ผมเป็นคนชอบคิดมากตั้งแต่เด็กส่วนใหญ่เป็นคําพูดจากครอบครัวช่วงป.4ผมเก็บมาคิดแทบตลอดจนคิดว่าตัวเองเป็นเด็กเก็บกดช่วงป.5-ม.1ยังไม่มีอาการเพิ่มแค่คิดมากทั่วไปเหมือนเดิมแต่พอม.2มาผมเริ่มคิดอยากตายเวลาโดนครอบครัวบ่นผมก็คิดแหละเค้าบ่นเพราะเค้าเป็นห่วงเค้ารักผมเข้าใจตรงนั้นมาตลอดบางครั้งมันก็รู้สึกว่าตายไปก็จบๆแต่พอม.3มาวันนึงวันนั้นผมโดนบ่นหนักมากด่าด้วยแหละวันนั้นคือเป็นวันแรกที่รู้สึกเลยว่ากลัวผมไม่กล้ามองหน้าแม่กลัวทําแม่ผิดหวังผมโดนมองโดนกดดันผมก็ตัวสั่นผมไม่กล้าเริ่มทําอะไรเพราะกลัวคนอื่นผิดหวังตั้งแต่วันนั้นมาความคิดฆ่าตัวตายมันเยอะขึ้นมากๆมันเริ่มคิดแบบว่าไปให้โดนรถชนสิไปโดดตึกสิมันอยู่ในหัวผมมาตลอดเลยหลังจากนั้นผมขึ้นม.4มาผมโดนด่าผมก็คิดฆ่าตัวตายเหมือนเดิมแบบทุกๆครั้งเลยแต่หลังๆมาก็เริ่มมีความคิดว่าทําร้ายตัวเองกรีดแขนกรีดขายตัวเองบ้างผมมีคัตเตอร์อยู่ในห้องอันนึงผมเปิดออกมาหลายครั้งมากช่วงนี้แต่ผมไม่กล้าลงมือเลยผมร้องไห้บอกตัวเองเมื่อไหร่จะตายผมพึ่งอายุ16ผมยังอยากใช้ชีวิตยังอยากมีความสุขผมกลัวว่าวันๆผมจะฆ่าตัวตายจริงผมยังไม่อยากเป็นแบบนั้นเลย
อยากถามว่าตัวเองเป็นซึมเศร้าแล้วควรไปพบจิตแพทย์มั้ยครับ?