สวัสดีค่ะ จขกท.กำลังจะเข้ามหาลัย
ค่ะ ชีวิตที่ผ่านมาตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยออกนอกลู่นอกทางไม้เคยห่างจากสายตาพ่อแม่เลย เสาร์ อาทิตย์ เพื่อนๆนัดกันไปเที่ยว ส่วนเราไม้เคยเลย ไปเที่ยวต้องไปกับพ่อแม่ตลอด มือถือต้องเช็ค การเรียนไม่แย่ค่ะ เราสามารถเอาเกรดยื่นสายวิทร.รใหญ่ได้โดยที่ไม่ต้องสอบเข่า แต่พ่อกับแม่ ไม่เคยไว้ใจปล่อยให้ทำอะไรคนเดียว จน จบม.6 เราอึดอัดมาก คือพูดกับตัวเองไว้ว่าจบม.ปลายแล้วอยากจะใช้ชีวิตของตัวเองไม่อยากให้ใครมาบังคับรึอยู่ในสายตาใครตลอด แต่โดนพูดดักไว้ว่า ถ้าไปเรียนต้องอยู่หอในเท่านั้น ห้ามนอนหอนอก ห้ามเที่ยวกลางคืน ไปไหนต้องขอ ห้ามมีแฟนจนกว่าจะจบปริญญาตรีให้พ่อแม่ เลยคิดจะทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เพราะอยากเลือกแบบที่คิดไว้ เขาไม่เห็นด้วยก็ไม่ขอใช้เงินเขา อยากอยู่ที่ที่น่าอยู่ หอในบางทีเราจะได้เมทดีไม่ดีน่าอยู่รึไม่ แทบไม่มีสิทธิ์เลือกเลย เราขอมากสุดแค่อยู่หอนอก ไม่เที่ยวไม่มีแฟนไม่นัดเจอผู้ชาย อาจทำให้ได้ แต่เขาไม่อณุญาตให้ทำ พูดกลับมาว่า'พ่อแม่มีให้ขนาดนี้จะไปเป็นลูกน้องเขาหรอ อายรับไม่ได้ พ่อแม่มีให้ไม่ต้องไปทำงานหรอก'(บ้านเราฐานะค่อนข้างได้เปรียบกว่าคนอื่นๆค่ะ คงเพราะแบบนี้เลยเลี้ยงเหมือนไข่ในหิน) ต่อค่ะ พ่อเราบอกว่า จะอยากไปอยู่คนเดียวยังไม่รู้จักโลกภายนอกเลยว่าเป็นยังไง ใช่ค่ะเขาพูดถูกแต่เราไม่ได้เป็นคนเลือกที่จะไม่ทันคนไม่ทันโลก เราเถียงไม่ได้เพราะเขาพูดถูก แต่เราจะเอาโอกาสจากไหนรับรู้โลกภายนอก ได้มากสุดจากอินเตอร์เน็ต ได้จากการเข้าออฟฟิตแทนแม่ ได้พบเจอลูกค้าลักษณะต่างๆ ทั้งดีและไม่ดี คนเกรงใจและไม่เกรงใจ แต่แทบไม่ทันคนเลยบางคนเอาเปรียบเรารู้ตัวอีกทีก็ขาดทุน เราเลยบอกพ่อไปประมาณนี้
จะทันคนได้ไงอยู่แต่บ่าน เค้าบอกว่าจะอยากออกไปยังรับผิดชอบตัวเองไม่ได้เลย พอปล่อยไปเรียนมาจะไปต่อปริญญาพอออกสายตาพ่อแม่ ถ้าไปเอาผัวไปท้องขึ้นมาจะทำยังไง'' เราก็ถามกลับว่า พ่อแม่เป็นคนเลี้ยงหนูมาทำไมพูดแบบนี้หนูจะเป็นยังไงหนูมีสิทธิ์ได้เลือกไหม พ่อให้ค่าหนูน้อยเกินไป พ่อให้ทำอะไรหนูก็ทำทำได้ทุกอย่างไหม เรื่องผู้ชายเคยเห็นลูกตัวเองมั่วกับใครไหมแน่ใจใช่มั้ยว่ารู้จักลูกดีสั่งสอนปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก ยังระแวงขนาดนี้ ตั้งแต่เลี้ยงมาลูกพ่อ3คน เคยเห็นพวกหนูแรดใจแตกไหม พวกหนูก็มีความคิดไม่ใช่ไม่คิดอะไรเลยรอแต่ให้คนอื่นมาบอกว่าต้องทำยังไง '' เค้าบอกว่าเค้าผ่านอะไรมาก่อน กว่าพ่อจะมีได้ขนาดนี้ดูพ่อเป็นตัวอย่างไม่อยากให้พลาดไม่อยากให้ล้มเหลว คือเราเข้าใจพ่อเลยเค้าเป็นห่วง จริงๆ เราก็ห่วง กลัวจะทำไมได้แบบพ่อกลัวพ่อจะเสียหน้าถ้าลูกไม่ได้ดี ชีวิตเราอาจเพิ่งเริ่มคงยังไม่เข้าใจอะไรหลายอย่าง แต่ขอเถอะขอใช้ชีวิตแบบสักครั้งขอได้ทำ ชีวิตวัยรุ่นเหมือนคนอื่นๆ ขอมากสุดแค่นอนหอนอกก็ได้ คอนโดที่ปลอดภัย เท่าที่เราจะจ่ายไหวถ้านอนหอนอกเราไม่เป็นถาระครอบครัวแน่นอนค่ะ เพราะมีอาชีพของตัวเองอยู่ แต่ปัญหาคือทำไม่ได้ เพราะพ่อแม่ไม่ไว้ใจ แบบนี้จะพิสูจน์ให้แกเห็นยังไงคะ ว่าเราสามารถตัดสินใจเองได้
(เราพิมพ์ไม้เอก แต่ทำไมเป็นไม้โทคะกลายเป็นพิมพ์ผิดเลยค่ะ)
อยากระบายและขอคำแนะนำค่ะ TT
ค่ะ ชีวิตที่ผ่านมาตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยออกนอกลู่นอกทางไม้เคยห่างจากสายตาพ่อแม่เลย เสาร์ อาทิตย์ เพื่อนๆนัดกันไปเที่ยว ส่วนเราไม้เคยเลย ไปเที่ยวต้องไปกับพ่อแม่ตลอด มือถือต้องเช็ค การเรียนไม่แย่ค่ะ เราสามารถเอาเกรดยื่นสายวิทร.รใหญ่ได้โดยที่ไม่ต้องสอบเข่า แต่พ่อกับแม่ ไม่เคยไว้ใจปล่อยให้ทำอะไรคนเดียว จน จบม.6 เราอึดอัดมาก คือพูดกับตัวเองไว้ว่าจบม.ปลายแล้วอยากจะใช้ชีวิตของตัวเองไม่อยากให้ใครมาบังคับรึอยู่ในสายตาใครตลอด แต่โดนพูดดักไว้ว่า ถ้าไปเรียนต้องอยู่หอในเท่านั้น ห้ามนอนหอนอก ห้ามเที่ยวกลางคืน ไปไหนต้องขอ ห้ามมีแฟนจนกว่าจะจบปริญญาตรีให้พ่อแม่ เลยคิดจะทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เพราะอยากเลือกแบบที่คิดไว้ เขาไม่เห็นด้วยก็ไม่ขอใช้เงินเขา อยากอยู่ที่ที่น่าอยู่ หอในบางทีเราจะได้เมทดีไม่ดีน่าอยู่รึไม่ แทบไม่มีสิทธิ์เลือกเลย เราขอมากสุดแค่อยู่หอนอก ไม่เที่ยวไม่มีแฟนไม่นัดเจอผู้ชาย อาจทำให้ได้ แต่เขาไม่อณุญาตให้ทำ พูดกลับมาว่า'พ่อแม่มีให้ขนาดนี้จะไปเป็นลูกน้องเขาหรอ อายรับไม่ได้ พ่อแม่มีให้ไม่ต้องไปทำงานหรอก'(บ้านเราฐานะค่อนข้างได้เปรียบกว่าคนอื่นๆค่ะ คงเพราะแบบนี้เลยเลี้ยงเหมือนไข่ในหิน) ต่อค่ะ พ่อเราบอกว่า จะอยากไปอยู่คนเดียวยังไม่รู้จักโลกภายนอกเลยว่าเป็นยังไง ใช่ค่ะเขาพูดถูกแต่เราไม่ได้เป็นคนเลือกที่จะไม่ทันคนไม่ทันโลก เราเถียงไม่ได้เพราะเขาพูดถูก แต่เราจะเอาโอกาสจากไหนรับรู้โลกภายนอก ได้มากสุดจากอินเตอร์เน็ต ได้จากการเข้าออฟฟิตแทนแม่ ได้พบเจอลูกค้าลักษณะต่างๆ ทั้งดีและไม่ดี คนเกรงใจและไม่เกรงใจ แต่แทบไม่ทันคนเลยบางคนเอาเปรียบเรารู้ตัวอีกทีก็ขาดทุน เราเลยบอกพ่อไปประมาณนี้
จะทันคนได้ไงอยู่แต่บ่าน เค้าบอกว่าจะอยากออกไปยังรับผิดชอบตัวเองไม่ได้เลย พอปล่อยไปเรียนมาจะไปต่อปริญญาพอออกสายตาพ่อแม่ ถ้าไปเอาผัวไปท้องขึ้นมาจะทำยังไง'' เราก็ถามกลับว่า พ่อแม่เป็นคนเลี้ยงหนูมาทำไมพูดแบบนี้หนูจะเป็นยังไงหนูมีสิทธิ์ได้เลือกไหม พ่อให้ค่าหนูน้อยเกินไป พ่อให้ทำอะไรหนูก็ทำทำได้ทุกอย่างไหม เรื่องผู้ชายเคยเห็นลูกตัวเองมั่วกับใครไหมแน่ใจใช่มั้ยว่ารู้จักลูกดีสั่งสอนปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก ยังระแวงขนาดนี้ ตั้งแต่เลี้ยงมาลูกพ่อ3คน เคยเห็นพวกหนูแรดใจแตกไหม พวกหนูก็มีความคิดไม่ใช่ไม่คิดอะไรเลยรอแต่ให้คนอื่นมาบอกว่าต้องทำยังไง '' เค้าบอกว่าเค้าผ่านอะไรมาก่อน กว่าพ่อจะมีได้ขนาดนี้ดูพ่อเป็นตัวอย่างไม่อยากให้พลาดไม่อยากให้ล้มเหลว คือเราเข้าใจพ่อเลยเค้าเป็นห่วง จริงๆ เราก็ห่วง กลัวจะทำไมได้แบบพ่อกลัวพ่อจะเสียหน้าถ้าลูกไม่ได้ดี ชีวิตเราอาจเพิ่งเริ่มคงยังไม่เข้าใจอะไรหลายอย่าง แต่ขอเถอะขอใช้ชีวิตแบบสักครั้งขอได้ทำ ชีวิตวัยรุ่นเหมือนคนอื่นๆ ขอมากสุดแค่นอนหอนอกก็ได้ คอนโดที่ปลอดภัย เท่าที่เราจะจ่ายไหวถ้านอนหอนอกเราไม่เป็นถาระครอบครัวแน่นอนค่ะ เพราะมีอาชีพของตัวเองอยู่ แต่ปัญหาคือทำไม่ได้ เพราะพ่อแม่ไม่ไว้ใจ แบบนี้จะพิสูจน์ให้แกเห็นยังไงคะ ว่าเราสามารถตัดสินใจเองได้
(เราพิมพ์ไม้เอก แต่ทำไมเป็นไม้โทคะกลายเป็นพิมพ์ผิดเลยค่ะ)