ขอเกริ่นก่อนนะคะคือเรากับแฟนคบกันได้ประมาณ​8-9เดือนแล้วแล้วช่วง1เดือนแรกคือโอเคมากๆแต่ช่วง2-3เดือนคู่เราเริ่มไม่ลงตัวหลายอย่างมากๆ เหมือน​ก็มีปัญหา​สะสมมาตลอดแต่ก็ตัดกันไม่ขาดสักทีเพราะเราก็รักเขามาก แล้วช่วง3เดือนกว่าๆเราได้ทำงานพาร์ทไทม์​แล้วเราก็ไปเจอกับผู้ชายคนหนึ่ง แล้วตอนนั้นเราเลยแอบนอกใจแฟนค่ะ เพราะเราอยากเลิกรู้สึกกับแฟนเรา แต่ผู้ชายที่เราแอบนอกใจด้วยเขาก็ดันมีแฟนแล้ว ปัญหาหลายอย่างก็เกิดตามมามากมาย แฟนเราก็จับได้ค่ะแต่ก็ให้อภัยแล้วแฟนก็พูดว่าเขาจะไม่มีทางทำแบบนี้เด็ดขาดเพราะเขารู้ว่าความรู้​สึกมันเป็นยังไง แต่เราก็ตัดขาดจากผู้ชายคนนั้นไม่ได้สักที จนแฟนเราเขาได้ไปฝึกงานที่ตจว แล้วเราเลยไปหาเขาแล้วเราได้เล่นคอมเขาจนไปเจอเรื่องที่เขาคุยกับเพื่อนผู้หญิง​ซึ้งมันค่อนข้างไม่ใช่ข้อความธรรมดาแล้วรู้ว่าตอนที่คบกับเราชอบไปนู้นนี้กับคนนี้ซึ้งไม่เคยบอกเราเลย ซึ้งส่วนตัวเรารับไม่ได้ค่ะ แล้วไปเจอข้อความกับเพื่อนที่ฝึกงานด้วยกันเราค่อนข้างไม่สบายใจตั้งแต่ตอนนั้น แล้วก็มีปากเสียงกันเขาก็บอกว่ามันไม่มีอะไรให้เชื่อใจเขาบอกเขามาอยู่นี้ก็ไม่ได้ไปไหนกับใคร ตอนที่ไปหาเขาคือช่วงคบกันได้ประมาณ​4เดือน แล้วหลังจากเรากลับมาจากไปหาเขาเรารู้ซึ้งเลยค่ะว่าความเจ็บเป็นยังไงเราเลยเข้าใจมากๆแล้วเราก็เลยตัดขาดจากผู้ชายที่เราแอบนอกใจด้วยแบบ100% แล้วช่วงที่เราจับได้อีกคือช่วงจะครบ9เดือน เรามารู้ว่าเขาไปชอบเพื่อนที่ฝึกงานซึ้งผู้หญิง​ก็มีแฟนแล้วเหมือน​กันแล้วรู้ว่าแฟนชอบแอบทักไลน์​ไปหา ชอบไปไหนมาไหนด้วยกันผู้หญิง​ก็มาเล่นห้องแฟน อันนี้แฟนผู้หญิง​เล่าให้ฟังนะคะ คือหน้าเราชาเลยค่ะไหนคำบอกว่าเชื่อใจเรารอเขามาตลอดที่เขาไปฝึกงานรอเจอ มาวันนี้เราเหมือน​โดนหักหลัง​มากๆเลยค่ะ
จะว่าเหมือนเวรกรรม​ก็ได้ค่ะแต่เหมือนเราก็ตัดขาดจากสิ่งที่เราทำเขาก็เคยทำแต่ก็ไม่ร้ายแรงเท่าเราแต่เราก็เชื่อมั่นในเขาเชื่อกับคำพูดว่าจะไม่ทำ ซึ้งมันแค่รู้​สึกผิดหวังและโดนหักหลังจากคำพูดของคนที่เราเชื่อใจ

อาการจากที่เลิกกัน

วันแรกที่เลิกกัน เราสติแตกมากเลยเราเหมือน​คนบ้ามากเราแทบไม่ได้นอนเลยวันนั้นมันรู้สึกแย่มาก เราเริ่มทำร้ายตัวเองแบบเราไม่ได้สติเลยนะคะอยู่​ๆเราก็ตบหน้าตัวเอง กินข้าวไม่ได้ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไรเลย

ช่วง2-3วันต่อไป เราเริ่มกินข้าวได้ค่ะแต่เหมือนกินหนักมากเพราะเรารู้สึกทั้งเครียดและเหนื่อยและยังยอมรับกับการเปลื่ยนแปลงไม่ได้ สุขภาพจิตเราแย่มากค่ะเราเอาแต่นอน คำแนะนำคนอื่นที่บอกให้เราดูหนัง ฟังเพลง คุยกับเพื่อน ออกไปข้างนอก เราไม่สามารถ​ทำอะไรได้สักอย่างเลยค่ะ เหมือน​เรารู้สึกเราค่อยข้างไม่เปิดใจรับอะไรเลยไม่มีอะไรที่สามารถฮีลใจเราได้เลย มันเหมือนฝันร้ายของเราไปเลยอะค่ะ ออกไปข้างนอกเราก็ไปร้องไห้ แบบมันไม่มีอะไรช่วยเราได้เลย ตอนนั้นมีส่องมีคุยกับแฟนเก่านะคะ แต่เหมือนทุกอย่างยิ่งแย่ เพราะก็เห็นเขาไปไหนมาไหนกับผู้หญิง​คนนั้นอยู่

ช่วง1อาทิตย์​เหมือนแฟนผู้หญิง​เลิกกับผู้หญิงเพราะแฟนเก่าเราเพราะเขาไปเที่ยวด้วยกัร เรายิ่งรู้สึก​แย่มาก คนที่เรารักคนที่เราไว้ใจอะค่ะคนที่ให้คำมั่นเราไม่คิดเลยจะทำแบบนี้ เราเลยทักไปด่าผู้หญิงกับแฟนเก่าเรายอมรับค่ะว่าเรื่องมันจบเราก็ไม่ควรไปยุ่งแต่เราแค่รู้​สึกแย่จากสิ่งที่พวกเขาทำมากๆ เรากว่าจะผ่านไปได้แต่ละวันแต่ทำไมคนอื่นเขาได้ใช้ชีวิตกันแล้ว มันยิ่งเหนื่อยมากเลยค่ะ ตอนนั้นรู้สึกทำไมเรื่องนี้มันถึงต้องเกิดขึ้นกับเรา แล้วแบบจากที่เราเข้าไปยุ่งแฟนเก่าเราก็ไม่พอใจเป็นอย่างมากเราพยายามเตือนเขามากๆแต่ยอมรับค่ะคนมันได้เปลื่ยนบวกกับเราก็ทั้งสุขภาพ​จิตแย่ ทั้งเครียดทั้งเหนื่อย  เลยเลิกติดต่อเลยกันเพราะเหนื่อยจนไม่รู้​จะเหนื่อยยังไง 

หลังจากเหตุการ์​ณนี้ช่วง8-9วันหลังจากที่เลิกกัน
เราเริ่มมีอาการเครียดมาก  เอาแต่นอนแบบนอนมันเกือบทั้งวันดื่มเหล้าดูดบุหรี่​เพื่อให้ผ่านแต่ละวันไปได้เหมือนมันไม่มีอะไรช่วยฮีลใจเราด้วย ก่อนนอนเครียดคือเครียดแบบมากๆเอาแต่นั้งกัดเล็บตัวเอง แม่ก็เอาแต่ว่าเราไม่ทำอะไรตอนนั้นเราพยายามเข้มแข็งจริงๆค่ะ  ยิ่งโดนว่ายอมรับว่าก็ยิ่งแย่นะคะ เราพยายามแสดงออกว่าเราโอเคทั้งทีสุขภาพจิตเราแย่มากจริงๆ อาการเราเหมือน​อยู่​สภาวะซึม​เศร้าที่ไม่ใช่โรคซึมเศร้า​  ตอนนั้นค่อนข้างกลัวใจตัวเองบวกกับเป็นห่วงตัวเองเพราะวันๆเราแทบทำอะไรไม่ได้เลยเอาแต่นั้งมองนาฬิกา​ให้ผ่านแต่ละวันไปได้ 

หลังจากผ่านไป2อาทิตย์​ เราสามารถ​ดูหนังฟังเพลง ได้แล้วค่ะ เราสามารถ​คุยกับเพื่อนได้แล้ว ตอนแรกตั้งใจจะไปหาหมอ แต่อาการดีขึ้นก็ดีใจกับตัวเองมากๆค่ะ 

แต่ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านเราคิดอะไรไม่รู้​ค่ะเราไปส่องแฟนเก่าเเล้วไปเจออะไรที่ทำอะไรเจ็บอีกแล้วเรามีอาการตัวชาใจชาหน้าชาไปทั้งตัวเจ็บหัวใจมากๆเหมือน​ช่วง2อาทิตย์​แรกที่เลิกกับแฟนเก่าเลยค่ะ มันแบบหนักอึ้ง รู้แค่อยากนอน ก็นอนแล้ววนลูปเดิมรุ้สึกแย่ เหมือน เข้าสภาวะซึมเศร้ากะทันหัน  แล้วรุ้แค่อยากตายจะตายๆอย่างเดียว แต่เรากลัวตายมากนะคะแต่เหมือนสุภาพจิตเราอ่อนมาก คิดแบบกะเขียนจดหมายลาตายยังไม่มีแรงมีแต่จะตายๆแบบไม่เอาแล้วไม่ไหวดิ่งจนไม่รู้ จะดิ่งยังไง แบบเราเกือบยื้อตัวเองไม่ได้จนเรางงมากว่าเพราะอะไรแล้วสัก2-3ชมแบบก็ดีขึ้น แต่ตอนที่เราอยู่กับความรู้สึกนั้นเรากลัวมากๆนะคะมันรู้สึกอยากเอาปืนมาจ่อหัวให้ตายตอนนั้นเลย มันรู้สึกมันชามันเจ็บหัวใจมากๆๆๆเหมือน​เราจมดิ่งจนเราก็ไม่สามารถ​ฉุดตัวเองได้

ส่งท้าย
ใครมีคำแนะนำยังไงบ้างคะ คือเรากลัวใจตัวเองมากจริงๆ แต่เรารู้สึกเรารู้สึกดีขึ้นมากเพราะไม่ได้ติดต่อกับเขาแล้ว  เราควรพบจิตแพทย์​ดีมั้ย จริงๆอาการเครียดเพราะเรื่องนี้ก็มีอยู่ค่ะเพราะเป็นคนชอบคิดมากด้วย บวกกับเป็นคนสุขภาพจิต​ไม่ได้เข้มแข็งมาก  
ปล.เราพิมพ์​ผิดหรือใช่คำพูดไม่เหมาะสม​ยังไงต้องขอโทษ​ก่อนล่วงหน้านะคะถ้าเห็นว่าเราพิมพ์​ผิดอย่างไรสามารถทักท้วงได้นะคะ🙏🙏

สำหรับใครที่เจอเหมือนกันก็ขอให้เข้มแข็ง​ให้มากๆนะคะเราจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกันนะคะหรือสามารถทักมาคุยกันหลังไมค์​ได้ค่ะ