คนเราจะสามารถใช้ชีวิตคนเดียวได้จริงหรอ

เราเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อน ไม่ค่อยมีสังคม มีแค่ครอบครัว(ไม่ใช่ครอบครัวที่อบอุ่นเท่าไหร่) เรียกง่ายๆว่าเดินออกจากบ้านคือตัวคนเดียว  เราพยายามบอกตัวเองว่าเราอยู่ได้ จนถึงวันที่เรารู้สึกแย่มากๆ ตอนนั้นเราถึงรู้ตัว ว่าเราโดดเดี่ยวขนาดไหน เพื่อนก็มีนะ แต่ไม่มีใครสนิทมากถึงขนาดที่จะเอาเรื่องทุกข์ใจไปพูดด้วยได้เลย เราเหงา เราโครตโดดเดี่ยว ในใจมันเคว้งจริงๆ เหมือนยืนอยู่ท่ามกลางคนมากมาย แต่เรารู้สึกไร้ตัวตน......