ผมมีเรื่องที่อยากเล่าให้ฟัง เผื่อจะทำให้ผมสบายใจขึ้นบ้าง /// ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง ตอนที่ได้เจอครั้งแรกเขาเป็นคนดีรู้สึกว่าผมจะต้องเข้ากันได้ดีแน่ๆ และพวกเราก็เป็นเพื่อนที่สนิทกันมาโดยตลอด มีการหยอกล้อกันตามประสาเพื่อน แต่พอมาถึงวันหนึ่ง ก็รู้สึกว่าเพื่อนคนนั้นแปลกไป เริ่มที่จะไม่คุยกับผมเหมือนเคย ไม่หยอกล้อกันเหมือนเคย ถึงขั้นที่รู้สึกว่าอคติกับผมคนเดียว แต่กับเพื่อนคนอื่นกลับทำตัวตามปกติ ผมก็คิดแล้วคิดอีกว่าได้ทำอะไรที่เพื่อนคนนี่ไม่ชอบรึปล่าว แต่ก็คิดไม่ออกจริงๆ พอผมจะคุยด้วยก็คุยแบบขอผ่านๆไปทีแบบนี้ ผมก็เลยขอยอมแพ้ที่จะคุยด้วยแล้ว ก็ถือว่าเป็นเพื่อนที่ห่างๆกันก็พอแล้ว /// ผมคิดแบบนี้ดีแล้วใช่ไหมคับ
มีเพื่อนคนหนึ่งที่สนิทด้วยกันมากแต่พอเวลาผ่านไปก็รู้สึกว่าเย็นชาใส่แล้วไม่สนิทกันเหมือนแต่ก่อนคับ