ถ้าคุณคิดว่ากำลังโดนโกหกอยู่ คุณจะถามเขาตรง ๆ หรือว่าแกล้งทำเป็นไม่รู้คะ?

ถ้าเป็นสมัยก่อน
เราซักเอาความ จนต้องสารภาพ หรือ จนมุมกันไปข้างแหละ เราถึงจะยอม

เราถือสามาก หากใครมาโกหกเรา
ถือสามาก ถึงขนาด ไม่คบหาสมาคมต่อค่ะ  เลิกคบกันไปในทุกสถานะ
เรามองว่าคนเรา หากจะมีปฏิสัมพันธ์กัน  ความซื่อสัตย์ _ ความจริงใจต่อกันสำคัญที่สุด

แต่ปัจจุบัน
เราเพิ่งถูกโกหกเฉพาะหน้ามา / ถูกโกงมา (จากคนที่เราไว้ใจมานาน)

เราเองก็เพิ่งรู้ว่าปฏิริยาสนองกลับของเรา จะเป็นแบบนี้
คือ เราไม่พูดถึงในทำนองว่ารู้ทันเลยค่ะ

แค่ให้งานที่เหลืออยู่ผ่านไปได้
เราไม่เอาความใดๆต่อ เพราะเห็นว่าไม่มีประโยชน์กับผู้ใด หากจะฟื้นฝอยหาตะเข็บ

เรามั่นใจว่า ใครทำกรรมใดไว้ ย่อมได้รับผลของกรรมนั้นเสมอล่ะ
เราจะไม่รับบทเป็นผู้ลงทัณฑ์ใคร ให้เสียเวลา

แม้จะเสียใจแม้จะผิดหวัง
เรากลับเก็บความรู้สึกได้ดีขึ้นกว่าสมัยสาวๆเยอะเลย

อืม … ความแก่ก็มีข้อดีด้วยประการฉะนี้แล