ผมรู้สึกว่าบางครั้ง ย่าผมก็พูดแรงจนเกินไป ผมก็เข้าใจว่า อาจจะเพราะไม่ได้เรียนหนังสือ ก็เลยไม่รู้จะเรียบเรียง คำพูดยังไง จะพูดอะไรก็พูดออกมาตรงๆ แบบไม่รู้ว่าอีกคนที่รับฟังจะเสียความรู้สึกหรือเปล่า ย่าผมเป็นคนตัดสินใจอะไรไม่ได้ แต่ก็แอบดื้อเงียบ บางทีไม่ชอบใจเปลี่ยนเรื่องคุย ไปคุยเรื่องอื่นแทนที่อยากคุย บางทีไม่อยากฟัง วางสายไปเลย ผมรู้ครับคงไม่มีย่าคนไหนไม่รักลูกหลาน แต่บางครั้งย่าไม่ยอมรับฟังอะไรเลย ว่าคนเราสามารถที่จะทำผิดพลดไปได้และไม่สามารถ้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรได้ เลยเกิดเหตุ ผมให้ย่าวิตกกังวนและคิดมาก อยู่เป็นประจำ กลัวว่าลูกหลานจะอยู่ยังไงถ้าย่าไม่อยู่แล้ว ย่าชอบพูดอยู่เสมอๆว่าเบื่อไ่ม่มีความสุข (สงสัยจะแอบน้อยใจที่ลูกหลานไม่มีเวลามาเยี่ยมบ่อยๆ) ว่าจะซื้อสุนัขให้เลี้ยงก็กลัวจะเบื่อ ว่าจะหาปลาให้เลี้ยงก็กลัวจะโดนบ่นว่าเปลืองอาหารปลา วันๆย่าก็มีทีวีเป็นเพื่อนล่ะครับ
บ้านใครมีคนแก่ อย่างเช่น ย่า หรือ ยาย บ้างครับ แล้วเป็นแบบนี้บ้าง