หลานชาย 2 ขวบ 9 เดือน เป็นเด็กที่ทำอะไรให้ยากมาก ยากในที่นี้ก็คือ ตัดผมยาก ตัดเล็บยาก สระผมยาก ฉีดยายาก ล้างตูดยาก ใส่รองเท้ายาก อาการยากของเค้าก็คือร้องไห้ ทำท่าเหมือนวาดกลัว กรี้ดเสียงดัง อย่างตัดผมคือตัดไม่ได้เลย ทั้งปัตตาเลี่ยน หรือกรรไกร จะร้องไห้ชักดิ้นชักงอ ไม่ยอมท่าเดียว จนแม่ของน้องต้องแอบตัดตอนนอนหลับ ก็ได้แบบหนูแทะ แหว่งหน้าแหว่งหลัง
มีครั้งนึงพ่อแม่น้องพาไปฉีดยา ก็ร้องไห้ตั้งแต่รถเลี้ยวเข้าคลีนิค แหกปากร้องจนไม่มีเสียง จนคนจัดคิวต้องขอลัดคิวให้ฉีดก่อน พอฉีดเสร็จก็ร้องจนถึงบ้าน จนแม่น้องหงุดหงิด บางทีเราก็สงสารแม่น้องนะคะ เพราะหลาย ๆ คนในบ้านมักจะเอาหลานชายคนนี้มาเปรียบเทียบกับลูกเราซึ่งเป็นลูกสาว เลี้ยงง่าย ไม่งอแง ทุกครั้งที่คนอื่นวิจารณ์หลานชายคนนี้ แม่น้องก็จะดูหงอยๆ ลง เราได้แค่พยายามบอกคนอื่นว่าเด็กแต่ละคนมันไม่เหมือนกันหรอก เราโชคดีที่ได้ลูกเลี้ยงง่าย พูดง่าย บางคนก็ว่าพ่อแม่น้องไม่ยอมสอนน้องให้รู้จักถูกผิด บางทีน้องก็มีกระทึบเท้า ตีคนเลี้ยง ขว้างปาข้าวของ อาการพวกนี้เราก็ยอมรับว่าเราเองก็เป็นห่วงเหมือนกัน แต่ก็ได้แต่บอกว่าค่อย ๆ บอกไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวเค้าก็จะค่อย ๆ ปรับตามเอง เลี้ยงเด็กต้องใจเย็น ๆ แต่ที่เราไม่เข้าใจก็คือ อาการพวกนี้ทั้งเรื่องการตัดเล็บ ตัดผม ดูแล้วไม่มีท่าทีว่าจะดีขึ้นเลย เหมือนกับว่าพอเค้าจับจุดได้ว่าเค้าร้องไห้แล้วผู้ใหญ่เลิกทำ เค้าก็ยิ่งร้องหนักขึ้น ยิ่งโตยิ่งหนัก ตามซอกคอ ซอกแขนมีแต่ขี้ไคลดำ ๆ เพราะขัดออกไม่ได้ ไม่ยอมให้ขัด เราก็ได้แต่คิดว่าไม่ใช่ลูกเรา เพราะถ้าพูดมากไปก็จะกลายเป็นว่าเราไปเจ้ากี้เจ้าการลูกเค้ารึป่าว แต่ในที่สุดแล้วเราก็เป็นห่วงหลาน อยากให้เค้าโตมาเป็นเด็กน่ารัก
หลานชายเป็นเด็กที่ทำอะไรให้ยากมาก
มีครั้งนึงพ่อแม่น้องพาไปฉีดยา ก็ร้องไห้ตั้งแต่รถเลี้ยวเข้าคลีนิค แหกปากร้องจนไม่มีเสียง จนคนจัดคิวต้องขอลัดคิวให้ฉีดก่อน พอฉีดเสร็จก็ร้องจนถึงบ้าน จนแม่น้องหงุดหงิด บางทีเราก็สงสารแม่น้องนะคะ เพราะหลาย ๆ คนในบ้านมักจะเอาหลานชายคนนี้มาเปรียบเทียบกับลูกเราซึ่งเป็นลูกสาว เลี้ยงง่าย ไม่งอแง ทุกครั้งที่คนอื่นวิจารณ์หลานชายคนนี้ แม่น้องก็จะดูหงอยๆ ลง เราได้แค่พยายามบอกคนอื่นว่าเด็กแต่ละคนมันไม่เหมือนกันหรอก เราโชคดีที่ได้ลูกเลี้ยงง่าย พูดง่าย บางคนก็ว่าพ่อแม่น้องไม่ยอมสอนน้องให้รู้จักถูกผิด บางทีน้องก็มีกระทึบเท้า ตีคนเลี้ยง ขว้างปาข้าวของ อาการพวกนี้เราก็ยอมรับว่าเราเองก็เป็นห่วงเหมือนกัน แต่ก็ได้แต่บอกว่าค่อย ๆ บอกไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวเค้าก็จะค่อย ๆ ปรับตามเอง เลี้ยงเด็กต้องใจเย็น ๆ แต่ที่เราไม่เข้าใจก็คือ อาการพวกนี้ทั้งเรื่องการตัดเล็บ ตัดผม ดูแล้วไม่มีท่าทีว่าจะดีขึ้นเลย เหมือนกับว่าพอเค้าจับจุดได้ว่าเค้าร้องไห้แล้วผู้ใหญ่เลิกทำ เค้าก็ยิ่งร้องหนักขึ้น ยิ่งโตยิ่งหนัก ตามซอกคอ ซอกแขนมีแต่ขี้ไคลดำ ๆ เพราะขัดออกไม่ได้ ไม่ยอมให้ขัด เราก็ได้แต่คิดว่าไม่ใช่ลูกเรา เพราะถ้าพูดมากไปก็จะกลายเป็นว่าเราไปเจ้ากี้เจ้าการลูกเค้ารึป่าว แต่ในที่สุดแล้วเราก็เป็นห่วงหลาน อยากให้เค้าโตมาเป็นเด็กน่ารัก