คือเรามักจะโดนเพื่อนหรือแม่ พี่ เอาเราไปพูดให้กันฟัง เรารู้นะเราก็อยู่ในเหตุการณ์ แต่เราก็ได้แต่ยิ้มหัวเราะตามสไตล์ตัวเอง เราพยายามที่จะอธิบาย แต่ก็ไม่มีใครฟังและเชื่อ เราก็ได้แต่เงียบและไม่พูดอะไร กลั้นน้ำตาและความรู้สึกไว้ว่าอย่าร้องไห้ต่อน่าเขาให้ได้ ก็จะแอบไปร้องไห้คนเดียวตลอด เราเศร้ามาก เพราะเรื่องของเราบางที่เค้าก็เข้าใจผิดพูดให้เรานู้นนี่นั่น บอกเราเป็นคนงี้งั้น ทั้งๆที่เราก็พยายามพูดเหตุผลของเราไป แต่เราก็ทำไรไม่ได้ เราควรทำไง บอกเราที เราเศร้าไปหมด
น้อยใจครอบครัวกับเพื่อน รู้สึกตัวเองไม่มีค่า ขอคำปรึกษาขอร้องจริงๆ เราไม่มีใครพอจะให้อธิบายอีกแล้ว