ตอนอยู่กับ  พี่ ป้า น้า อา ตา ยาย  ยิ้มหัวเราะเฮฮา

พอกลับมาบ้านอยู่กับลูกอย่างผม  อยู่ๆน้ำตาไหล ร้องไห้  ผมถามก็บอกไม่มีอะไรๆ
เป็นหลายครั้ง  ก็บอกไม่มีอะไรๆ   ผมเดาว่าเรื่องทะเลาะกับพ่อแน่นอน

แต่แม่ไม่ยอมคุยอะไรกับผม  แต่ชอมาร้องไห่ให้ผมเห็นประจำ
แต่อยู่กับ  ตา  (พ่อของแม่)  ยาย (แม่ของแม่ผม)   ป้า (พี่ของแม่) น้า(น้องของแม่)
ยิ้มแย้มเฮฮาตลอด

คือสงสัยจงใจมาร้องไห้  ให้ผมเห็น แต่กลับบอกผมว่าไม่มีอะไร  พยายามหลีกเลี่ยงการคุย
รู้สึกย้อนแย้งแปลกๆ  ถ้ามาร้องไห้ให้ลูกเห็นแสดงว่าอยากปรึกษาลูก  แต่นี้กลับบอกว่าไม่มีอะไร  ผมยิ่งงงหนักมาก

และรู้สึกไม่สบายใจมากๆครับ ผมอายุ 13 อยู่ ม.1  ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ ได้แต่บอกแม่ว่าให้ใจเย็นๆ
แต่การที่แม่มาร้องไห้ให่ผมเห็นทุกวัน  (จงใจแน่นอน)  แล้วบอกไม่มีอะไร   มันทำให้ผมยิ่งไม่สบายใจหนักกว่าเดิม

ผมยังเด็กวุฒิภาวะยังไม่สูง  ต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้  รู้สึกแย่มากเลยครับ  ทีกับตา ยาย ป้า น้า ทำไมปกปิดอาการมิดชิด แต่กับผมกลับไม่ปิด แต่ไม่ยอมคุย

ขอคำแนะนำหน่อยครับ