'เลี้ยงลูกยังไงให้ลูกไม่อยากกลับบ้านวะ'
เป็นคำถามที่เพื่อนจขกท.ถาม
บ้านจขกท.ค่อนข้างเข้มงวดกับทุกๆ เรื่อง แม้แต่เวลาในการอาบน้ำ สระผม (ทำดึกมากๆก็โดนด่าหูชา)
จขกท.โดนเลี้ยงมาแบบไม่ตามใจ เรื่องกิน เรื่องเสื้อผ้า(ตอนม.4ใส่กางเกงยีนส์ไปหาคุณปู่ โดนติมานิดนึงว่าเป็นสาวแล้วเหรอ ใส่กางเกงแบบนี้ เด็กอยู่นะ บลาๆๆ •จำไม่ได้ละ)
ตอนเด็ก ไปเที่ยวไกลๆบ้านไม่ค่อยจะมีหรอก นานๆ ทีสองสามปีหนจะได้ไปต่างจังหวัดกับเค้า พอโตมาหน่อยเริ่มเป็นวัยรุ่น ดูหนังกับเพื่อน ไปกินหมูกระทะ กินเลี้ยงบ้านเพื่อน ทำงานกลุ่มบ้านเพื่อน งานกีฬาสีโรงเรียน ( ไม่เคยได้นอนค้างที่ไหนเลย กลับดึกแค่ไหน ตีสองตีสาม ก็หาคนมารับให้ได้ บางทีจขกท.ก็อยากอยู่กับเพื่อนๆบ้าง บางทีงานไม่เสร็จก็มารับละ ปล่อยเพื่อนๆเค้าทำไป...นอกจากเข้าค่ายลูกเสือ ค่ายคุณธรรม ก็ไม่เคยได้นอนนอกบ้าน (เข้าค่ายยังตามมาดูเช้าเย็น))
ครั้งแรกในชีวิตที่กลับดึกสุดๆ ก็ตอนกีฬาสี ต้องทำสแตน ป้าย อีกเยอะแยะ กลับเกือบๆตีสาม กลับกับเพื่อนด้วย โดนด่าอีก ว่าทำไมไม่ลอกให้ไปรับ จขกท.เกรงใจเพราะมันดึกมาก กลับจะอันตรายด้วยที่ปลุกกลางดึกให้มารับ จริงๆขอนอนโรงเรียนเพราะต้องตื่นก่อนหกโมงเช้าไปแต่งหน้าทำผมถือป้ายชบวน (ก็มาส่งอีก)
เคยคุยว่า หนูสงสารพ่อนะ มารับมาส่งตลอดเลย หนูกลับดึกหนูมีเพื่อน เค้ามีรถ พ่อก็บอกว่า สงสารพ่อก็อย่ากลับดึกสิ
ปกติจขกท.จะนั่งรถรับส่งไปเรียน พอตอนเย็นก็ไปเนียนพิเศษ ซึ่งจะซ้อนมอไซค์เพื่อนไปเพราะไม่ไกลจากโรงเรียนมาก พอเลิกเรียนพ่อก็มารับกลับ อยากจะไปนั่งคุยกับเพื่อนต่อร้านนมบ้างไม่เคยมี
จขกท.ติ่งเกาหลี ช่วงแรกๆ พ่อด่าแทบพัง ว่าเพลงภาษาอะไร แล้วนี่เอารูปใครมาติดห้อง กว่าจะคุยกันเข้าใจ โปสเตอร์เกือบโดนฉีก
เรื่องเพื่อน จขกท.เป็นคนเพื่อนเยอะ ด้วยความที่เป็นคนตลก(?)55555 (แต่ตอนพิมพ์นี่เครียดมาก) เพื่อนส่วนใหญ่ก็ผู้ชาย ผู้หญิงจะมีน้อยหน่อย ไม่รู้ทำไมนะ แค่ไม่ชอบนิสัยผญ.บางอย่าง (ซึ่งไม่ชอบบางนิสัยของตัวเองเช่นกัน งงมั้ย จขกท.เริ่มงงตัวเอง5555)
เมื่อเราเป็นผู้หญิง แล้วเพื่อนผู้ชายเยอะ ก็ถูกติบ่อยๆ กลัวว่าไปกับพวกนั้นแล้วกลัวโดนลากเข้าห้องเขาบ้าง กลัวโดนรุมโทรมบ้าง กลัวจะไปมีอะไนไปนอนกับผู้ชายพวกนั้น ซึ่งไม่เคยทำ ไม่คิดจะทำด้วย ก็เพื่อนอ่ะ -..-
เรื่องแฟน ถูกสั่งห้ามไม่ให้มีตั้งแต่เด็ก บอกโตก่อน รอเรียนจบ มีงานดีๆทำ (ตอนนี้ 20 แล้ว ไม่เคยมีแฟน มีเข้ามาบ้าง ก็ปฏิเสธไป เพราะกลัวพ่อเสียใจที่ไม่เชื่อฟัง บวกกับกลัวจะโดนด่า)
และล่าสุด สามวันก่อน ไปหาเพื่อนที่หอ ใกล้ๆ ม.ที่เรียน พ่อบอกไม่ให้เกินสองทุ่มนะ ก็ตอบไปว่า โหพ่อ หนูไปทำโปรเจค ไม่รู้เสร็จกี่โมงอ่ะ (เอารถไปเองค่ะ เริ่มไปไหนมาไหนเองละ จขกท.ไม่ได้อยู่หอ เพราะจากบ้านไม่ไกลจาก.มาก) ตอนแรกพ่อจะให้เพื่อนมาทำที่บ้านจขกท. แต่มีผู้ชายไง กลัวไม่สบายใจ เพราะโกหกไปว่ามีแต่ผู้หญิง...หนูขอโทษ แค่อยากให้สบายใจ)
เชื่อมั้ยพ่อโทร.ตามแทบจะทุกชั่วโมงหลังสองทุ่ม งานไม่เสร็จ สุดท้ายกลับ สี่ทุ่มครึ่ง ไม่ทะเหลทะไหล มีเพื่อนที่มันดื่มเบียร์บ้าง แต่จขกท.ไม่ดื่ม (เดี๋ยวขับรถไม่ได้) พ่อโทร.มาว่าๆๆๆๆๆ เอาใหญ่แล้วนะ อยู่ที่ไหนกันแน่ บลาๆๆๆ
จขกท.ก็บ่นๆกับเพื่อนว่าไม่อยากกลับบ้านเลยหว่ะ ไม่อยากเจอพ่อกับป้า(แม่เลี้ยงจขกท.) ไม่อยากเจอสายตาที่รู้สึกแย่ๆจากแม่เลี้ยง ไม่อยากให้พ่อด่า พอด่าแล้วก็เครียด ส่วนแม่เลี้ยงก็ชอบบ่นๆ บ้านรกมั่ง ห้องน้ำเหม็นมั่ง ทั้งๆที่อยู่บ้านเฉยๆ พอเรากลับมาก็จะทำเป็นบ่นๆให้ได้ยิน พ่อก็จะบอกว่า ถ้าลูกว่างช่วยทำให้หน่อยนะ ซึ่งก็ทำบ้างไม่ทำบ้าง ยิ่งใกล้สอบด้วย โปรเจคก็ต้องทำ หนังสือก็ต้องอ่าน (นี่เครียดจนนอนปวดหัวอยู่บ้าน ดีนะวันนี้ไม่มีสอบ TT )
จขกท.ก็อยากจะพูดนะ แต่ไม่กล้าอ่ะ " หนูไม่เคยทำเรื่องอะไรให้พ่อต้องเสียใจ ไม่เคยนอกลู่นอกทาง ทำให้ได้ทุกอย่าง หนูขอแค่สองเรื่องคือเรื่องเรียน กัลเรื่องให้อิสระหนูบ้าง พ่อให้แต่งตัวยังไงก็แต่งให้ ไม่ให้ใส่สั้นก็ไม่ใส่ ไม่ให้ย้อมผมก็ไม่เคยทำ อยากตัดสั้นไม่ให้ก็ไม่ทำ"
นี่คือสิ่งที่อยากพูดมากๆ แต่ก็ทำไม่ได้
รู้ว้าพ่อรักนะ ลูกสาวคนเดียวนิเน้อะ
รักพ่อเหมือนกันนะ แต่บางเรื่องจขกท.ว่ามันเกินไป
ปล.รักพ่อคนเดียว คนอื่นไม่เกี่ยว แบร่
ปล.สอง.ส่วนเรื่องที่จะไปเที่ยวกับเพื่อนที่เกาะล้าน พ่ออนุญาตนะ แต่เหมือนจะตามไปด้วยเพราะมีเพื่อนผู้ชายไป -..-
*แท็กผิด พิมพ์ฺดพลาดขอโทษด้วยนะคะ กึ่งๆระบายกับเล่าปัญหา
เลี้ยงลูกอย่างไรให้ลูกไม่อยากกลับบ้าน
เป็นคำถามที่เพื่อนจขกท.ถาม
บ้านจขกท.ค่อนข้างเข้มงวดกับทุกๆ เรื่อง แม้แต่เวลาในการอาบน้ำ สระผม (ทำดึกมากๆก็โดนด่าหูชา)
จขกท.โดนเลี้ยงมาแบบไม่ตามใจ เรื่องกิน เรื่องเสื้อผ้า(ตอนม.4ใส่กางเกงยีนส์ไปหาคุณปู่ โดนติมานิดนึงว่าเป็นสาวแล้วเหรอ ใส่กางเกงแบบนี้ เด็กอยู่นะ บลาๆๆ •จำไม่ได้ละ)
ตอนเด็ก ไปเที่ยวไกลๆบ้านไม่ค่อยจะมีหรอก นานๆ ทีสองสามปีหนจะได้ไปต่างจังหวัดกับเค้า พอโตมาหน่อยเริ่มเป็นวัยรุ่น ดูหนังกับเพื่อน ไปกินหมูกระทะ กินเลี้ยงบ้านเพื่อน ทำงานกลุ่มบ้านเพื่อน งานกีฬาสีโรงเรียน ( ไม่เคยได้นอนค้างที่ไหนเลย กลับดึกแค่ไหน ตีสองตีสาม ก็หาคนมารับให้ได้ บางทีจขกท.ก็อยากอยู่กับเพื่อนๆบ้าง บางทีงานไม่เสร็จก็มารับละ ปล่อยเพื่อนๆเค้าทำไป...นอกจากเข้าค่ายลูกเสือ ค่ายคุณธรรม ก็ไม่เคยได้นอนนอกบ้าน (เข้าค่ายยังตามมาดูเช้าเย็น))
ครั้งแรกในชีวิตที่กลับดึกสุดๆ ก็ตอนกีฬาสี ต้องทำสแตน ป้าย อีกเยอะแยะ กลับเกือบๆตีสาม กลับกับเพื่อนด้วย โดนด่าอีก ว่าทำไมไม่ลอกให้ไปรับ จขกท.เกรงใจเพราะมันดึกมาก กลับจะอันตรายด้วยที่ปลุกกลางดึกให้มารับ จริงๆขอนอนโรงเรียนเพราะต้องตื่นก่อนหกโมงเช้าไปแต่งหน้าทำผมถือป้ายชบวน (ก็มาส่งอีก)
เคยคุยว่า หนูสงสารพ่อนะ มารับมาส่งตลอดเลย หนูกลับดึกหนูมีเพื่อน เค้ามีรถ พ่อก็บอกว่า สงสารพ่อก็อย่ากลับดึกสิ
ปกติจขกท.จะนั่งรถรับส่งไปเรียน พอตอนเย็นก็ไปเนียนพิเศษ ซึ่งจะซ้อนมอไซค์เพื่อนไปเพราะไม่ไกลจากโรงเรียนมาก พอเลิกเรียนพ่อก็มารับกลับ อยากจะไปนั่งคุยกับเพื่อนต่อร้านนมบ้างไม่เคยมี
จขกท.ติ่งเกาหลี ช่วงแรกๆ พ่อด่าแทบพัง ว่าเพลงภาษาอะไร แล้วนี่เอารูปใครมาติดห้อง กว่าจะคุยกันเข้าใจ โปสเตอร์เกือบโดนฉีก
เรื่องเพื่อน จขกท.เป็นคนเพื่อนเยอะ ด้วยความที่เป็นคนตลก(?)55555 (แต่ตอนพิมพ์นี่เครียดมาก) เพื่อนส่วนใหญ่ก็ผู้ชาย ผู้หญิงจะมีน้อยหน่อย ไม่รู้ทำไมนะ แค่ไม่ชอบนิสัยผญ.บางอย่าง (ซึ่งไม่ชอบบางนิสัยของตัวเองเช่นกัน งงมั้ย จขกท.เริ่มงงตัวเอง5555)
เมื่อเราเป็นผู้หญิง แล้วเพื่อนผู้ชายเยอะ ก็ถูกติบ่อยๆ กลัวว่าไปกับพวกนั้นแล้วกลัวโดนลากเข้าห้องเขาบ้าง กลัวโดนรุมโทรมบ้าง กลัวจะไปมีอะไนไปนอนกับผู้ชายพวกนั้น ซึ่งไม่เคยทำ ไม่คิดจะทำด้วย ก็เพื่อนอ่ะ -..-
เรื่องแฟน ถูกสั่งห้ามไม่ให้มีตั้งแต่เด็ก บอกโตก่อน รอเรียนจบ มีงานดีๆทำ (ตอนนี้ 20 แล้ว ไม่เคยมีแฟน มีเข้ามาบ้าง ก็ปฏิเสธไป เพราะกลัวพ่อเสียใจที่ไม่เชื่อฟัง บวกกับกลัวจะโดนด่า)
และล่าสุด สามวันก่อน ไปหาเพื่อนที่หอ ใกล้ๆ ม.ที่เรียน พ่อบอกไม่ให้เกินสองทุ่มนะ ก็ตอบไปว่า โหพ่อ หนูไปทำโปรเจค ไม่รู้เสร็จกี่โมงอ่ะ (เอารถไปเองค่ะ เริ่มไปไหนมาไหนเองละ จขกท.ไม่ได้อยู่หอ เพราะจากบ้านไม่ไกลจาก.มาก) ตอนแรกพ่อจะให้เพื่อนมาทำที่บ้านจขกท. แต่มีผู้ชายไง กลัวไม่สบายใจ เพราะโกหกไปว่ามีแต่ผู้หญิง...หนูขอโทษ แค่อยากให้สบายใจ)
เชื่อมั้ยพ่อโทร.ตามแทบจะทุกชั่วโมงหลังสองทุ่ม งานไม่เสร็จ สุดท้ายกลับ สี่ทุ่มครึ่ง ไม่ทะเหลทะไหล มีเพื่อนที่มันดื่มเบียร์บ้าง แต่จขกท.ไม่ดื่ม (เดี๋ยวขับรถไม่ได้) พ่อโทร.มาว่าๆๆๆๆๆ เอาใหญ่แล้วนะ อยู่ที่ไหนกันแน่ บลาๆๆๆ
จขกท.ก็บ่นๆกับเพื่อนว่าไม่อยากกลับบ้านเลยหว่ะ ไม่อยากเจอพ่อกับป้า(แม่เลี้ยงจขกท.) ไม่อยากเจอสายตาที่รู้สึกแย่ๆจากแม่เลี้ยง ไม่อยากให้พ่อด่า พอด่าแล้วก็เครียด ส่วนแม่เลี้ยงก็ชอบบ่นๆ บ้านรกมั่ง ห้องน้ำเหม็นมั่ง ทั้งๆที่อยู่บ้านเฉยๆ พอเรากลับมาก็จะทำเป็นบ่นๆให้ได้ยิน พ่อก็จะบอกว่า ถ้าลูกว่างช่วยทำให้หน่อยนะ ซึ่งก็ทำบ้างไม่ทำบ้าง ยิ่งใกล้สอบด้วย โปรเจคก็ต้องทำ หนังสือก็ต้องอ่าน (นี่เครียดจนนอนปวดหัวอยู่บ้าน ดีนะวันนี้ไม่มีสอบ TT )
จขกท.ก็อยากจะพูดนะ แต่ไม่กล้าอ่ะ " หนูไม่เคยทำเรื่องอะไรให้พ่อต้องเสียใจ ไม่เคยนอกลู่นอกทาง ทำให้ได้ทุกอย่าง หนูขอแค่สองเรื่องคือเรื่องเรียน กัลเรื่องให้อิสระหนูบ้าง พ่อให้แต่งตัวยังไงก็แต่งให้ ไม่ให้ใส่สั้นก็ไม่ใส่ ไม่ให้ย้อมผมก็ไม่เคยทำ อยากตัดสั้นไม่ให้ก็ไม่ทำ"
นี่คือสิ่งที่อยากพูดมากๆ แต่ก็ทำไม่ได้
รู้ว้าพ่อรักนะ ลูกสาวคนเดียวนิเน้อะ
ปล.รักพ่อคนเดียว คนอื่นไม่เกี่ยว แบร่
ปล.สอง.ส่วนเรื่องที่จะไปเที่ยวกับเพื่อนที่เกาะล้าน พ่ออนุญาตนะ แต่เหมือนจะตามไปด้วยเพราะมีเพื่อนผู้ชายไป -..-
*แท็กผิด พิมพ์ฺดพลาดขอโทษด้วยนะคะ กึ่งๆระบายกับเล่าปัญหา