คือเราเป็นคนที่มีความคิดลบๆเข้ามาในหัวตลอดเวลาที่ว่างให้คิด เป็นมาตั้งแต่เด็กแล้ว เช่นตอนกินข้าวก็นึกถึงเรื่องเศร้าๆบ้าง น่าอายๆที่เคยทำบ้าง และก็จะแสดงอาการตรงนั้นเลย ตอนเด็กๆเรานึกเรื่องน่าอายตอนกินข้าวอยู่แล้วก็แสดงอาการเขินอายบิดตัวซะตรงนั้นเลย เพราะคิดว่าเป็นเรื่องปกติ พอโตมาถึงได้รู้ว่ามันเป็นปัญหา ตอนล้างจานทุกครั้งถ้าเราไม่มีอารมณ์ร้องเพลง เราก็จะนึกถึงเรื่องที่เคยทำผิดบ้าง หรือเคยโดนกระทำบ้าง จนบางทีร้องไห้ออกมา ตัวสั่นบ้างก็มี มันกวนใจเรามากเลย เดี๋ยวนี้แค่เรื่องเล็กๆน้อยๆที่เราทำผิดกับคนๆนึงต่อให้เราขอโทษไปแล้วแต่ความรู้สึกผิดมันก็ไม่หายไปอยู่ดี ล่าสุดแม่เราบอกว่าเมื่อไหร่จะไปหาหมอ(เราเคยไปพบจิตแพทย์แต่ไม่ได้ไปตามนัดมาสักพักแล้ว) ทีแรกก็นึกว่าแม่หวังดีแต่พอฟังเหตุผลของเขาเรานอยด์ไปเลย เขาบอกว่าจะได้ไปเอายามากินแล้วนอนหลับจะได้ตื่นมาช่วยงานบ้าง ซึ่งปกติเราก็ทำงานในส่วนของเราอยู่แล้วแต่ดูเหมือนมันจะไม่เพียงพอสำหรับแม่ ที่เราไม่ได้ไปตามนัดเพราะช่วงที่เขาให้ยามาไม่ครบแล้วยาหมดไปเราไม่ได้ไปต่อเพราะยุ่งมากก็เลยเลื่อนนัดไปเรื่อยๆ แต่มันก็ทำให้เราไม่ดาวน์ในทุกๆเย็น อาการดิ่งน้อยลงเว้นแต่จะมีอะไรมากระตุ้น ซึ่งช่วงนี้ก็เยอะอยู่ เรารู้สึกได้ว่าเราเป็นคนที่ไม่เข้มแข็งเลย โดนว่านิดหน่อยก็เก็บมาคิดเสมอ เรากลัวการเข้าสังคมจังเลยค่ะ
มีใครเป็นบ้างมั้ยคะที่ไม่สามารถลบความคิดลบๆออกจากหัวได้