สวัสดีครับ ตามหัวข้อครับ ผมเป็นคนเฮฮาบ้าบอยิ้มหัวเราะเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่น แต่เวลาที่ผมอยู่คนเดียวผมกลับรู้สึกเศร้า ผมชอบเก็บเรื่องเล็กๆน้อยๆมากคิดมากอะครับ ใครพูดอะไรกระทบจิตใจนิดหน่อยก็รู้สึกเฟลอะครับ บางครั้งถึงกับร้องไห้โฮในห้องคนเดียวอะครับ ผมเป็นคนขี้น้อยใจครับ ยกตัวอย่างวันนี้ ผมขอแม่เรียนพิเศษในเมือง แต่แม่กลับตอบว่าจะเอาเงินที่ไหนเรียน ... ผมก็รู้สึกน้อยใจตัวเองอะครับว่าทำไมผมไม่มีโอกาสเหมือนคนอื่น ผมก็เห็นใจแม่นะครับว่าเศรษฐกิจมันไม่ดี ฐานะเราก้ไม่ได้ดี ผมก็เลยคิดมากแล้วก็ร้องไห้อะครับ ประเด็นคือผมอยากรู้ว่าอาการแบบนี้ เข้าใกล้โรคซึมเศร้ารึเปล่าครับ และอยากปรึกษาอะครับ ว่าผมควรทำไงไม่ให้คิดมากขนาดนี้ ขอบคุณครับ
ต่อหน้าคนอื่นผมเฮฮาบ้าบอมาก แต่เวลาอยู่คนเดียวกลับร้องไห้หนักมาก ผมจะเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่าครับ?