๆคือเราเป็นผู้หญิงและเหมือนจะเป็นลูกรักในบ้านเลยก็ว่าได้แต่ทุกครั้งที่เราจะทำอะไรแม่มักจะทำเราเสมอ เช่น ตอนเราโทรคุยกับเพื่อนแม่จะถามว่า คุยกับใคร ทำไมต้องแอบคุย หรือ เวลาจะไปไหนอย่างเราทำงานสภาค่ะเรามีนัดประชุมออกเสวนาต่างๆเเม่เราไม่อยากให้ไปเท่าไหร่แต่เราก็อยากไปเพราะเป็นงานที่เรารักค่ะ เราห้ามกลับเกิน6โมงเย็นถ้าเลยคือโทรจิกเเล้ว เราเข้าใจค่ะว่าเขาห่วงเรามาก แต่เรารู้สึกไม่โอเคเท่าไหร่เลยมันบอกไม่ถูกค่ะ เราพูดอะไรไม่ได้แม่จะน้อยใจและจะทำประชดประชันใส่เราไม่พูดกับเราไล่ดราไปอยู่กับย่าและยาย ซึ่งแบบเขาก็บอกว่าไม่ได้ไล่แต่ให้ไปลองอยู่บ้าง เราก็เสียใจนะคะเเต่เราเป็นลูกเราผิดเสมอเราผิดตลอดผู้เป็นแม่ต้องถูกไม่ทีผิดเลยค่ะ5555555 วันนี้5/6/65 ตอนเย็นเวลา21:50 ได้เจอเหตุการเราไม่สอนหนังสือน้องค่ะ แต่เราก็บอกให้น้องไปหยิบกระเป๋ามาถ้าไม่อ่านก็นอนเพราะพน.ไปรร.ใช่มั้ยคะน้องก็เลือกจะนอนพอแม่กลับมาแม่บอกไปเที่ยวหลายวันกลับมาไม่คิดจะสอนน้องไม่ได้อ่านหนังสือกี่วันแล้ววเนหลังไม่ต้องไปไหนแล้วนะ เราตอบไปว่าก็บ้านมันน่าเบื่อ แล้วเขาก็พูดว่าถ้าเบื่อก็ไปอยู่กับย่าและยายนู้น เราบอกว่าถ้าโตกว่านี้จะออกไปเลย และเขาก็โกรธเราเรารู้สึกผิดมากค่ะมันเป็นแบบนี้บ่อยมากบางทีเราก็ปากไวไปบ้างพูดไม่รู้จักคิดก่อน เราโครตโกรธตัวเองเลยค่ะเราไม่รู้จะพูดกับใครให้เข้าใจดีไม่ต้องเข้าใจก็ได้ขอแค่รับฟังพอค่ะ เฮ้อ อึดอัดจัง