พิมพ์ไปน้ำตาเอ่อไป ขอระบายนิดนึงนะคะ 
      เราอายุ 26 ครอบครัวมี พ่อ แม่ ยาย เริ่มจาก แม่ติดการพนัน ติดตั้งแต่เรายังไม่เกิด
พ่อหัวอ่อน รักแม่มาก ยอมทุกอย่าง จนลามมาถึงยาย มีลูกคนเดียว ยกที่ให้ลูกหวังให้ทำกิน
แม่ ติดการพนันจนเรารู้แล้วว่าคงเลิกไม่ได้ แต่ ทุกคนพยายามคิดว่า เดี๋ยวก็ดีเดี๋ยวก็เลิกได้ 
ให้อภัยแม่กันตลอด พ่อเอาเงินสมบัติให้ หางานเอาเงินมาให้ แม่ไม่เคยเลี้ยงดูยายได้เลย ยายต้องทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเอง
เรากู้เงินเพื่อเรียนและหาค่ากินส่งตัวเองเรียน ไม่เคยเดือดร้อนพ่อแม่ จนเค้าคิดว่าเราเก่งพ่อไม่สนใจเราอีกแล้ว
............ และแล้ว วันที่ตัดสินทุกอย่างก็มาถึง แม่ติดหนักขึ้น พอไม่มีเงิน กู้นอกระบบ เขามาท้วงหน้าบ้าน พ่อก็ออกไปด่าเขา บอกไม่รู้ ไม่มี หนีไปแล้ว ปกป้องแม่เกินไปมาก จนแม่ทำแบบนี้เรื่อย ๆ มา 2-3 เจ้า สุดท้าย ต้องหนีจริง คนรับกรรม คือ ยาย ต้องคอยมารับหน้า กลัวก็กลัว เราเรียนอยู่ ตจว สงสารยายมาก พอผ่านไป แม่กลับบ้านมาอีก ไม่เลิก พ่อไม่มีเงินให้ แม่เริ่มขโมยทรัพย์สินยาย แหวน ทอง เงิน จนหมดเกลี้ยง 
เราโมโหมาก บอกจะแจ้งความจับ ยายก็ร้องไห้ด่าแม่ แต่ไม่ยอมให้แจ้งความ เราเลยแล้วแต่เวรแต่กรรมเลย
ต่อมา รถ ที่พ่อใช้ทำมาหากิน เอาไปจำนำ เราเคยช่วยเอาออกมา แล้วพ่อสัญญาว่าจะไม่เกิดขึ้นอีก เงินที่เราควรจะได้ใช้ เราก็ยอมเอาไปแลกรถคืนให้ 
ผ่านไป 1 เดือน เราเรียนจบ เลยไปหางานทำไกล ๆ ไม่อยากรับรู้ นึกว่าอะไรๆจะพ้น 
............ ยาย โทรมา บอก รถไม่อยู่แล้ว แม่เอาไปอีกแล้ว พ่อได้แต่บ่น ด่าแม่ ทะเลาะกันรุนแรง เราเลยบอกว่าตามนั้น 
เรื่องเลวร้ายที่สุดได้เริ่มขึ้น คือ เอาโฉนดไปจำนอง เพื่อเอารถออกมา เราไม่รุ้เรื่องลย รถออกมาได้ 1 อาทิตย์ แม่เอาไปเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือ บ้านจะโดนยึด ทำตัวไม่ถูก ห่วงแต่ยาย สุดท้าย บ้านสลาย แม่ไม่เลิก ติดคุก พ่อทำงานไปวัน ๆ บอกไม่มีบ้านก็เช่า ยายจะฆ่าตัวตาย เราอยากตายก่อนยายซะอีก 
ไม่รู้จะใช้ชีวิตยังไงต่อไปให้ไหวเลยค่ะ ........