เราสังเกตุตัวเองมาตั้งแต่ขึ้นม.4 เป็นเวลา 1 ปีแล้ว ทึกครั้งที่เราทะเลาะกับแม่ โดนดุหรือโดนว่า อาการของเราอย่างแรกคือโกรธ แต่มันไม่ได้โกรธที่เขาด่าหรือต่อว่า แต่โกรธเพราะที่ผ่านมาโดนด้วยเรื่องที่ไม่ควรโดนมาตลอด จนเมื่อเดือน พ.ค.ที่ผ่านมา พ่อเราฆ่าตัวตาย ก่อนหน้านี้เราเคยคิดฆ่าตัวตายอยู่หลายครั้ง กินยาเกินขนาด 2 รอบ แต่ก็ไม่ได้ผล คอยหาเวลาที่คนไม่อยู่บ้านแต่ไม่กล้าทำสักที พอพ่อเราทำแบบนี้ มันเกิดแผลในใจเรามากกว่าเดิม ตอนนี้อาการของเรามันไม่ได้เป็นแค่โกรธ แต่มันมาทางการกระทำด้วย เราจะทุบหน้าขาตัวเองจนช้ำ หรือบางทีก็กำหมดแน่นจนมือชา รู้สึกเกร็งไปทั้งตัวจนชาไปหมด ชายันเหยือกเลยก็ว่าได้ เราเคยต่อยเตียงที่เป็นเหล็กแบบพลั้งมือไปเอง ไม่ได้ตั้งใจจะทำ ตบหน้าตัวเองเพื่อเตือนตัวเองจนขึ้นรอย หรือบางทีก็จะหยิกตัวเองตอนหลับ ตื่นมาก็มีรอยแผลเต็มไปหมด เวลาเป็นแบบนี้แม่เรามักจะบอกว่าเราแสดง เรากดดันคนอื่น แต่เราไม่ได้อยากเป็น เราแค่กลัวตัวเองว่าถ้าเราโตไปเป็นมากกว่านี้แบบควบคุมตัวเองไม่ได้จะเกิดเรื่องร้ายแรงมากกว่านี้ เราพยายามที่จะหนีไปพบจิตแพทย์ซึ่งมันอยู่ใกล้รร.เรามากๆ แต่แม่ก็มารับเราเร็วทุกวัน ปรึกษาสายด่วนก็ไม่ได้ช่วยอะไร ปรึกษาจิตแพทย์ออนไลน์มันก็ได้ผลเลย
อาการทางจิตแบบไหน